welkom...fijn dat je een bezoekje bracht ...Dank je wel !
Stilte in het tegenlicht
De bundel bevat ongeveer 90 gedichten
ISBN 978-3-86703-895-9
wil je één van mijn schrijfselkes gebruiken, had ik graag dat je mijn naam erbij vermeldt en ik zou het erg fijn vinden als je me dat even laat weten.
Hieronder vindt u de laatste tweehonderd schrijfsels. Eerdere werkjes bevinden zich in het archief (onder deze titels), per maand geordend.
Inhoud blog
VERHUIS voorstelling geschorst minnen en muzen slechts toegankelijk open tuinen tuinrijmpje toevlucht cover van mijn zopas verschenen bundel in de helderheid van wind er is altijd een overkant gebroken wit ritme Anloo muziek en voordrachten omlijsting paraplu het jaartal slaapt nooit naast raven en stenen maanzand tussen zee en land ververst er zaten meeuwen op dit papier lentefeest, kasteel Heeswijk benen en vinnen het geluid van tijd (3/3) het geluid van tijd(2) het geluid van tijd (1) deprioëzie 2e PAASDAG 12.00 – 17.00 uur met oa voorlezen gedichten kasteel Heeswijk, 1 april, lentesprongetjes houden of houwen lenteluik laven geen rozen aan het hek dierbaar de laatste Mono Lisa onvolkomen weerwerk zwarte wolken klimop huiskamerwandelingen te Mechelen er zijn zachte muren strandbericht vlindergroet de schors van de nacht schuchtere voelsprieten uit een ander seizoen een doodstille schelp levensgroot de komst van het verdwijnen Franse greep ik hoor het graven van de winter zonder titel de klaagzang van het noorderraam jaaroverzicht elkander en zo de draad haiku's quote uit de toekomst geplukt geheel het leven kringloop van schaduwen het zien van jou compilatie en schuld ik was een kind verborgen Gastgedicht van Herman Buys: als dichter zelfs collecte van de nacht zwart of zoet schemerrook achter de bocht van vloed raamvers lege stoelen herfst is niet de reden de incisie van oktober wanneer bloemen geuren in de nacht in het huis immer aanwezig het onvermogen van het hart de volheid van een cirkel vele nachten, dagenlang regen en ruïne gastgedicht van Ron Vonk: "kussengedicht" 'n dialoogje met de liefde alleen 's nachts aangetast overbodige annonce ruïne van een scène ik werp een steen in het heelal de taal die we zochten een golf en een gedachte de laatste kleuren tot het daglicht meestal op donderdag het afscheid is sterker zoals zij in de ochtend onmacht en verder niets over de bloem in mijn hoofd meer dan een gezicht al meer dan een leven geleden uit het nest van de cirkel splinters van tijd rondom 't volmaakte opvallend rond waarheen wij ook gaan zoek het antwoord een handvol vleugels zo aanraakbaar voor mij luister naar het geluid ivoor kortademig in ogen gestreept van as tot aarde gas-licht waar de dood schreeuwt veraste kreten in het duister geklemd links, rechts, links, rechts, links, die dag te sterven koud, zo koud geen klank meer onvatbaar hoog ik draag geen zichtbaar schild voorbode (1) kolkenklank daarna zweeg zij 'n broodje puur Cabaret en poëzie te Zaandam goocheltruc bestemming met liefde impressie van het onzichtbare verzwegen panorama je geeft me stilzwijgen blue landscape licht gedicht voor een onbekende de maan in een fles blauwe periode bij het breken van de bast feestgroei vleugels (haiku) jaren worden dieper elf wachten het woord met de gordijnen dicht Dicsmare Uniek Dát zij was haar naam door alle ruimte heen de dag verlaten wiegen er is een wens alle stappen een heerlijk recht chaos in de woonwijk slinger nooit heeft de kamer nog naar vanille geroken afrodisiacum horen zij zijn de tijd ontilbaar prooi gevoed door de blaren Later verandering het spoor van de meeuw het oog wandeling sluit de stenen familie op ooghoogte de kus clair-obscur nood breekt elke leeftijd het ijzeren paard er wonen spotvogels is het zand de lucht was blauw 't zachtblije dromen komen terug ¨Gedichtennamiddag'' 15 mei kringsgewijs geen andere zee dan deze wintertelg drenkplaats in your hands Zij duogedicht met Julius Dreyfsandt zu Schlamm 'lijken uit de kast levensvragen laat me je lezen zo jij acrazedoenimacrabra! het eindigt niet ontmoeting met een dichter dichters in Branoul waarin rozenbottels geuren lieve landvrouw hij zei
Voor het vak beeldende vorming met onderwerp 'surrealisme kregen vijf leerlingen van het Calvijn College in Goes de opdracht van hun docent om wat met m'n gedicht te doen. Ze kwamen met de idee om er een filmpje bij te maken. Dit is het voortreffelijke en bijzondere resultaat, waarvoor ik hen heel erg bedank!http://nl.youtube.com/watch?v=pxAOk3rmHpY#GU5U2spHI_4
kerima ellouise : woorden in wind
schrijfsels ©
31-07-2007
ergens, nergens
zoals jij mijn woorden
29-07-2007
slechts een schim
afgebrokkeld
vreet elke minuut
zich vast in de aarde
grijze sporen
stuurloze, ontwortelde kreten
in een effen blik vol regenslag
uitgeteerde wangen
kronkelen in vergane dromen
schuren langs meedogenloze bomen
wanneer tussen morgen en avond
de dood waait in verzegelde ogen
en zich opsluit in een droge mond
er was geen lucht
geen landschap
enkel diep gebogen schaamte
alle wegen
wolkten zwart
28-07-2007
zo schets ik mij
in lege straten
weggezonken achter
klokgelui van eindige dingen
zonder slaap
word ik herkend
zoals de steen
die stilte uitspuwt
blind en grijs
de ademhaling
het harde vocht
aan het vlinderraam
vertelt de nacht onafgebroken
hoe waarheid schreeuwt
in het vaarwel
door het veroordelen van verwachting
vergat ik plichtsbewust
te sterven
de dood wandelt mee in mij
27-07-2007
Gloedvol
en grijs massief
vormgegeven in jaren
ik heb je lief
zacht zingt de zomer
haar lied in mij
laat haar warmte dansen
maakt harten vrij
want hij zal jou warmen
in tijden van kou
vurig door eeuwen
gloedvolle vrouw
Annemieke van der Ven ©
25-07-2007
een Hollandse dame steeg met vaart
op het witpodium van een taart
met room op der snoet
smakte ze heel zoet
' blij jarig zijn, dat zit in mijn aard 'voor Klavier
24-07-2007
ik kende iemand
met een spiegel
in de gang
verzen vol handschrift
bewoonden
zijn huis
hij groette mij
heel even
als nieuwkomer
in de wijk
maar ik
bestond teveel
uit kelders
en ondergronds
was ik niets
na dit alles
zoek ik
een schuilplaats
met mijn oren dicht
en graaf mijn eigen houten diepte
23-07-2007
en meer
zal ik ooit geloven
dat ik me dronken drink
aan die kus op je lippen
hoe ze laveloos bezwijken
in de branding van volheid
zonder me te moeten schamen
om hoe het schreeuwt in mij
gewoon groeien met
het oor aan jouw borst
als een openende schelp
in een lichte nacht
omdat ik weet
dat het vochtige zand zich
verankert in een nieuwe stroom
van liefde en meer
21-07-2007
19-07-2007
nabijheid
en ik glimlach
het beeld zo broos
in je gelaat
of in dagenverte
wanneer, zo licht, ik naar
buiten kijken mag
heel even
zonder geluid
vond de tijd de zee in jou
en herkende ik het huilen
om al het beminnen
wanneer is liefde eindeloos,
vroeg je, aan het eind van de dag
ik wist het antwoord
en stierf
opnieuw
16-07-2007
je sprak glorie
en maakte de wereld onsterfelijk
maar veel is vreemd
in voorbijgaan
op het laatst
viel regen als rood fluweel
op tongen gedragen zonder stem
ik zal je huilen
om elk onwennig woord
telkens de dood jouw gezicht bedekt
en rouw de stoelen vereenzaamt
robijnen zijn slechts stenen
op lippen stil
en lege kamers
14-07-2007
Innerlijke ramen
zijn dichtersziel draagt verte - ogen
om traag langs de vloedlijn te lopen
diepte van t leven
is hem gegeven
al heeft hij het liefst gladiolen
opgedragen aan Julius Dreyfsandt zu Schlamm
13-07-2007
dat ik achterblijf
en mijn vingers zich snijden
aan het oude bidden
maakt mij tot herinnering;
ineengedoken, met het hoofd
onder lakens
geboren was ik toch en bestond
ik niet als kind, dat voor handen lag
het blije gezicht afgekeerd van doodgaan
en overbodige benen
dan waren er nog steeds die borsten
ontluikend weliswaar, maar met
stom zwijgend verbod
om bloemen te openen in de lente
dat deed jij, een paar seizoenen vroeger
10-07-2007
de tuin
zwijgt de eerste leugen
toen ik uit bloemen dronk
rode tulpen op
mijn suikerwitte huid
een wereld die eeuwig zou
blijven
onder de kleine
appelboom en
zwaluwen, zomerrijp
ademde de overvloed breed
het onuitwisbare beeld
dat ik zo zacht strelend
vertrouwde
tijd is tastbaar
ook de tuin
om wat geleden werd
09-07-2007
Highlands
een dame uit de lage landen
zag olifantjes op haar handen
rozig, paars of wit
jeetje, wat was dit
code-ine kraakt nu haar tanden
de edelman
hij, uit het land van molens en wind
voelt telkens wat dromerigs in t kind
in zomerdenken
schatert zijn schenken
hij opent de zon, nooit vensterblind
08-07-2007
de grens van heimwee
al mijn dagen
vlogen in het vuur
van de stad
de stad
die enkel uit woorden
bestond
ik kuste
de straat
waar je zwijgende mond
open lag
en voor het eerst
raakte ik jou aan
ook je latere pijn
ik heb in je gewoeld
de schaduw gezien
immer voortvluchtig
als een zwerver
zonder hond
ik likte
aan je woorden
slechts assen
die tegen
dode gevels
kropen
en omwikkelde je lijf
met mijn slaap
heimweeloos naar leven
07-07-2007
sterren
nog niet geboren
boven zeeën, geblinddoekt
wanneer de bomen van morgen waaien
alsof
de wereld, verlaten van onschuld
zich neerlegt in de monden van zondaars
en als uit het water
mijn adem weer zichtbaar wordt
rood in een lichaam dat nooit werd geheeld
neemt de wind de rivieren mee, mijn aders
verschrompeld tot steen
het is zo stil in mij
om niet te weten waarheen
06-07-2007
Stel ik schilder een portret van jou jij dompelt letters zo in verf delend
05-07-2007
op zondag
bij het eerste kraaien
van de haan
kleef jij woorden op
mijn mond
met versleten zinnen, voortrazend
op witte benen
ik kruip tot aan mijn eigen
waarheid
waar je me vastbindt
samen met de doden
die de stamboom verpletteren
tegen mijn borsten
en mij de ongenade laten dragen
als een heldin met een opgelegde
plicht
soms valt de stilte verder
dan de appel van
een boom
03-07-2007
ochtenddiep
met neergeslagen wimpers
bewaar je het afscheid
onder je lijfgewaad
en ik
een beetje lucht
blauw, breek in de wind
je voedt me
met gebarsten kruiken
waaruit vogels nog
gulzig de ochtend
dronken
badend in voorbij
stromende ogentroost
en op mijn jurk
kruipt je tong weg naar
woorden
de smeltkroes in mijn schoot
je zalft mijn lichaam met
vlinderbloesems
maar vergeef me
ik heb gehuild
ik vergat de bloemen
onderweg
02-07-2007
Ode aan
01-07-2007
morgen
zal ik je haren vlechten
mijn kind
morgen
wanneer ik de aarde
ben rondgegaan en
de zon heb aanschouwd
ik zal ze
door je haren strelen
we zullen stoeien en spelen
en hoog in de lucht
met blauwe bloemen om ons heen
zullen we de verte liefhebben
en zachte woorden spreken
morgen, ja morgen
mijn kind
zal ik je omhelzen
dag kind
zei je
je wendde je van me af
en ik huilde om de stilte
*
foto : kerima ellouise
locatie : beeldentuin Dehullu
vlinder vlieg vlindervrij...verloren vleugels...vergeten vlinder...vandaag voelen vlindervluchtig...vlinder vrij vlindervredig...verhalen van vandaag
foto : Jaime Vinas
voor Janny Schepenaar
