A Marechiare
ze volgden elkaars vlucht
door smalle straatjes
alsof de stad in lichterlaaie meebewoog
op de laagte van hun stemmen
uitbarstte in de eerste toren, aangestreken
door een rechterhand
ze versmolten passie en hartstocht
met wrede smart, intiem en zonder rust
omdat zij beiden wisten
te zullen sterven, steeds bleker
en verder weg van de maan
met een raamloze serenade, noodlottig verborgen
achter de rode mantel van het water
de contrabas en de gitaar
vertelden elkaar hun levensverhaal
verdrongen het lied
van de gondelier, verfden kanalen en vissen
zwart
tot een engel verscheen
en hen zacht troostte met haar stem, hen meenam
naar een zachtblauwe lucht
waar haar glimlach
het geheim van de liefde omlijstte
hoog boven iedere rimpeling
kerima ellouise ©
* n.a.v. concert Barcelona in de Oude Willibrorduskerk
sopraan: Mirjam Wesselink de Barrientos
gitaar: Michael Benedik,
contrabas: Gabriel Barbalau
|
