“Opgeruimd staat netjes” is eigenlijk alles wat ik over vandaag te vertellen heb. Nadat alle kinderen voorzien waren van het gevraagde speelgoed, kleurtjes of puzzels, ben ik begonnen met de kast in de klas een beetje netjes op te ruimen. Tussendoor had in dus ook meer dan tijd, om een paar kadees eens extra in de watten te leggen, waarvoor ik uiteraard beloond werd met die typische, guitige pretoogjes en brede glimlachjes. Mensen vragen me vaak of het niet emotioneel moeilijk is om met die zieke kindjes te werken… maar mijn antwoord is dan steevast, dat de apparatuur rond die kids ‘ziekenhuis’ is; wij, de vrijwilligers, zijn er voor de kinderen en de rest is bijzaak en voor de professionelen… en als beloning krijgen wij allemaal die pretoogjes en glimlachjes en, maar al te dikwijls, ook een dikke knuffel.
|