Op die zonneschijn is het voorlopig nog altijd wachten. Grijs en regenachtig blijven de bovenhand houden. Ik koos dus voor een kortere wandeling uit de gloednieuwe wandelbrochure van onze suikerstad. Mooie boekje, mooie foto's en plannetjes, maar groot was mijn verwondering toen bleek dat deze wandelingen niet afgepijld zijn. Zoek maar eens naar namen van naamboordjes in veldwegen als deze er niet zijn. Gelukkig kende ik de streek en heb ik het er toch op gewaagd.
Vissenaken, deelgemeente van Tienen, ligt in de Velpevallei. Trekpleister op de wandeling is de Rozendaalbeekvallei, een reservaat dat door Natuurpunt beheerd wordt. Typisch zijn de hoogstammige knotwilgen. Voor mooie foto's was het deze morgen ook geen weertje. Daarom verwijs ik graag naar de wandeling die ik in het voorjaar deed met Natuurpunt op mijn blog Hageland.
De wandeling start aan de kerk van St.-Pietersbanden en is 5 km lang.
De wandeling start aan de St.-Hilariuskerk van Bierbeek . Zoek hier niet achter "bier", het is de Molendaalbeek, een bijriviertje van de Molenbeek. Mooie holle wegen, akkerlanden en bossen wisselen elkaar af. De Romaanse St.-Hilariuskerk dateert uit de 2de helft van de 12de eeuw. De pasorie dateert uit de 17de eeuw. Het mooie Klaverwegje achter de kerk loopt naast de beek en voert ons naar het Bordingenhof, een statige vierkantshoeve, waarvan de eerste vermeldingen dateren uit 1389. (lees hier de geschiedenis) Vanaf hier loopt een mooie holle weg tot op het plateau van waaruit er een prachtig uitzicht over het dorp opduikt. We bereiken het "Schavaai" op de driesprong aan de Oude Geldenaaksebaan. "Schavaai" is plaatselijk dialect voor "takkenbos". De dorpelingen kwamen hier rijsthout hakken. Het Schavaaienhof is een gebouwtje met trapgeveltoren. Iets verderop aan het einde van de holle weg ligt het Rachierhof, een hoeve uit de 18de eeuw. Ik dacht hier bij mezelf "hier is de tijd stil blijven staan". Nog even wandelen tussen de eindeloze akkers en we bereiken het Molendaalbos. Dit gemengd bos is een uitloper van het Meerdalwoud . Het Bergenhof is eveneens een prachtige vierkantshoeve waarvan vermeldingen teruggaan tot in de 15de eeuw. En zo zit deze wandeling er alweer op. Ik reed nadien nog even tot in Oud-Heverlee om er in het Heverleebos nog een klein fietstochtje te doen. (hierover later meer) Dat hadden we dan toch nog meegpikt voor vandaag want koude en regenachtige dagen zijn op komst.
Wijngaardberg in het wijndorp Wezemaal - 09/08/2006
Wezemaal is een deelgemeente van Rotselaar. In het dorpscentrum tref je het bezoekerscentum van de Hagelandse wijnaan. Een ruime parking is voorhanden op het pleintje tegenover dit centrum. De Wijngaardbergwandelingvertrekt vanaf dit pleintje en men kan kiezentussen afstanden van 2,8 km en 7,7 km. Trekpleister op deze "middeleeuwse wijngaard" is deStenen Muur. Via een kapelletje aan de voet van de wijngaard, waar we de terassen goed kunnen waarnemen, klimt een avontuurlijk, steilkronkelend paadje naar boven. De zonnestralen warmen de roestbruine ijzerzandsteen vlug op, wat een ideaal microklimaat is voor de wijn - en fruitcultuur. Je vind er naast de wijnstokken ook perzikbomen. Nog wat klimwerk en we bereiken de eigenlijke muur waarlangs een zandweg loopt. Reeds in de middeleeuwen werd hier aan wijncultuur gedaan. Infoborden langsheen het parcours geven je de nodige uitleg. Voor verdere info en foto's verwijs ik naar m'n verslagje op de website. Bij mijn vertrek was het nog wat mistig, maar al bij al vallen de foto's nog goed mee.
Het zonnetje had veel moeite om door het wolkendek te breken, maar ja ik ben nu eenmaal een vroege vogel als het op wandelen aankomt. De rust en stilte, de konijntjes en fazanten, de reigers ... de natuur kan zo mooi zijn. Vandaag koos ik voor de wandeling te Orsmaal langs de Kleine Gete. Het dorpscentrum is als monument geklasseerd. Kerk, het Hof ten Steen en gemeentehuis vormen inderdaad een fraai uitzicht. De wandeling loopt verder langs de dorpjes Helen-Bos en Melkwezer. We komen er nog een paar statige vierkantshoeven tegen. Het landschap wordt getypeerd door akkerlanden en weiden langsheen de Gete, omzoomd door populieraanplantingen.
Gisteren in Waanrode onze wandelvriend Johnny uit Borgloon ontmoet. Het was een fijne kennismaking. Lees hier zijn verslag met mooie foto's over zijn wandeling in het bloemendorp Waanrode
Ondanks de minder mooie weersverwachtingen toch de fiets opgestapt en naar Attenrode - Wever gereden. Bij mijn broer die er woonachtig is, de fiets op stal gezet en de wandelschoenen aangetrokken. De wandeling van 13 km in deze deelgemeente van Glabbeek in de Velpevallei, laat ons genieten van mooie landschappen met immense vergezichten, verrassende natuur en open akkerlanden. De wandeling passeert o.a. langs het Hulsbos, tot tegen de Velpe en heeft een prachtig kasteel voor ons in petto. Kerkjes en kapelletjes mogen zeker ook niet ontbreken. Tegen 10 uur kreeg ik een plensbui over me heen. Niet getreurd, regenjasje aan en ik was niet ver van mijn broers woning. Na regen komt (een beetje) zonneschijn. De fiets weer op en nog een 5 tal km fietsen en ik was weer thuis. Mooie wandeling gezien de rust die ze uitstraalt.
Voor een volledige reportage verwijs ik naar mijn website voorzien van foto's.
Het zonnetje heeft kennelijk besloten een tijdje met vakantie te gaan. Tijd om de fiets en de wandelschoenen even aan de haak te hangen en een jaarlijks onderhoud te doen. Tijd ook om wat meer achter de computer te kruipen. Op mijn bloggen had ik geopteerd om veel foto's te plaatsen. Dit komt de snelheid niet altijd ten goede. Van de volgende fiets - en wandeltochten zullen de verslagjes beperkter zijn en meer uitgebreide verslagen zullen geplaatst worden op mijn website. Ik hoop dat jullie er veel plezier aan beleven en alvast bedankt voor jullie bezoekjes.
Dezelandelijke gemeente omhelst de deelgemeenten Geetbets, Grazen en Rummen. Ik trok vandaag m'n wandelschoenen nog eens aan en nam er 2 wandelingen onder de loepen. De startplaatsen situeren zich in elkaars nabijheid aan de kerk en de pastorie. De St.-Pauluskerk is een typische classicistische plattelandskerk en dateert uit 1766 - 1769. De pastorie werd gebouwd in 1752 - 1753. In de voortuin staat een "Ginko Biloba", een uit China ingevoerde boomsoort en deze in Geetbets is wellicht de oudste van België.
De Arontshoekwandeling ( 9 km)
De watermolen op de Gete werd waarschijnlijk opgetrokken in 1655 en was zowel graanmolen, slagmolen als hennepbreekmolen. De sluis dateert uit 1720. We passeren een uitkijktoren van waarop we een mooi uitzicht hebben op het Leenbroek en de vijvers ; een paradijs voor de blauwe reiger, wilde eend en waterhoen. De boerderij die we in de verte zien wordt in de volksmond "Zigeros" genoemd, werd reeds in 1302 vermeld als "Ter Vroenden" en behoorde tot de bezittingen van de abdij van oriënten in Rummen. Als je in het Warandebos 2 mannen in een koets rood van vuur en getrokken door vier zwarte paarden met vlammende neusgaten ziet ronddwalen, niet schrikken, het is slechts een legende. Hier werd omstreeks 1365 het machtige slot van de laatste onafhankelijke graaf van Loon, Arnold van Rummen, tegen het prinsbisdom Luik verdedigd en waarbij voor het eerst in België gebruik werd gemaakt van buskruit. Het opschrift aan de Warandekapel verwijst ook naar deze gebeurtenis. Het kasteel van Terlenen maakte deel uit van een hoeve die tot de Franse Revolutie aan de abdij van Oriënten te Rummen toebehoorde. Het werd in 1820 heropgebouwd na ernstig gehavend te zijn door de troepen van Napoleon. Het boerderijgedeelte dateert uit de 17de eeuw. Aan de Motte(verhoogde gracht) onstond de gemeente Geetbets. De Motte heeft thans nog een diameter van 34 meter en een hoogte van 4 meter. Ze diende als verdeding van de graven van Leuven en hertogen van Brabant op de grens van het hertogdom Brabant (geetbets) tegen het graafschap Loon (Rummen en Grazen). Hardnekkige geruchten vertellen dat er nog alvermannen onde de heuvel zouden huizen. Prachtige wandeling met veel natuur.
Grootveldwandeling ( 8 km)
Deze wandeling voert ons naar Hogen, een gehucht van Geetbets. Het ligt op 64 meter boven de zeespiegel en is daarmee het ' hoogste ' punt van de regio. Niet zomaar een gehucht, want het vormt een apparte parochie, verspreid over de gemeenten Kortenaken, Geetbets en Budingen (Zoutleeuw). Vooraleer we Hogen passeren ontdekken we nog een paar kapelletjes op onze weg. De Antoniuskapel uit de 19de eeuw is gelegen op het kruispunt van de Heirbaan, de voormalige verbindingsweg tussen de Brabantse steden Zoutleeuw en Halen. De kapel O.L.Vrouw van Bijstand ligt in de Bergenstraat en zoals de naam Bergen al laat vermoeden (net als in Hogen) bevinden we ons hier op 61 meter boven de zeespiegel. Ter vergelijking, de Gete, die we zeker op onze vorige tocht meermaals kruisten, stroomt op 25 meter boven de zeespiegel. Op het einde van deze wandeling volgen we een stukje de vroegere spoorwegbedding van de lijn 26 Tienen - Diest - Mol. Het is van 1964 geleden dat hier de laatste goederentrein voorbij pufte. Nu is het een druk bereden en rustig mooi fietspad. Van deze wandeling kan ik jullie spijtig genoeg geen foto's tonen, want m'n batterijen waren leeg. Bij gelegenheid ga ik die nog wel eens maken.
Melkwezer is een agrarisch dorpje en deelgemeente van Linter . We starten onze wandeling aan de Sint-Pancratiuskerk uit 1867. De heilige Pancratius werd vooral aanroepen tegen de "huilmuil", dit waren kinderen die te veel weenden of erg lastig en zenuwachtig waren. De voormalige pastorie "Het s'Hertogenhof " dateert uit 1747 en was een groot complex met stallingen en een wijnhuis. Op een heuvel ontdekken we de Walsbergenhoeve. Het huidige kasteel van Wommersom is een landhuis dat dateert uit 1880 dat gebouwd werd op de plek waar zich voorheen een veel groter kasteel bevond. (zie ook Maltezer wandeling). De kapel van 't Serclaes werd gebouwd door een bewoner van het kasteeltje, graaf Théodore 't Serclaes en dateert uit 1855. Het is opgericht ter ere van Maria Onbevlekte Ontvangenis. Het wapenschild van de familie is ingemetseld boven de deur (foto inzet). De Grote Gete ontspringt te Perwez op het Brabantse leemplateau en vloeit in Budingen samen met de Kleine Gete. Een 15 tal km verder mondt de Gete uit in de Demer. Tot de brug die naar Neerlinter leidt maakt de rivier mooie meanders en slingert ze zich door de weiden. Het landschap wordt bepaald door weiden, hagen en rijen populieren. Langsheen de weg treffen we vooral meidoorn en vlier aan. Tussen Melkwezer en Wommersom treffen we ook het natuurgebied Walsbergen aan (zie eveneens Maltezer wandeling).
De wandeling start aan de pastorie in de Langstraat te Neerhespen, deelgemeente vanLinter.De naam zou komen van "espe", wat boom betekent. In 1684 werd het dorp door de Fransen geheel afgebrand en in 1693 onderging het nogmaals hetzelfde lot. Ze lieten maar één huis staan. De St.- Mauritiuskerk werd in 1773 heropgebouwd op de fundamenten van de vorige kerk. In het midden van de gevel aan de straatkant kun je een kanonskogel ontwaren, een projectiel van de slag van Neerwinden van 18 maart 1793, die ingemetseld is. Aan de overkant ontdekken we de hoeve Zurpele, een vierkantshoeve die vroeger als brouwerij heeft gediend. De vrouw des huizes noemde Loriers, een gekend brouwersgeslacht uit Hoegaarden. We trekken de velden in : niet verwonderlijk dat deze streek ook wel eens de "graanschuur" van België wordt genoemd. Ook een typische holle weg mag in deze wandeling niet ontbreken. Kapel t' Eikske is gebouwd in 1713. Naar verluid werd op deze plaats in 1567 een Maria- beeldje vereerd aan een eik. Op naar de volgende kapel, namelijk de kapel van het Heilig Kruis. Volgens de legende vond een landbouwer op deze plaats in de middeleeuwen een Christus-beeld. Het landschap dat voor ons ligt is adembenemend. Het is op deze uitgestrekte akkers dat zich de slag van Neerwinden tussen Fransen en Oostenrijkers heeft afgespeeld op 18 maart 1793. 2 infoborden geven ons de nodige uitleg over dit historisch evenement. Dit was meteen de laatste wandeling in de reeks van 12 wandelingen in Hagelands Haspengouw. Op naar de Gete - en Velpevallei.
Vermoedelijk heeft Pepijn te Landen een voormalig Romeins villadorp bewoond. Zijn afkomst moet gezocht worden bij de Franken, die zich vooral in de 5de eeuw in Haspengouw vestigden. In 640 overleed hij en zou hij te Landen zijn begraven. Zijn stoffelijk overschot zou naar Nijvel zijn overgebracht waar zijn dochter Sint-Gertrudis abdis was. Zij werd later de patrones van de stad. Via zijn andere dochter Betta werd later Karel de Grote geboren. De wandeling start aan de archeologische site (zie vorig verslagje). In de nabijheid hiervan ontdekken we de "Tombe van Pepijn", een begraafplaats uit de 13de eeuw. De motte is 11 m hoog en heeft een diameter van ongeveer 40 meter. We wandelen naar Overwinden en in de nabijheid van de 16de eeuwse Sint - Wivinakerk ontdekken we een Lourdesgrot.We duiken de velden in, een afwisseling van akkers en boomgaarden. Reeds van ver duikt de "Plattetombe" van Waasmont op (foto inzet), een tumuli (romeinse grafheuvel), met een wat uitzonderlijke langgerekte vorm omdat hij vermoedelijk gedeeltelijk werd afgegraven. De Sint-Pancratiuskerk van Waasmont dateert uit de 18de eeuw. Achter de kerk ontdekken we het 19de eeuwse kasteel; een groot huis met mansardedak waarvan de vensters en toegang omlijst zijn met zandsteen. Wat zou een wandeling in deze streek zijn zonder kapelletje. De Mariakapel werd ingewijd in 1808 en wordt overschaduwd door 4 mooie lindenbomen. Is de éénboom in het zicht zit onze wandeling er weer bijna op. Weer een beetje geschiedenis rijker, hing ik voor vandaag met dit warme weer de wandelschoenen aan de haak.
Het wandelgebied van de Velpevallei situeert zich in het centrale gedeelte van het Hageland. In het zuidwesten ben je op een steenworp van Waals - Brabant en en in het noordoosten leunt het aan bij Limburg. Het gebied kent grotendeels de vruchtbare bodems van het Brabantse leemplateau, doch naar het noordoosten vind je eveneens ijzerzandsteenheuvels en zandleembodems. In de vlakte daartussen kronkelt de Velpe doorheen eindeloze akkers en weiden, afgeboord met populieren. Bij de aanzet naar de grotendeels beboste Hagelandse heuvels vind je ook diverse fruitaanplantingen.
Kortelings kun je hier de 15 wandelingen uit deze regio ontdekken. Nu de wandelingen in Hagelands Haspengouw er op eentje na opzitten mag je afwisselend een verslagje van een wandeling in de Velpevallei of de Getevallei verwachten.
Ik had mijn wandeling voor zondagmiddag gepland, maar plaatselijke onweders dachten er te Landen anders over. En eigenlijk was ik er niet echt treurig om, want de knieën kraakten een beetje van al dat klimwerk op m'n fietstocht gisteren naar Scherpenheuvel. Uitgesteld is echter niet verloren, zou ik zo zeggen.
Deze foto is de archeologische site Sinte Gitter welke de kerkfundamenten van de vroegere Sint - Gertrudiskerk herbergen. Onderzoek heeft aangetoond dat er op deze plek in de 2de helft van de 7de eeuw doden werden begraven. Veel heeft ook te maken met Pepijn van Landen. Later hierover meer.
Neerlanden dankt zijn naam aan de stroomafwaartse ligging aan de Molenbeek ten opzichte van Landen. De wandeling start in de E. Istasstraat nabij de kerk. De Maria Magdalenakerk dateert uit het midden van de 17de eeuw. De bewoning is geconcentreerd in de beekvallei rondom de kerk. Al vlug wandelen we eerst tussen de fruitaanplantingen en nadien tussen de vruchtbare akkers. Boven op het plateau liep vroeger de Romeinse heirbaan van Tienen naar Tongeren. In de onmiddelijke omgeving werd een Romeinse villa blootgelegd. De naam Panbrugge komt vermoedelijk van een oude brug die destijds op deze baan moet gelegen hebben. Op een heuvelkam onder de linden ontdekken we de kapel van het Eikske. Deze kapel werd door pastoor Johannes von Brachell in 1713 gebouwd, als herdenking aan de Vrede van Utrecht die dat jaar een einde maakte aan de jarenlange Successieoorlog tussen Spanjaarden en Oostenrijkers. De eik is verdwenen, nu prijkt er een linde. We genieten van prachtige vergezichten en zien onder andere de witblauwe watertoren van landen in de verte. Op een klein stukje onverhard na kan deze route ook per fiets afgelegd worden.
Onze wandeling start aan dePaterskerk in de nabijheid van de suikerraffinaderij. Deze begijnhofkerk uit de 12de eeuw is wellicht de 2de oudste uit ons land. Op 22 september 1976 werd de kerk door een hevige brand bijna volledig vernield. Na restauratie dient deze stek nu als wandelpark. We wandelen naar deelgemeente Bost. Vanop het plateau genieten van prachtige vergezichten over de suikerstad. De skyline wordt beheerst door de koeltorens en de silo's van de Tiense Suikerraffinaderij. De geschiedenis start in 1836. In 1862 nam Vinckenbosch de fabriek over en voegde er een raffinaderij aan toe. Op weg naar Goetsenhoven kunnen we het kasteel van Ast bewonderen, in de 19de eeuw gebouwd in opdracht van de Tiense wijnhandelaar Gustaaf Van Den Schilde. De Onze Lieve Vrouw ten Steenkapel (foto inzet) werd ingewijd in 1331 en diende oorspronkelijk als lazerij voor de opvang van mannelijke melaatsen. Elk jaar wordt in de nacht van 16 op 17 januari dertienmaal de weg afgelegd tussen de kapel en de kerk van de Goddelijke Zaligmaker in het naburige Hakendover. Er wordt gebeden om verlost te worden van hoofdpijn en zenuwziekten. Via landelijke wegen dalen we terug af naar het Tiense stadscentrum.
Dit wandelnetwerk situeert zich in het oostelijk gedeelte van het Hageland langs de grens met de provincie Limburg. Het gebied vormt de overgang van de rijke bodems van Haspengouw in het zuiden naar de schralere gronden van de Kempen in het Noorden. Dat merk je tijdens de wandelingen aan het wisselende landschap : van eindeloze akkers en weiden afgeboord met populieren in de valleien tot de fruitaanplantingen bij de aanzet naar de Hagelandse heuvels.
De gemeentes die van deze regio deel uitmaken zijn :Linter(deelgemeentes Neerlinter, Drieslinter,Neerhespen,Orsmaal-Gussenhoven,Melkwezer,Overhespen en Wommersom),Geetbets (deelgemeentes Grazen en Rummen), Zoutleeuw (deelgemeentes Budingen, Helen-Bos, Dormaal en Halle - Booienhoven). Deze wandelingen sluiten als een netwerk prima op elkaar aan en kunnen in kombinatie met de fietsroutes afgelegd worden.
De 13 wandelingen in dit arrangement zijn :
* St.-Rochuswandeling te Geetbets (9 km) * Grootveldwandeling te Geetbets (8 km) * Arontshoek te Geetbets (9 km) * Oude Tramroute te Rummen (6 km) * Bokkerijderspad te Grazen (4km) * Rotemwandeling te Budingen (11 km) * Viskot - Terhagenwandeling te Zoutleeuw (12 km) * Linterse wandeling te Drieslinter (10,5 km) * Halewijnwandeling te Zoutleeuw (13 km) * Bethinawandeling te Zoutleeuw (8 km) * Kleine Getewandeling te Orsmaal (8,5 km) * Grote Getewandeling te Melkwezer (9,5 km) * Maltezerwandeling te Wommersom (10,5 km)
Voor het handige boekje (6 Euro) met routebeschrijving kun je terecht op : toerisme@vlaams.brabant.be Of rechtstreeks via de mediatheek
De wandeling vn Ast tot Bost heb ik vandaag moeten uitstellen. In Bost waren de pijltjes verdwenen en moest ik op m'n stappen terugkeren. Niet getreurd, eventjes naar het naburige Wommersom gereden en de Maltezer wandeling gedaan. Deze wandeling maakt deel uit van 13 wandelingen in de Getevallei. Hierover later meer.
Maltezer wandeling (10,5 km)
Vertrek aan de St.-Quintinuskerk te Wommersom. Wommersom is een deelgemeente van Linter en zoals in de meeste andere dorpjes in de streek is de kerk opgetrokken in baksteen afgewisseld met lagen natuursteen. De kerk dateert uit 1863. De kapel OLV van Gedurige Bijstand, in de volksmond gekend als 't Serclaeskapel maakte deel uit van het goed van het "Kasteel van Wommersom". Het huidige kasteel werd gebouwd in 1880 en is de derde op rij. De geschiedenis van het eerste kasteel houdt verband met de commanderij van Walsbergen van de ridders van Malta. Vandaar ook de naam die aan dit wandelpad werd gegeven. De Walsbergenhoeve was oorspronkelijk een klooster van de ridders van Malta waarvan de geschiedenis teruggaat tot 1248. We wandelen hier door het natuurgebied Walsbergen, een biotoop voor allerlei amfibiën. Eventjes wat legenden : de oorspronkelijke "Kapellekensboom" was een populier tussen 120 en 180 jaar. De reus werd door brand geveld. De legende vertelt dat Anna, een eenvoudige boerin, hier haar schapen liet grazen en toen ze plots buikpijn kreeg bad ze hier tot Onze Lieve Vrouw en als bij mirakel kwam er een man met huifkar voorbij die haar hulp bood. Hier plantte Anna een populier en hing er een kapelletje aan. Even verder treffen we de Baanskapel aan. Deze veldkapel van OL-Vrouw van Goeden Bijstand dateert uit 1846. Boven het kruis van één stuk prijkt een wereldbol met ijzeren kruis, symbool voor zege en wereldrijke macht. De linde symboliseert liefde en vrede. Het Wissebos waarop we thans uitkijken was een bron van inspiratie voor dichteres Julia Tulkens. Dit pad is ook het begin van de Spoorwegzate, een vroegere spoorwegbedding tussen Tienen en Diest en thans een aangenaam fiets-en wandelpad. Lees maar eens op mijn blog"Fietsland"
Walsbets, Wezeren en Walshoutem zijn deelgemeentes vanLanden. De wandeling start aan de kerk te Walsbets in de Wezerenstraat. De St.- Jan de Doperskerk is opgetrokken in tufsteen, een geelachtige zandsteen die destijds in Lincent werd ontgonnen. Het oudste gedeelte, de toren, dateert uit de 13de eeuw. Zoals de naam van de wandeling reeds laat vermoeden is dit een brongebied. En het zijn er heus wel meer dan zeven, die allen te Walsbets de Molenbeek vervoegen. Tot aan de Bartombe gaat de weg tussen de eindeloze akkers omhoog. Vanop het plateau genieten we van prachtige vergezichten over de talloze dorpjes. De tombe is een tumulus uit de 2de eeuw. Bij archeologische opgravingen kwamen er rijke grafgiften aan de oppervlakte. Het St.-Amandskerkje van Wezeren uit de 13de eeuw en eveneens opgetrokken in tufsteen, vertoont zowel Romaanse als gotische bouwstijlen. In de vallei merken we de weilanden op. De Heilige Kruiskapel te Walshoutem uit 1899 werd gebouwd op het kruispunt van 5 wegen. De boeren kwamen hier onder andere bidden wanneer het vee door ziekte werd getroffen. Ze knoopten een stukje touw of een plukje haar van het zieke dier aan de tralies van de kapeldeur. Dat Hagelands-Haspengouw een rijke landbouwstreek is merken we ook hier weer aan de prachtige vierkantshoeven. Hoeve Coppejans en Janshoven dateren beide uit de 19de eeuw. Wanneer we over de akkers heen het kerkje van Walsbets zien opduiken zit onze wandeling er alweer op. Deze route is eveneens geschikt voor fietsers en voor kinderwagens zijn er geen obstakels.
Meldert en Hoksem zijn deelgemeentes vanHoegaarden gelegen in de vallei van de Mene en de Jordaan, twee zijbeken van de Grote Gete. De wandeling vertrekt aan de St. - Ermelindiskerk te Meldert. Ermelindis zou overleden zijn in het jaar 600. Zij was van adelijke afkomst. Haar ouders wilden haar uithuwelijken, maar zij verkoos een leven van godsvrucht en maagdelijkheid en vestigde zich in een kluis te Beauvechain. Vluchtend voor de mannen gaf een engel haar in zich te Meldert te vestigen. Ze bouwde een hut te Meldert. 50 jaar na haar dood vond een hoveling van Pepijn van Landen haar graf en bouwde er een kapel. De beenderen van Ermelindis werden opgegraven en in een schrijn geplaatst. Dit werd al vlug voorwerp van volksverering. Door de kerk werd Ermelindis uitgeroepen tot heilige. Ze word aanbeden tegen koorts, lamheid en oogpijn. Oorspronkelijk was de kerk uit de 12de eeuw van Romaanse stijl maar hiervan is enkel de toren overgebleven. In een hoek van het voormalige kerkhof staat de St.-Ermelindiskapel uit de 13de eeuw. Tot in Hoksem volgen we de zuidelijke helling van de Molenbeekvallei. De valleibodems zijn overwegend vochtig tot nat en lenen zich niet tot akkerbouw. Uit de graslanden onstonden spontaan kleurrijke ruigten met hoge forse kruiden zoals moersspirea, kale jonker, riet, zege, kattestaart, valeriaan ... vaak ook werden percelen beplant met canadapopulieren.
Het St.- Janskerkje van Hoksem dateert uit de 12de eeuw. Dit Romaanse kerkje heeft naast een haan op zijn torenspits ook een hen prijken; een unicum onder onze Vlaamse kerktorens. We passeren de watermolen op de Molenbeek en duiken weer de natuur in. In het gehuchtje Babelom ontdekken we de prachtige vierkantshoeve, de Carolushoeve, waarvan het poortgebouw met duiventil dateert uit 1760. We naderen weer het dorp en weten dat onze mooie wandeling er weer op zit. Moeilijk voor fietsers (tenzij moutainebike) en kinderwagens. Bij nat weer zijn goede laarzen zeker aangewezen.
