alles over vroeger wil je iets meer weten over vroeger.
of wil je herinenrigen herophalen.
messchien vindt je die dingen wel in mijn blog.
alles over vroeger.
01-10-2008
Het rechtzetten van tanden en kiezen gebeurde vroeger door de eigen tandarts. In 1844 ging Magill cement gebruiken. Nu konden de beugels met metalen ringetjes om de tanden vastgemaakt worden met cement. Rond het begin van de jaren 50 hield een groep tandartsen zich alleen nog maar bezig met beugels omdat ze daar veel over wisten. Hierna gingen ze het specialisme in tandheelkunde de orthodontie noemen.
In 1866 was Norman Kingsley (een Amerikaan) de uitvinder van de buitenboordbeugel (headgear). Hij was ook de uitvinder van de blokbeugel.
In 1887 heeft Edward H. Angle een boek over orthodontie geschreven en veel beugels ontworpen. Hij startte in 1900 de eerste opleiding tot specialist in orthodontie. Daarom wordt hij ook wel de grondlegger van de orthodontie genoemd. (dat betekent dat hij is begonnen met de orthodontie).
In 1953 is in Nederland pas de orthodontie als specialisme erkend door Professor Bijlstra.
J.A.W. Van Loon ontwierp deze beugel vroeger:
Dit ontwerp ziet er heel ingewikkeld uit.
De methode van Van Loon werd vanaf 1933 niet meer gebruikt.
Molenaar (In verschillende dialecten en ook wel in het Nederlands mulder) is al een eeuwenoud zelfstandig beroep. Meestal werd het maalbedrijf op een wind- of watermolen van vader op zoon overgedragen.
Een korenmolen was vroeger een bijna onmisbaar onderdeel van de voedselvoorziening van een dorp waardoor de korenmolenaar in de dorpsgemeenschap een belangrijke positie innam. In veel gevallen was de molenaar pachter van een korenmolen en was de lokale adel, een gasthuis of het stadsbestuur eigenaar van de molen. Toch waren oudtijds veel molenaars eigenaar van de molen die ze bemaalden. Meestal konden deze molenaars van hun loon niet rondkomen en verhuurden zij zich in de zomer a
Waar de klomp vandaan komt weet men niet precies, maar er is wel met zekerheid te zeggen dat hij uit Midden- en West Europa komt. Nadat de Romeinen als eersten in Nederland schoeisel in de vorm van sandalen begonnen te dragen namen de oorspronkelijke bewoners dit in de loop der eeuwen over. Het aandeel hout werd verder uitgebreid dan de zool, en zo ontstond de klomp. Door de steeds betere behandelingstechnieken kon men voor het begin van de middeleeuwen de eerste klomp maken zoals hij er nu uitziet. De klomp werd sindsdien geprezen om zijn robuustheid en omdat hij tegen water kon. Toen in een later stadium de leren schoen opkwam werd de klomp langzaamaan teruggedrongen naar het platteland en beroepen waarbij men grof werk moest verrichten. Dit kwam omdat schoenen toentertijd veel duurder waren dan klompen en schoenen veel sneller stukgingen. Omdat ze buiten de stad door de water en modderige omgeving op het platteland nog altijd de beste optie bleken bleven ze dus daar in grote getale gebruikt worden tot op vandaag de dag, alhoewel de laars van rubber wel een beetje de markt overgenomen heeft. De klomp is door dit verleden in combinatie met de molen op de dijk met de bloembollen eromheen een van de Nederlandse beeldbepalend in de traditionele touristenspullen.
Smartlap is een neerbuigende benaming voor het levenslied en dan vooral voor die vormen van het levenslied waarin een larmoyante geschiedenis wordt verteld. Het woord kwam in zwang aan het begin van de jaren 1960 toen velen naar aanleiding van de successen van de Zangeres Zonder Naam een weerzin opbouwden tegen het genre. Deze niet-liefhebbers spraken badinerend van een smartlap, naar analogie van het Duitse woord voor een sentimenteel lied: Schmachtlappen (Of: Schmachtfetzen.) Dit woord betekent letterlijk 'smachtlap' en is tevens een informele aanduiding voor de in de katholieke liturgie gebruikte vastendoek: een doek waarmee tijdens de vastentijd het altaar werd afgedekt en waarop het lijden van Christus aanschouwelijk werd gemaakt.
In 1901 werd de eerste steenkool uit de Kempische ondergrond gehaald. Na een lange aanloopperiode leidde deze ontdekking tot de oprichting van 7 steenkoolmijnen, Winterslag, Beringen, Eisden, Waterschei, Zwartberg, Zolder en Houthalen. De kolenproductie kende haar hoogtepunt na de tweede wereldoorlog en lag mee aan de basis van de economische ontwikkeling van België. Op het eind van de jaren vijftig moest steenkool evenwel concurrentie dulden van goedkopere energiebronnen. Om de verliezen te beperken fuseerde in 1967 de verschillende mijnen in de 'NV Kempische Steenkoolmijnen', maar de mijnsluitingen waren uiteindelijk onvermijdelijk. De laatste Limburgse steenkool werd op 30 september 1992 in Zolder opgehaald.
Vandaag zijn de sporen van het mijnverleden in Beringen nog sterk aanwezig, zowel in het Vlaams Mijnmusuem als in de unieke omgeving van Beringen Mijn.
Op 10 oktober 1808 werd de Maatschappij voor Landbouw en Kruidkunde opgericht. Enkele maanden later, op 6 februari 1809, werd in herberg Au Jardin de Frascati de eerste tentoonstelling van de nieuwe maatschappij gehouden
In 1815 kreeg de Maatschappij het predikaat 'Koninklijk'.
In1828 moest de Koninklijke Maatschappij voor Landbouw en Plantkunde reeds plaats vinden voor 1200 planten. De benedenzaal van het stadhuis, de Pacificatiezaal, werd toen ter beschikking gesteld voor de tentoonstellingen.
De eerste grote vijfjaarlijkse tentoonstelling, die later de Floraliën zou genoemd worden, had plaats in 1839. Sedert april 1990 vinden de Gentse Floraliën elke 5 jaar plaats in de beursgebouwen van Flanders Expo.
Is drop gezond? Drop is goed voor de slijmvliezen. "Dropje voor de hoest" werkt inderdaad. Het wordt daarom verwerkt in sommige hoestdranken, maar het werd vroeger ook wel gebruikt in tabletten tegen de maagpijn. Napoleon (chronisch maagpatiënt) gebruikte erg veel drop als medicijn en het behoorde tot de standaarduitrusting van zijn gardesoldaten. Het mocht in tijden van waterschaarste gegeten worden omdat het een dorstlessende werking heeft.
Martinus was de zoon van een rijke koopman. Lang geleden was hij soldaat in het Romeinse leger. Op een dag reed Martinus met een groepje soldaten naar een grote stad. Het was koud en mistig. Martinus had zijn lange mantel goed om zich heen geslagen. Zo had hij het heerlijk warm. Ze hadden haast, want ze wilden voor donker binnen de stadsmuren zijn.
Toen ze bij de stadspoort aankwamen, stapte er plotseling een arme man op hem af. Hij had geen schoenen, geen jas en geen sokken aan, Je kon aan hem zien dat hij het erg koud had. "Wat is er met jou aan de hand?" vroeg Martinus. 'Ach", rilde de man, "ik heb het koud en ik heb zo'n honger". Martinus dacht even na. Hij zou zijn mantel wel willen geven. Maar in die tijd mochten soldaten zonder mantel de stadspoort niet in. De mantel hoorde bij hun uniform. Wat moest Martinus nu doen? Hij kon die arme man daar toch niet zo maar laten staan?
Plotseling kreeg hij een goed idee. "Ik geef hem de helft van mijn mantel. Dan kan ik de andere helft omgeslagen houden!" Hij deed zijn mantel af. Trok zijn zwaard en hakte de mantel in twee stukken. Eén stuk gaf hij aan de arme man. En n stuk sloeg hij zelf om zijn schouders. Daarna pakte hij zijn beurs en gaf de man wat geld. De arme man was erg blij. Nu had hij een mantel tegen de kou en wat geld om eten te kopen. Hij bedankte Martinus en vertrok. En Martinus? Die reed daarna tevreden met zijn soldaten de stad binnen.
Het verhaal van Martinus en de arme man is een oud verhaal. Maar nog altijd vieren we het feest van Sint Martinus ... Sint Maarten. Elk jaar, op 11 november, gaan kinderen met een lampion en een vrolijk liedje bij de mensen langs. Om ze licht te brengen ... vrolijk te maken.
Het ontstaan van de luchtballon ..............................................
Ruim tweehonderd jaar geleden woonden in Frankrijk twee broers: Jaques en Joseph Montgolfier. Toen de vrouw van Joseph op een avond voor de open haard stond, bolde haar jurk op van de warme lucht die er onder kwam door het vuur. Zo ontdekten de broers dat warme lucht lichter is dan koude lucht en dus opstijgt. Met dit idee gingen ze aan de slag en ze maakten van papier een soort ballon, waaronder ze een mandje maakten van ijzerdraad. In dit mandje deden ze stro en wol en dat staken ze aan en wat gebeurde er: de ballon ging omhoog door de warme lucht. De broers werkten dapper door en maakten voorbereidingen voor een tweede vaart. Dit zou de eerste 'bemande' ballonvaart worden, alleen koos men als passagiers dieren uit. Voor mensen vond men het avontuur toch wat te gevaarlijk Een haan, een eend en een schaap kozen het luchtruim en na enige tijd kwamen de dieren weer heelhuids beneden. Dit verhaal ging al snel door het hele land en de koning van Frankrijk, Lodewijk de 16e hoorde er ook van. Hij liet de broers naar Parijs komen voor een demonstratie. Op 21 november 1783 stegen twee edelen met de ballon op, zij voeren over Parijs en landden na een klein halfuur veilig weer op de grond.
1929 Warner Brothers had een primeur : de eerste gesproken kleurenfilm. Titel : "On with the Show".
1932 's Werelds grootste zeedam werd afgewerkt in Nederland. De dam heeft een lengte van 2.000 meter, in de Zuiderzee. Die werd daarmee het Ijsselmeer.
1934 De geboorte van de Dionne-vijfling in Canada : Emilie, Yvonne, Cecile, Marie en Anette. Naam van de moeder : Oliva Dionne.
1940 België capituleerde voor de Duitsers, na 18 dagen vechten. Koning Leopold III gaf zich over (WO-II). 1940 Begin 'Operatie Dynamo': de evacuatie uit Duinkerken van de door Adolf Hitler's troepen verslagen geallieerde legers. In totaal werden 224.585 Britse en 112.546 Franse en Belgische soldaten gered. De evacuatie duurde tot 3 juni (WO-II
1858 Tonic werd gepatenteerd door Erasmus BOnd uit Londen.
1908 Geboortedag van de Engelse schrijver Ian Fleming (Ian Lancaster Fleming, 1908-64), in Londen. Auteur van een reeks boeken waar de 'James Bond'-films op gebaseerd zijn, zoals "Moonraker", "Goldfinger", "Dr. No", "You only live twice" en "The man with the golden gun".
1910 Geboortedag van de Amerikaanse bluesgitarist T-bone Walker (Aaron Thibeaux Walker, 1910-75), in Linden, Texas. Introduceerde de electrische gitaar in de blues. Songs: "T-Bone shuffle", "I got a break baby", "Mean old world", "Hypin' woman", "Stormy Monday".
1917 Geboortedag van de Amerikaanse electrisch violist Papa John Creach (John Creach, 1917-94), in Beaver Falls, Pennsylvania. Speelde als 'fiddler' incidenteel in 'Jefferson Airplane' 1971-71, 'Jefferson Starhip' 1974-75 en 'Hot Tuna' 1971-73. Songs: "When the earth moves again", "Wild turkey", "Milk train". Solo: "I'm the fiddle man", "Filthy", "Papa blues".
De voorloper van het bidprentje was het devotieprentje. Het vindt zijn oorsprong in de 13de eeuw. Het eigenlijke bidprentje is ontstaan in de Noordelijke Nederlanden waarschijnlijk tussen 1600 en 1650.
De eerste bidprentjes waren met de hand geschreven uitsluitend ter nagedachtenis van geestelijken. Vanaf 1730 vinden we gedrukte prentjes die slechts voor welstellende gelovigen bestemd zijn. Amsterdam is veruit het voornaamste centrum. Niettegenstaande in Vlaanderen het bidprentje toen zo goed als onbestaande is, is Antwerpen door de kopergraveerkunst het mekka van de drukkunst van die prentjes. In het Vlaamse land dateren de eerste prentjes van rond 1800. We moeten wachten tot 1830 om de doorbraak hier te kennen. De betere standen maken twee soorten bidprentjes: dure en mooie exemplaren met Franse tekst voor hun standgenoten en goedkope banale met Nederlandse tekst voor de gewone man.
Tegen het einde van de 19e eeuw zijn de bidprentjes in alle lagen van de bevolking doorgedrongen waardoor de Franstalige exemplaren proportioneel verminderen. Enkele jaren na Vlaanderen leert ook Wallonië het doodssantje kennen. Het zal echter nooit zo populair worden als bij ons. In Frankrijk krijgt het nooit vaste voet. Parijs had nochtans in de tweede helft van de 19e eeuw de drukkersrol van Antwerpen overgenomen.
Er zijn verschillende soorten bidprentjes. We kunnen ze indelen in vijf soorten:
· De knekelprentjes: dit waren wansmakelijke afbeeldingen van doodshoofden, geraamten, enz. (kwamen vooral voor in de beginperiode)
· De kerkhofprentjes: hier stonden kerkhofzichten met beelden (kruisbeeld), met symbolen (anker, doodshoofd, zandloper, zeis, treurwilg, ondergaande zon, urne, slang, pelgrimsstaf, duif, bloemen, open boek, enz.), met allegorieën (een geblinddoekte vrouw, een vrouw of knaap al dan niet gevleugeld met een uitgedoofde of uitdovende fakkel, een geraamte met zeis, enz.), met niet-allegorische figuren (Christus, Maria, Jozef, engelen, zielen, enz.), met een open graf (een gapende kuil) of grafmonumenten met de naam centraal (hier staat de naam van de overledene op het grafmonument te lezen)
· Aflaatprentjes: prentjes met aflaten verrijkt gebed (Bid voor de ziel van zaliger )
· Ars-Moriendi-prentjes: Dit zijn prentjes waarop dezelfde onderwerpen afgebeeld staan als in de 15e eeuwse blokboeken met dezelfde naam (ziekte, doodstrijd, laatste oordeel, vagevuur, hemel en hel, verrijzenis)
· Portretprentjes: bidprentjes met foto van de overledene (reeds halfweg de 19e eeuw waren er dergelijke bidprentjes)
Tot slot is er ook een evolutie waar te nemen in de tekst. De eerste bidprentjes vermelden alleen de naam van de afgestorvene en waar en wanneer hij overleden is. Slechts vanaf 1820 worden meer personalia vermeld en af ten toe treft men reeds een bijbelcitaat of een ander (aflaat-)gebedje aan. Wezenlijk is het bidprentje eerst en vooral een oproep tot gebed. Deze oorspronkelijke functie is vervaagd en geëvolueerd naar een bezinning over het leven van de overledene.
'Waar is de tijd' brengt het boeiende verhaal van die Westhoek, het stukje Vlaanderen achter de Noordzee en langs de Franse grens, de 'Schreve'. Het is het verhaal van een streek, maar bovenal het verhaal van de mensen die er woonden: van Galliërs tot de nijvere middeleeuwse boer of de opstandige lakenwever; over geuzen en 'malcontenten'; van kleine mensen in de 'Groote Oorlog'.
'Waar is de Tijd' brengt die Westhoeker tot leven. De vissers schakelden over van de IJslandvaart naar het strandtoerisme. Jan Yperman was de belangrijkste middeleeuwse chirurgijn. Rijke heren bouwden herenhuizen in de stad en kasteeltjes op het platteland. Je leest hun verhaal, maar ook dat van hun dienstboden, van de bakker en de beenhouwer of dat van de venter die te voet over modderige wegen trok. Je verneemt alles over de opkomst van trein, tram, bus en over de eerste trotse eigenaar van een auto.
Het is het verhaal over de politici van weleer en de industriëlen die Picanol stichtten of de Bloemmolens van Diksmuide. Het is ook het relaas van de arbeiders die er hun dagelijks brood verdienden. Wie waren ze? Hoe leefden ze en hoe hadden ze lief? 'Waar is de Tijd' brengt het verhaal van de gewone mens tot de rijke burger en de adellijke heer.
Ik ben emmeline, en gebruik soms ook wel de schuilnaam lutte.
Ik ben een vrouw en woon in roeselare (belgie) en mijn beroep is verzorging.
Ik ben geboren op 23/03/1995 en ben nu dus 29 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: dansen,choppen en bloggen.
ik heb 4blog op seniorennet
dezottedierensite
deolympischespelen
emysprentjesblog en deze.
&h=451&w=300&sz=34&hl=nl&start=8&usg=__gzelVEK8BJw3tDfQzB4LQx0fl6Y=&tbnid=o-aNX7thix0fxM:&tbnh=127&tbnw=84&prev=/images%3Fq%3Dnapoleon%26gbv%3D2%26hl%3Dnl)
-719724.jpg&imgrefurl=http://www.bluepower.com/2007/08/bluepower-presentsinfluential_28.html&h=336&w=355&sz=23&hl=nl&start=5&sig2=O65QQwf2qU4qStEdDPU-eA&usg=__rku3-oQa1YBrF5LDapLqQL09LFg=&tbnid=hHMGyeYDtaPQGM:&tbnh=115&tbnw=121&ei=28vPSP-MNpfywwHk2r0p&prev=/images%3Fq%3DAaron%2BThibeaux%2BWalker,%26gbv%3D2%26hl%3Dnl%26sa%3DG)
'Waar is de tijd' brengt het boeiende verhaal van die Westhoek, het stukje Vlaanderen achter de Noordzee en langs de Franse grens, de 'Schreve'. Het is het verhaal van een streek, maar bovenal het verhaal van de mensen die er woonden: van Galliërs tot de nijvere middeleeuwse boer of de opstandige lakenwever; over geuzen en 'malcontenten'; van kleine mensen in de 'Groote Oorlog'.
Ik ben emmeline, en gebruik soms ook wel de schuilnaam lutte.
