Bedankt dat ik vandaag je vrijwilliger mocht zijn
15 jaar ben je en mentaal, motorisch en fysiek beperkt vastgesnoerd in je rolstoel, ziek en je wou je kamer niet uit al 5 lange dagen zat je daar te treuren en getroost door je mama maar ons eerste contact gaf meteen een vonk je keek mij aan en er verscheen zowaar een glimlach Je kon niet wachten om mee naar de klas te gaan meermaals vroeg je om die 'meneer' te gaan halen En daar was je dan; stralend en kwijlend van geluk we praatten wat en hielden elkaars handen vast tekenen en kleuren maar vooral veel lachen om mijn gekke vragen en domme opmerkingen luisterend naar muziek van je favoriete studio 100 onze handen in de lucht, iets te luid meezingend nog drie keer slapen en dan komt de Sint ongeduldig, vol verwachting klopt ons hart dan ... die tranen bij het afscheid als het afscheid van een echte vriend. we gaven mekaar een dikke knuffel en je mama zei een welgemeende merci.
Bedankt dat ik vandaag je vrijwilliger mocht zijn!
|