welkom...fijn dat je een bezoekje bracht ...Dank je wel !

Gastenboek

Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

Stilte in het tegenlicht

De bundel bevat ongeveer 90 gedichten

ISBN 978-3-86703-895-9
Engelsdorfer Verlag

wil je één van mijn schrijfselkes gebruiken, had ik graag dat je mijn naam erbij vermeldt en ik zou het erg fijn vinden als je me dat even laat weten.

woorden zijn er, soms onverwacht, ze geven en nemen iets van mij, ik laat ze gaan als een zielenvlinder, zwerf even mee want nooit ben ik, alleen, volledig

Hieronder vindt u de laatste tweehonderd schrijfsels. Eerdere werkjes bevinden zich in het archief (onder deze titels), per maand geordend.

Inhoud blog

	VERHUIS
	voorstelling geschorst
	minnen en muzen
	slechts toegankelijk
	open tuinen
	tuinrijmpje
	toevlucht
	cover van mijn zopas verschenen bundel
	in de helderheid van wind
	er is altijd een overkant
	gebroken wit
	ritme
	Anloo muziek en voordrachten
	omlijsting
	paraplu
	het jaartal slaapt nooit
	naast raven en stenen
	maanzand
	tussen zee en land
	ververst
	er zaten meeuwen op dit papier
	lentefeest, kasteel Heeswijk
	benen en vinnen
	het geluid van tijd (3/3)
	het geluid van tijd(2)
	het geluid van tijd (1)
	deprioëzie
	2e PAASDAG 12.00 – 17.00 uur met oa voorlezen gedichten
	kasteel Heeswijk, 1 april,
	lentesprongetjes
	houden of houwen
	lenteluik
	laven
	geen rozen aan het hek
	dierbaar
	de laatste Mono Lisa
	onvolkomen weerwerk
	zwarte wolken
	klimop
	huiskamerwandelingen te Mechelen
	er zijn zachte muren
	strandbericht
	vlindergroet
	de schors van de nacht
	schuchtere voelsprieten
	uit een ander seizoen
	een doodstille schelp
	levensgroot
	de komst van het verdwijnen
	Franse greep
	ik hoor het graven van de winter
	zonder titel
	de klaagzang van het noorderraam
	jaaroverzicht
	elkander
	en zo de draad
	haiku's
	quote
	uit de toekomst geplukt
	geheel het leven
	kringloop van schaduwen
	het zien van jou
	compilatie en schuld
	ik was een kind
	verborgen
	Gastgedicht van Herman Buys: als dichter zelfs
	collecte van de nacht
	zwart of zoet

	schemerrook
	achter de bocht van vloed
	raamvers
	lege stoelen
	herfst is niet de reden
	de incisie van oktober
	wanneer bloemen geuren in de nacht
	in het huis
	immer aanwezig
	het onvermogen van het hart
	de volheid van een cirkel
	vele nachten, dagenlang
	regen en ruïne
	gastgedicht van Ron Vonk: "kussengedicht"
	'n dialoogje met de liefde
	alleen 's nachts
	aangetast
	overbodige annonce
	ruïne van een scène
	ik werp een steen in het heelal
	de taal die we zochten
	een golf en een gedachte
	de laatste kleuren
	tot het daglicht
	meestal op donderdag
	het afscheid is sterker
	zoals zij in de ochtend
	onmacht en verder niets
	over de bloem in mijn hoofd
	meer dan een gezicht
	al meer dan een leven geleden
	uit het nest van de cirkel
	splinters van tijd
	rondom 't volmaakte
	opvallend rond
	waarheen wij ook gaan
	zoek het antwoord
	een handvol vleugels
	zo aanraakbaar voor mij
	luister naar het geluid
	ivoor
	kortademig
	in ogen gestreept
	van as tot aarde
	gas-licht
	waar de dood schreeuwt
	veraste kreten
	in het duister geklemd
	links, rechts, links, rechts, links,
	die dag te sterven
	koud, zo koud
	geen klank meer
	onvatbaar hoog
	ik draag geen zichtbaar schild
	voorbode (1)
	kolkenklank
	daarna zweeg zij
	'n broodje puur
	Cabaret en poëzie te Zaandam
	goocheltruc
	bestemming
	met liefde
	impressie van het onzichtbare
	verzwegen panorama
	je geeft me stilzwijgen
	blue landscape
	licht
	gedicht voor een onbekende
	de maan in een fles
	blauwe periode
	bij het breken van de bast
	feestgroei
	vleugels (haiku)
	jaren worden dieper
	elf
	wachten
	het woord
	met de gordijnen dicht
	Dicsmare
	Uniek
	Dát
	zij was haar naam
	door alle ruimte heen
	de dag verlaten
	wiegen
	er is een wens
	alle stappen
	een heerlijk recht
	chaos in de woonwijk
	slinger
	nooit heeft de kamer nog naar vanille geroken
	afrodisiacum
	horen
	zij zijn de tijd
	ontilbaar
	prooi
	gevoed door de blaren
	Later
	verandering
	het spoor van de meeuw
	het oog
	wandeling
	sluit de stenen
	familie
	op ooghoogte
	de kus
	clair-obscur
	nood breekt elke leeftijd
	het ijzeren paard
	er wonen spotvogels is het zand
	de lucht was blauw
	't zachtblije
	dromen komen terug
	¨Gedichtennamiddag'' 15 mei
	kringsgewijs
	geen andere zee dan deze
	wintertelg
	drenkplaats
	in your hands
	Zij
	duogedicht met Julius Dreyfsandt zu Schlamm 'lijken uit de kast
	levensvragen
	laat me je lezen
	zo jij
	acrazedoenimacrabra!
	het eindigt niet
	ontmoeting met een dichter
	dichters in Branoul
	waarin rozenbottels geuren
	lieve landvrouw
	hij zei

Archief per maand

	07-2013
	06-2013
	05-2013
	04-2013
	03-2013
	02-2013
	01-2013
	12-2012
	11-2012
	10-2012
	09-2012
	08-2012
	07-2012
	06-2012
	05-2012
	04-2012
	03-2012
	02-2012
	01-2012
	12-2011
	11-2011
	10-2011
	09-2011
	08-2011
	07-2011
	06-2011
	05-2011
	04-2011
	03-2011
	02-2011
	01-2011
	12-2010
	11-2010
	10-2010
	09-2010
	08-2010
	07-2010
	06-2010
	05-2010
	04-2010
	03-2010
	02-2010
	01-2010
	12-2009
	11-2009
	10-2009
	09-2009
	08-2009
	07-2009
	06-2009
	05-2009
	04-2009
	03-2009
	02-2009
	01-2009
	12-2008
	11-2008
	10-2008
	09-2008
	08-2008
	07-2008
	06-2008
	05-2008
	04-2008
	03-2008
	02-2008
	01-2008
	12-2007
	11-2007
	10-2007
	09-2007
	08-2007
	07-2007
	06-2007
	05-2007
	04-2007
	03-2007
	02-2007
	01-2007
	12-2006
	11-2006
	10-2006
	09-2006
	08-2006
	07-2006
	06-2006
	05-2006
	04-2006
	03-2006
	02-2006
	01-2006
	12-2005
	11-2005
	10-2005
	09-2005
	08-2005
	07-2005
	06-2005
	05-2005
	04-2005
	03-2005
	02-2005
	01-2005
	07-2004
	06-2004
	05-2004
	04-2004
	03-2004
	12-2003
	11-2003
	07-2003
	06-2003

Voor het vak beeldende vorming met onderwerp 'surrealisme kregen vijf leerlingen van het Calvijn College in Goes de opdracht van hun docent om wat met m'n gedicht te doen. Ze kwamen met de idee om er een filmpje bij te maken. Dit is het voortreffelijke en bijzondere resultaat, waarvoor ik hen heel erg bedank!

http://nl.youtube.com/watch?v=pxAOk3rmHpY#GU5U2spHI_4

kerima ellouise : woorden in wind

schrijfsels ©

01-07-2007

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

kon ik maar schreeuwen

kon ik maar schreeuwenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

morgen

zal ik je haren vlechten

mijn kind

morgen

wanneer ik de aarde

ben rondgegaan en

de zon heb aanschouwd

ik zal ze

door je haren strelen

we zullen stoeien en spelen

en hoog in de lucht

met blauwe bloemen om ons heen

zullen we de verte liefhebben

en zachte woorden spreken

morgen, ja morgen

mijn kind

zal ik je omhelzen

dag kind

zei je

je wendde je van me af

en ik huilde om de stilte

foto : kerima ellouise

locatie : beeldentuin Dehullu
Drenthe

Geef hier uw reactie door

Uw naam *
Uw e-mail *
URL
Titel *
Reactie *
	Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)

Reacties op bericht (2)

02-07-2007

ongetiteld

Kerima, sommige gedichten wil ik bewaren op mijn website als je dat goed vind. Moet ik telkens daarvoor telkens je toestemming vragen? In dit nachtelijk uur schrijf ik verder aan mijn partituur. Het wordt een muziekstuk met een refrein. Ziehier klinken woorden in sol mineur. Luister naar het klankspel van loslippige zinnen alsof het door een woordkunstenaar geschreven werd. Ik leg me pas te slapen als dit muziekstuk ten einde is, of neen, ik schrijf meteen een testament:.....wat overschiet uit dit Bourgondisch leven schenk ik aan de overlevenden en ook een gedicht als volgt: nog niet voor dit ten einde is zal alles met rijm bedekt zijn miezeneus verschonden als een refrein niets erweer kan niet meer erweer niets zoweer is een wereldbeeld verdwenen erweer in zwijm vier met zes klanken rijmen niet in dit lied s'Anderendaags verlies ik mijn menselijkheid als ik naar de eenden op het water kijk, hoe ze vliegen en kwetteren in een onverstaanbare taal. Twee eenden komen dichterbij. Ze vragen om eten maar ik heb niets bij. Hoe vinden ze hun eten om te overleven? Hoe is het om zonder bewustzijn te zijn? Ze leven om ons heen. We hebben geen contact met elkaar. Het is moeilijk om te begrijpen waarom wilde dieren schrik hebben van ons. Misschien omdat we roofdieren zijn of is het onze geur? Hoe komt het dat mensen doodvriezen als ze buiten slapen in de winter en dieren niet? Ik zou dat eens willen weten, weet ik veel, dat mensen doodvriezen en dieren niet, als ze buiten slapen in de winter. weer niets niets erweer kan niet meer zoweer is een wereldbeeld verdwenen van eenden in volle vlucht kwetterend in een onverstaanbare taal vier met zes klanken rijmen niet in dit lied mizeneus verbonden met een refrein

02-07-2007 om 21:51 geschreven door warket

Groet je warm

Met twee van mijn vele armen om je heen stil ik met je mee

02-07-2007 om 10:24 geschreven door Rudolf

vlinder vlieg vlindervrij...verloren vleugels...vergeten vlinder...vandaag voelen vlindervluchtig...vlinder vrij vlindervredig...verhalen van vandaag

om enkele van
m'n voorgedragen
gedichten te beluisteren:

klik op deze link:
http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise_deutsch/

Hier vindt u ook
enkele gedichten
in het Duits vertaald