welkom...fijn dat je een bezoekje bracht ...Dank je wel !
Stilte in het tegenlicht
De bundel bevat ongeveer 90 gedichten
ISBN 978-3-86703-895-9 Engelsdorfer Verlag
wil je één van mijn schrijfselkes gebruiken, had ik graag dat je mijn naam erbij vermeldt en ik zou het erg fijn vinden als je me dat even laat weten. woorden zijn er, soms onverwacht, ze geven en nemen iets van mij, ik laat ze gaan als een zielenvlinder, zwerf even mee want nooit ben ik, alleen, volledig
Hieronder vindt u de laatste tweehonderd schrijfsels. Eerdere werkjes bevinden zich in het archief (onder deze titels), per maand geordend.
Inhoud blog
VERHUIS voorstelling geschorst minnen en muzen slechts toegankelijk open tuinen tuinrijmpje toevlucht cover van mijn zopas verschenen bundel in de helderheid van wind er is altijd een overkant gebroken wit ritme Anloo muziek en voordrachten omlijsting paraplu het jaartal slaapt nooit naast raven en stenen maanzand tussen zee en land ververst er zaten meeuwen op dit papier lentefeest, kasteel Heeswijk benen en vinnen het geluid van tijd (3/3) het geluid van tijd(2) het geluid van tijd (1) deprioëzie 2e PAASDAG 12.00 – 17.00 uur met oa voorlezen gedichten kasteel Heeswijk, 1 april, lentesprongetjes houden of houwen lenteluik laven geen rozen aan het hek dierbaar de laatste Mono Lisa onvolkomen weerwerk zwarte wolken klimop huiskamerwandelingen te Mechelen er zijn zachte muren strandbericht vlindergroet de schors van de nacht schuchtere voelsprieten uit een ander seizoen een doodstille schelp levensgroot de komst van het verdwijnen Franse greep ik hoor het graven van de winter zonder titel de klaagzang van het noorderraam jaaroverzicht elkander en zo de draad haiku's quote uit de toekomst geplukt geheel het leven kringloop van schaduwen het zien van jou compilatie en schuld ik was een kind verborgen Gastgedicht van Herman Buys: als dichter zelfs collecte van de nacht zwart of zoet schemerrook achter de bocht van vloed raamvers lege stoelen herfst is niet de reden de incisie van oktober wanneer bloemen geuren in de nacht in het huis immer aanwezig het onvermogen van het hart de volheid van een cirkel vele nachten, dagenlang regen en ruïne gastgedicht van Ron Vonk: "kussengedicht" 'n dialoogje met de liefde alleen 's nachts aangetast overbodige annonce ruïne van een scène ik werp een steen in het heelal de taal die we zochten een golf en een gedachte de laatste kleuren tot het daglicht meestal op donderdag het afscheid is sterker zoals zij in de ochtend onmacht en verder niets over de bloem in mijn hoofd meer dan een gezicht al meer dan een leven geleden uit het nest van de cirkel splinters van tijd rondom 't volmaakte opvallend rond waarheen wij ook gaan zoek het antwoord een handvol vleugels zo aanraakbaar voor mij luister naar het geluid ivoor kortademig in ogen gestreept van as tot aarde gas-licht waar de dood schreeuwt veraste kreten in het duister geklemd links, rechts, links, rechts, links, die dag te sterven koud, zo koud geen klank meer onvatbaar hoog ik draag geen zichtbaar schild voorbode (1) kolkenklank daarna zweeg zij 'n broodje puur Cabaret en poëzie te Zaandam goocheltruc bestemming met liefde impressie van het onzichtbare verzwegen panorama je geeft me stilzwijgen blue landscape licht gedicht voor een onbekende de maan in een fles blauwe periode bij het breken van de bast feestgroei vleugels (haiku) jaren worden dieper elf wachten het woord met de gordijnen dicht Dicsmare Uniek Dát zij was haar naam door alle ruimte heen de dag verlaten wiegen er is een wens alle stappen een heerlijk recht chaos in de woonwijk slinger nooit heeft de kamer nog naar vanille geroken afrodisiacum horen zij zijn de tijd ontilbaar prooi gevoed door de blaren Later verandering het spoor van de meeuw het oog wandeling sluit de stenen familie op ooghoogte de kus clair-obscur nood breekt elke leeftijd het ijzeren paard er wonen spotvogels is het zand de lucht was blauw 't zachtblije dromen komen terug ¨Gedichtennamiddag'' 15 mei kringsgewijs geen andere zee dan deze wintertelg drenkplaats in your hands Zij duogedicht met Julius Dreyfsandt zu Schlamm 'lijken uit de kast levensvragen laat me je lezen zo jij acrazedoenimacrabra! het eindigt niet ontmoeting met een dichter dichters in Branoul waarin rozenbottels geuren lieve landvrouw hij zei
Voor het vak beeldende vorming met onderwerp 'surrealisme kregen vijf leerlingen van het Calvijn College in Goes de opdracht van hun docent om wat met m'n gedicht te doen. Ze kwamen met de idee om er een filmpje bij te maken. Dit is het voortreffelijke en bijzondere resultaat, waarvoor ik hen heel erg bedank!http://nl.youtube.com/watch?v=pxAOk3rmHpY#GU5U2spHI_4
kerima ellouise : woorden in wind
schrijfsels ©
08-07-2011
prooi
prooi
zij die geen dromen vangen verstrikt in het web van de werkelijkheid raken waarheen wanneer een spin nadert een woordenskelet achterlaat brandend in de keel van de nacht zeg me waarheen zij moeten zij die nooit over blauwe luchten praten maar vanuit de donkere schemering zoemen met brekende schouders en de in flarden hangende maan, meegevoerd door de dichter die zichzelf nooit uit zijn zinnen tilt, ze nooit verleid heeft tot kleur vol hartstocht zeg me waarheen ook dat ik, aan het web verwant, de zachtheid dromen zal kerima ellouise ©
.
06-07-2011
gevoed door de blaren
gevoed door de blaren
waarom zou ik je nog tonen waar de wind schuilt in huis wanneer het bulderen begint het kind hokt in hoeken tussen niet goed en verkeerd verdunt zich in woorden en wat het bloed met haar doet het raam houdt de nacht vast drijft de meeuwen uit haar hoofd ik was de maan en het galmen van het water terwijl het zeezout, als een ogenblik geleden, bulkt uit haar lijf - waar schuilt in huis de wind wanneer het bulderen begint een kind staat in de hoek stomp en overhoop je deed het alweer niet goed ik ga met mezelf op de loop - kerima ellouise ©
30-06-2011
Later
Later
Ik ben uw vriendje niet meer." "Nooit meer ?", weerklinkt een kinderstemmetje. "Nee, nooit meer." Het begint te waaien terwijl ik luister naar het vrolijk spel bij de buren. Daar geuren bloemen. Grenzen keren. Niemand dringt binnen. Naaldbomen, ooit zelf geplant, lopen langs de jaren, dag aan dag. Ik groet de vogels, wil even aaien met mijn duim en het zicht op het heden; voortdurend. In deze ronding is alles vreemd. Alleen bladeren vallen op dit gras als veel te lage, grijze wolken. Vrienden lijken op zichzelf. Ik klapwiek vruchteloos. Er staat een stam voor mijn raam. kerima ellouise ©
23-06-2011
verandering
verandering
het is niet meer ik haal je tevoorschijn op een doordeweekse dag dit moment wordt korter niets is nog bezig, haastig of hongerig zichzelf te blijven ons begrijpen verlegt zich, het zal ook vreemd blijven jij die de bladeren scheurt, zo mogelijk en opnieuw het is daarom dat ik niet meer glimlach, geen vogel geef of lente aan de boom, zijn takken onder een onberedeneerde maan de avond grijpt mij zonder zwaaien ik leg het leven neer op alles dat naar boven komt kerima ellouise © Illustratie: Beeldentuin Dehullu 2009, kunstenaar Kieta Nuij
22-06-2011
het spoor van de meeuw
het spoor van de meeuw
het zwijgen van het strand draagt een ander gezicht, vreemd toegevouwen alsof haar stilte is zwartgemaakt op wimpers en wenkbrauwen vele dagen lang uren waarin het reizen steeds kleiner werd door het twijfelend tasten aan torenklokken die zonder reliëf de wijzers vastmaakten, noordwaarts tegen voorbijgaande duinen en het geraamte van een gebedsloze schelp. ongegroeid zoals de meeuw die zich verloren waande mij achterliet tussen de dunne vellen van mijn droom en de helderheid van witte waanzin kerima ellouise ©
17-06-2011
het oog
het oog
but I turned to the left and walked to the river (Henk van Dijk) en zag boven het water het oog van twintig lentes, wagenwijd open het dreef schuin door het gordijn naar mijn vingers alsof de ondergrondse gangen geen bestaan kenden, ik altijd al geweten had om welke richting ik heen zou lopen met aan de heupen van de Theems de slapeloosheid van het verlangen, gekruist met bruggen en vogels, achter iedere stilte waar woorden gezichten werden omdat ik toen, tot op het bot, nog niet aan overleven dacht kerima ellouise © Illustratie: The eye of London
07-06-2011
wandeling
wandeling
wind zwerft door de stilte, door de dorst naar een eerlijk inzicht bomen wuiven, zeggen even gedag tegen de lijster in de lucht het water bouwt een eilandje aan de oeverkant, luistert tussen het riet naar de avond die zo graag zingen wil ik word schaduw, een maan onder alle manen een hond blaft de verte toe in grote dromen daartussen huilt iemand op weg naar het westen kerima ellouise © Illustratie: beeldentuin Dehullu, kunstenaar Andreas Kuhnlein
03-06-2011
sluit de stenen
sluit de stenen
in het woord van de avond woont een donkere schaduw waanzinnig broos hij draait zich om en om in mijn hoofd, verscheurt gelaatstrekken tot groteske vogels, nog lelijker dan de as waarin ze hun vleugels zoeken ik breek de stilte tot bestemming verzwijg mijn zinnen voor ieder die mij draagt ergens vallen stenen, eenzelvig in hun vlucht kerima ellouise © Illustratie: beeldentuin Dehullu 2010, kunstenaar Barbara de Clercq
01-06-2011
familie
schilderij van Marcel Dekoning 'familie'
familie
en zie daar zijn we weer tezamen om de afstand af te leggen met een steeds zwijgzamere verbeelding misschien zullen we weer vertrekken en verder leven achter het gebarsten raam van de stamboom het schateren hebben we immers achtergelaten in kinderlijven, geen kus meer die nog vruchten schudt uit het koele water dat tussen ogen grenzen trekt het schreien is opgehouden het verlangen ook luister je ? kerima ellouise ©
30-05-2011
op ooghoogte
op ooghoogte
op de dijk ligt een perspectief dat enkele dagen later zou gestraald hebben in het zonlicht met precisie omkadert hij de lijnen die hem voor zijn gegaan en wendt zich dan af van wat meer en meer op een droom begint te lijken regen vult de diepte reist langs een bedrieglijke branding langs het vluchtpunt dat op de horizon ligt als een oever vol bitterzoet schaduwen en golven blijven slaan op het wegglijden van het licht en hij, hij verdraagt meer stilte dan het gezichtsbedrog van de meeuw wanneer ze samen vallen kerima ellouise ©
26-05-2011
de kus
kunstwerk door Marcel Dekoning (antwerpen) "de kus" de kus
beschrijf me deze belofte niet als zacht de zee oneindige golven wanneer dan ook geen enkel woord draagt de eeuwigheid, aan beide zijden alsof er wind zou waaien, heen en weer laat het zijn het voorjaar dat komt twee vogels onvolmaakt zichzelf in het vinden en almaar mooier beschrijf me niet maar laat ons het strand als licht een lelieblad en een beetje niet meer willen missen kus me en laat het de meeuwen zijn kerima ellouise ©
24-05-2011
clair-obscur
clair-obscur
hoe hij naar hen keek gezichten als getuigen van ingelijste leegte nog leger dan haar gesloten mond van leugens hij zag haar zitten bij de lindeboom, naast een ongeboren zoon, zag het scharrelen rond haar lijf hoe ze handen vulde telkens in nieuwe verhalen die de wind door zijn hoofd joeg gespleten tongen markeerden het zaaigoed, buiten adem en hij luisterde geloofde ogen gelijk de zijne er staan nog steeds kattentongen voor het raam; ze houden hem warm kerima ellouise © Illustratie: beeldentuin 2009 Dehullu, kunstenaar Tjikkie Krueger
22-05-2011
nood breekt elke leeftijd
nood breekt elke leeftijd
dat het goed aanvoelt zei ze hij keek in de poppenwagen waar een wereld nog in het dunste kleedje wachtte ook een kinderhart vraagt om geruststelling, dacht hij zij broedde verder op liefde langs opgewreven schaduwen, groette mensen in een nog veilig lichaam hij zong haar in slaap het kind werd teruggegeven, weerloos onder een regenlucht veel later herkende ze de onafwendbaarheid kerima ellouise © Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/ Illustratie: beeldentuin Dehullu 2009, kunstenaar: Kieta Nuij
19-05-2011
het ijzeren paard
kunstwerk door Marcel Dekoning (antwerpen)
het ijzeren paard
"jeugdigheid is als een verzameld gedicht dat ongedateerd blijft" een koning keert terug uit donkere sprookjes en gelaten gezichten wie zou hem geschreven hebben verzilverd, in spinrag langs het pad van de wind ik zit tegenover hem de kachel verbrandt zijn woorden midden in het bos hij lacht zijn voeten vast in as wanneer het leven zich spiegelen laat ik schrijf gelukkig uit naam van zijn schoonheid geschetst op het gewricht van tijd kerima ellouise © *opgedragen aan Marcel Dekoning
17-05-2011
er wonen spotvogels is het zand
er wonen spotvogels in het zand
ik leg ogen apart los van hun lichaam, los van mijn eigen weg een ogenblik kijken ze me aan is het een teken zoals een zwarte veeg dat mij overbodig maakt is het hier, tussen zaadlozers en woordvluchtigen, tussen losgetornde liefde en verdampte voltooiing dat gezichten zonder weelde uit het landschap vallen naakter dan hun trekken ooit zullen zijn met scherpe vleugels heb ik je ooit beledigd, vraagt hij met beide handen ik draai me om en drink woestijntranen kerima ellouise © * n.a.v. "Op zomaar een zondag" poëzienamiddag, 15 mei 2011 Hombeek (B)
12-05-2011
de lucht was blauw
de lucht was blauw
de tamtam slaat zoveel hij dragen kan totdat een man uit zijn mond kruipt hij laat het regenen om naar gisteren te kunnen kijken het raam hangt zich op aan zijn schaduw, de vlag halfstok ik kijk naar binnen en naar verloren liefdes terwijl hij zijn hoed van stro opeet hij geeft haar een naam die hij vergeten zal en vaart verder op een wankel vlot van woorden kerima ellouise © foto: beeldentuin Dehullu 2008, kunstenaar John Deckers
08-05-2011
't zachtblije
t zachtblije
er ligt licht in het water intiem dat van je hand dat van het woord in de zon dat van je armen om dit alles op een zomerdag witte waterlelieknoppen dat tussen vruchten en de vlinder op een seringenboom dat wat je streelt over mijn buik in een zachte stroom samen als dragers van wat jij en ik verwachten terwijl de tijd kronkelt in het licht dat van je hand intiem zoals 't zachtblije op het water kerima ellouise ©
foto kerima ellouise ©
04-05-2011
dromen komen terug
dromen komen terug
en de lente legt zich naast een langer lied langs niet te stuiten stromen het vergezicht glanst glazuur op blauw het heeft effect op mij het oeroude weten klokt traag laag over laag wanneer wij ons vasthouden aan elkaar door gelijke lanen de liefde beschrijven en de verbeelding die we tussen onze vingers wrijven met geen andere waarheid dan die op oog en lippen het heeft effect op de laatste schimmen en ieder metronoom van tijd kerima ellouise © Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/ Illustratie: beeldentuin Dehullu 2010, kunstenaar Irene Wieland
02-05-2011
¨Gedichtennamiddag'' 15 mei
Op 15 mei om 15 uur starten 15 dichters
met het lezen uit eigen werk tijdens de derde editie
van 'Zomaar een zondag'
.
Voor het muzikaal intermezzo zorgt KISS of LIFE duo.
.
Een leuk bundeltje zal voor deze gelegenheid worden uitgegevenmet twee
gedichten van iedere deelnemende dichter;
o.a. Annie de Troyer Sylvie Marie
David Troch Gust Moens
Guy van Hoof Erwin Steyaert
Karin Dée Geert Beekman
Julius Dreyfsandt zu Schlamm
Pom Wolff
kerima ellouise
.
Het laatste Huis
Poreistraat
Hombeek
.
29-04-2011
kringsgewijs
kringsgewijs
bloesems in de schaduw ze geuren als vlinders op het water mijn hand reikt naar het dwarrelen, halverwege een kindervuist is onzichtbaar het verbaast me niet ik ben groter dan ik was en verspreid de tijd het zingen leg ik neer in stenen kerima ellouise © Illustratie: Margo Tilborghs ©
vlinder vlieg vlindervrij...verloren vleugels...vergeten vlinder...vandaag voelen vlindervluchtig...vlinder vrij vlindervredig...verhalen van vandaag