Het rechtzetten van tanden en kiezen gebeurde vroeger door de eigen tandarts. In 1844 ging Magill cement gebruiken. Nu konden de beugels met metalen ringetjes om de tanden vastgemaakt worden met cement.  Rond het begin van de jaren 50 hield een groep tandartsen zich alleen nog maar bezig met beugels omdat ze daar veel over wisten. Hierna gingen ze het specialisme in tandheelkunde “de orthodontie’’ noemen.

In 1866 was Norman Kingsley (een Amerikaan) de uitvinder van de buitenboordbeugel (headgear). Hij was ook de uitvinder van de blokbeugel.

In 1887 heeft Edward H. Angle een boek over orthodontie geschreven en veel beugels ontworpen. Hij startte in 1900 de eerste opleiding tot specialist in orthodontie. Daarom wordt hij ook wel de grondlegger van de orthodontie genoemd. (dat betekent dat hij is begonnen met de orthodontie).

In 1953 is in Nederland pas de orthodontie als specialisme erkend door Professor Bijlstra. 

J.A.W. Van Loon ontwierp deze beugel vroeger:          

Dit ontwerp ziet er heel ingewikkeld uit.

De methode van Van Loon werd vanaf 1933 niet meer gebruikt.