BMW MC Vlaanderen, niet zo maar een club… 

Een passie, dat is het, ondertussen zijn we reeds met meer dan 1700,  jaja, U leest het goed.  Meer dan 1700 leden telt onze meer dan 20 jaar geleden geboren merkclub.

Ze werd opgericht naar Amerikaans model (MOA) als open club, niet het lidmaatschap maar wel het BMW motorrijden en vooral de vriendschapsbanden tussen eensgezinden was belangrijk.  De club wil een onthaal bieden aan alle BMW motorrijders ongeacht de persoonlijke interessegroep. 

Alles kan, niets moet staat duidelijk hoog in het vaandel.  Je bent bijgevolg aan niets verplicht maar overal welkom, als lid op alle vergaderingen, ook bestuurs….  Als aktief lid bepaal je zelfs automatisch mee het beleid ervan.

Iedereen kan de club op zijn manier beleven, door erbij te horen, er dagelijks mee te leven of ze gewoon als een bron van informatie te gebruiken.  Je geniet er in ieder geval een vrijheid die elk motorrijdershart verwacht maar niet overal vindt.

Niet alléén een aanbod van allerlei aktiviteiten maar ook het behartigen van allerlei belangen van de leden neemt de club op zich.  Zo is men ook begaan met de verontrustwekkende stijging van de motorongevallen, tevens ook geanalyseerd door diverse diensten als BIVV (Belgisch Instituut voor Verkeersveiligheid) of aktiegroepen als MAG (Motorrijders Action Group).  Zelfs op politiek vlak worden bepaalde wensen aangekaart bij desbetreffende afdelingen.

Door de directe relatie met BMW Motorrad Belgium staan we op de eerste rij betreffende gegevens over nieuwe motoren, maar ook technische achtergrondinformatie wordt niet onthouden.

We zijn een grote club waar velen onder ons goede vrienden gevonden hebben.  Meer nog, zoals onze voorzitter het mooi uitdrukte in ‘zijn’ column “Terzake..!”;  

“Onze club is uitgegroeid tot een duizendpoot, waarbij iedere poot staat voor een kleine vriendengroep en het lichaam is de club die alles bij elkaar houdt.”  De interesses van de vriendengroepen of teams weerspiegelen zich in de aktiviteiten van onze club welke een thuishaven biedt voor al deze eensgezinde BMW-rijders.

We zijn trots op de algemene ingesteldheid van onze clubleden en verwelkomen elkeen die dezelfde passie deelt, ongeacht vrouw of man.  Want ook de amazonen vinden er hun stek, of heetten ze nu Biemermuizen…

Warme groeten en tot in den draai…

Wilfried.

04-12-2005 om 14:51 geschreven door WilfriedLT

Wat is GPS ? 

Wel, dit is het welbekende acroniem voor Global Positioning System, een plaatsbepalingsysteem dat door het Amerikaanse leger in voege gesteld werd.

De technologie werd al een tijdje geleden opengesteld voor commercieel gebruik en vormt vandaag de basis voor de meeste navigatiekits. Ondertussen zijn er betaalbare universele GPS-ontvangers die men vlot op de computer kan aansluiten.

Met behulp van GPS kan je niet alleen je positie tot op enkele meters nauwkeurig bepalen, maar ook de route uitstippelen die je wilt rijden. Dit gebeurt aan de hand van satellieten die een uniek signaal uitzenden. Een GPS-ontvanger vangt deze signalen op en zet deze om naar informatie zodat je weet op welke locatie je zit.

GPS kan meer dan je zo snel mogelijk van A naar B brengen. Sommige navigatiesystemen hebben namelijk ook speciale mogelijkheden, zoals het weergeven van de dichtstbijzijnde tankstations, winkelcentra en horecagelegenheden. Deze punten kan je ook van tevoren instellen, zodat de route erop aangepast wordt.

Als weggebruiker, motorrijder in ons geval, leent dit systeem je ook de mogelijkheid tot het uitstippelen van de mooiste routes, snelwegen vermijden en als je je verloren waant, herberekent het systeem zelf een alternatieve route.  Indien je een mooie route gereden hebt en je zou deze willen opslaan voor een volgende keer, dan kan dat ook. Je kan deze namelijk ook weer terugzoeken in het navigatiesysteem en overbrengen in je PC.

Motorrijders hebben deze techniek ondertussen ook ontdekt en gebruiken het ook steeds vaker.  In een auto kan je namelijk nog makkelijk een kaart uitvouwen, maar die truc werkt op de motor natuurlijk niet. Natgeregende of kapot gewaaide kaarten op de motor zijn verleden tijd met een navigatie-systeem. Uiteraard gelden als motorrijder ook andere eisen dan welke een automobilist stelt.  Het toestel moet makkelijk te bevestigen zijn op de motor, shockproof en waterbestendig zijn, het scherm moet helder zijn als de zon erop schijnt en het is natuurlijk ook handig als je hem kunt aansluiten op de accu.  Ondertussen zijn er daarom speciaal voor motoren aparte, volwaardige navigatiesystemen met ingebouwde GPS -ontvanger en bijbehorende software om kaarten in te laden en routes te berekenen. 

Ikzelf gebruik de GARMIN  type 276C.  Een toestel met 10000 trackpunten, ideaal voor het maken van uitgebreide reizen.  Door dit toestel kan ik op voorhand m’n interessante punten vastleggen, mooie wegen en bezienswaardigheden aandoen zonder intensief gebruik te maken van een landkaart.  Helemaal zonder zou ik niet durven, de aanvulling van een kaart heb je soms echt wel nodig.

Het gebruik van een GPS-toestel in het verloop van een reis zal ik in de toekomst beschrijven.

Vriendelijke groeten en blijf gezond…

Hermine en Wilfried.

26-11-2005 om 18:06 geschreven door WilfriedLT

Een motor, hoe kom je erbij ...

Zij die vreemd zijn aan motoren en motorminnenden vragen zich soms af, hoe kom je er in hemelsnaam bij …

Ieder heeft hierover zijn verhaal, de ene misschien al wat interessanter dan de andere.  In ieder geval, hier volgen de grote lijnen in mijn verhaal…

Als zoon van een motorrijdende vader (met BSA in de garage) had ik al van bij geboorte het virus meegekregen denk ik.  Van rond mijn 10 jaar was ik bezig met sleutelen en als het ding (van bompa geërfde Flandria King en Batavus) dan draaide mocht ik op het terrein achter het werkhuis zo lang rijden tot de benzine op was.  Op mijn 14 lentes hadden wij al kleine wedstrijdjes en reed ik met een NSU-ke (2 viteskes) rond, in die tijd kon dat nog.  Vanaf mijn 16 op officiële bromfietsleeftijd geraakte ik deels door een suikernonkel aan een Zündapp gevolgd door een Suzuki AC50 voorzien van het toen vooruitstrevende aparte oliemengsysteem.
Eens 18 begon alles maar voor goed.  Door in het WE bij te verdienen kon ik  enkele centjes opzijleggen tot er een Suzuki 250 (tweetakt) bijeengespaard was. Reeds het jaar daarna ontdekte ik een 500 en werkte tot ook deze tweetakt er vanaf kon. Hiermee reed ik een ganse tijd en stapte dan over naar Yamaha XT omdat een vriend hier berecontent van was.
Na enige tijd ontdekte ik dan, aangespoort door mijn vader, zowaar BMW. Een boxer 450 gevolgd door een 650 deden bij mij hun beste tijd.  Daarna reed ik nog even met een 900 alvorens over te stappen op mijn toenmalige droommotor, een R100RS.

Door motortreffens à la 'Dennenrun' en 'Zonnerun', speciaal ingericht voor mindervalide kinderen, leerde ik nog veel meer 'evendenkenden' kennen.  Het was een prachttijd welke ik nooit had willen missen.  Als estafette begeleidden we sidecars en oldtimers waarin deze anders zo timide kinderen volledig uit de bol gingen.  Alle piloten amuseerden zich ‘samen’ met de kinderen.  Niettegenstaande zij veelal doorgaan voor harde zielen lieten verschillenden zelfs een traan omwille van de miserie van ‘hun’ oogappel.  Want dat waren ze, op het moment dat de kinderen toegewezen werden aan de motard zorgde hij voor ze tot ze terug huiswaarts keerden.  Ze beleefden de dag samen, reden samen, aten samen en amuseerden zich samen.  Het was soms aandoenlijk hoe de omgang was van die harde bolsters met die kleine kinderen die naar deze dag een gans jaar toeleefden.

Eén der motorvrienden opende toendertijd een nieuwe BMW-zaak. Dealer Jan van BMS hield mijn vlammeke goed warm en sindsdien reed ik als dagdagelijkse motorrijder met een K 75S, F650, R1100GS, R1100RT (om duo en bagage makkelijker mee te nemen) tot momenteel een K1200LT. Deze laatste wissel ik af met een Yamaha T-max voor woon-/werkverkeer. Het steeds aanschuiven, stoppen vertrekken en tussenwringen in de randgemeenten dwong me naar iets vlotter en makkelijker vervoer (automaat weet je...). Ik heb er nog geen moment spijt van gehad, integendeel. Ik rijd op mijn 52e levensjaar nog steeds dagdagelijks met mijn tweewielers en beschik al verschillende jaren niet meer over een auto (mijn laatste deed nog ongeveer 800 km per jaar).

Ik geloof nooit dat het motorvirus ooit weggaat of stilaan uitdooft.  Mijn vader is ondertussen op 89 jarige leeftijd overleden, mijn moeder welke momenteel 84 jaar jong is, spreekt nog steeds met jeugdige energie over de motorritten welke zij samen met mijn vader maakte.  Telkens ik bij haar kom met mijn tweewieler kan ze niet nalaten te ontvallen dat ze nog eens graag achterop zou meerijden.  Ze geniet nog steeds van het motorgevoel, alléén… ze kan er niet meer opstappen door de stramheid welke haar parten speelt.  Haar hart en spirit daarentegen…

Mocht ik deze laatste 40 jaar herbeginnen deed ik net hetzelfde, al was het alléén al maar om de 'motorspirit' welke vroeger bestond terug te kunnen beleven.  Vooral de doorrijders onder ons weten wel waarover ik spreek vermoed ik, ook deze hegemonie begint spijtig genoeg te tanen ...

Vriendelijke groeten en blijf vooral gezond…

Wilfried.

22-11-2005 om 00:00 geschreven door WilfriedLT

Een zondagrit ...

Een gewone zondagrit, of toch niet...

In een vereniging zijn betekent vrienden hebben en ze ontmoeten.  In een motorclub is dit niet anders, de verplaatsingen en het genieten doen we dan meestal ook per motor.

Onze club staat en leeft grotendeels door actieve leden, hiermee bedoel ik, leden welke evenementen inrichten.  Dit kan zowat alles zijn gerelateerd aan onze hobby… een avondje uit,  een brunch, een treffen of ook een georganiseerde rit.  Vele inrichters bezoeken organisatie’s van anderen omdat zij weten hoeveel voorbereiding er aan vooraf gaat en zij dit werk respecteren.

Georganiseerd… velen denken misschien dat je dan op een bepaald uur samen komt, samen vertrekt, samen eet, aankomt en terug huiswaarts keert.  Niet zo bij ons, wij komen samen vanaf een zeker uur, vertrekken tot een bepaald tijdstip in functie van de te rijden afstand.  Soms eten we onderweg samen of stoppen met enkelen op een lukratieve plaats.  We komen aan wanneer we ‘rond’ zijn en keren huiswaarts als het ons uitkomt.

Wat wordt er dan wel georganiseerd denk je dan.  Meer dan genoeg wat een motorfanaat ‘zonder kuddegeest’ kan waarderen. 

Een roadboek, meestal type bolleke/pijl met ondertussen bijna altijd vergezelt van een GPS-file.  Een plaats van samenkomst, interessante stopplaatsen en een aankomstadres waar het gezellig is met mogelijkheid tot een hapje en een drankje.

Men start op de vertrekplaats dikwijls alléén, met enkele vrienden welke men ter plaatse ontmoet of met samenrijders vanaf het thuisadres (of plaats van afspraak).  Ik vind dit een goede gang van zaken, er zijn steeds mensen die eens willen uitwaaien van de voorbije werkweek en graag samen met eega of vriendin alleen zijn.  In groep rijden is iedereen altijd niet genegen, doch je kan bijna steeds op simpele vraag ‘aanpikken’ bij anderen.

Onze club geeft aan zijn leden een clubjournaal per kwartaal.  Hier vindt je alle inrichtingen met gegevens van start- en eindpunt.  In het programma staat het evenement beschreven zodat men steeds weet aan wat men zich kan verwachten. 

Een rit in Zeeland is immers niet te vergelijken met een Ardennentrip, aldus kan men een keuze bepalen in de zin van voor ieder wat wils.  Ook wat betreft de afstand is er veel verschil.  Deelnemers komende van Ieper hebben reeds een flinke trip voor de boeg wanneer de startplaats van een dagrit in Riemst aangegeven staat. 

Het weer heeft ook zo zijn invloed.  Bij winderige weersvoorspelling is een Zeelandrit dikwijls afzien voor de duo terwijl in dezelfde omstandigheden een aangename trip kan genoten worden in een beboste Ardeense omgeving.

Ik denk dat de lezer een idee kan beginnen vormen van onze hobby.  Ik hoop tenminste hier weerom een beetje de sluier opgelicht te hebben voor zij die openstaan voor het ontdekken van de natuur per motorrijwiel.

Wilfried.

19-11-2005 om 00:00 geschreven door WilfriedLT

Het kriebelt weer ...

De dagen worden korter, donkerder… en toch kriebelt het alweer.

Hoe dichter bij het nieuwe jaar, hoe korter de tijd naar het nieuwe motorseizoen.  Als inrichter van activiteiten ben ik bijna altijd op zoek naar een nieuwe rit.  Na het beëindigen van de werken rondom Antwerpen kunnen we stilaan weer eraan denken om in deze omgeving terug  iets op te starten.

Hoe begin je eraan zul je zeggen. 

Wel ik kies een startplaats uit en zoek een omgeving langswaar een aangename motorrit kan worden gereden.  Ik bekijk wegenkaarten op mijn PC en breng enkele punten welke ik zeker wil aandoen over in mijn GPS-toestel.  Vervolgens verbind ik de punten langs een door mij uitgekozen tracé en rij ik alles een eerste maal af. 

Tijdens deze eerste verkenning pas ik de reisweg zodanig aan dat hij mij bevalt.  Eens thuis bekijk ik de afgereden track, ontdoe hem van ballast en slechtere stukken om er vervolgens een route van te maken.  Tevens tracht ik te achterhalen of op de datum welke voor de rit vooropgesteld werd, er langs de uitgetekende route een mogelijke jaarmarkt of wielerwedstrijd voorzien gaat worden.  Indien positief maak ik uiteraard aanpassingen.

De tweede verkenning gaat makkelijker met de auto, samen met mijn vrouw volgen wij de gemaakte GPS-route terwijl ik een fysisch roadboek opmaak.  Een fysisch roadboek bestaat uit het systeem ‘bolleke/pijl’ waar door middel van situatieschetsen (komende van de bol en rijdende naar de pijl) aangevuld met totaal- en tussenafstanden samen met bijkomende info (vb straatnaam) een door iedereen leesbare route ontstaat.

Eens thuis wordt alles overgebracht op de PC waar in het Excell programma een volwaardig fysisch roadboek ontstaat.  Als alles klopt en samengebracht is volgt weer een verkenning …

De derde verkenning, gewoonlijk samen met een vriend/collega-motorrijder. 

Door de jaren heen ervaarde ik dat je bepaalde tekortkomingen of fouten zelf niet meer ziet staan.  Als oplossing hiervoor vraag ik mijn vriend dan eerst te rijden met alleen het fysische roadboek.  Ik volg hem dan en grijp in waar nodig, makkelijk is ook dat je dan precies weet waarom er fout gereden werd en je ter plaatse de nodige aanpassingen kan aanbrengen.

Uiteindelijk na de laatste aanpassingen wordt alles vast uitgetekend op PC waarna een officiële versie van het roadboek wordt afgeprint. 

Uiteraard werden in functie van de rit reeds voor aanvang een start en aankomstplaats gekozen.  De nodige afspraken met uitbaters kunnen vastgelegd worden waardoor het totale plaatje afgerond kan worden.

Wel, momenteel zit ik aan de tweede verkenning van wat de ‘mosselrit’ moet gaan worden.  Hoe alles verder verloopt hoor je ten gepaste tijde.

Vriendelijke groeten en tot hoors...
 

Hermine & Wilfried.

17-11-2005 om 00:00 geschreven door WilfriedLT

Mag ik me even voorstellen...

Mijn naam is Wilfried, samen met mijn eega Hermine zijn wij actieve leden van de BMW MotorClub Vlaanderen en maken graag uitstappen met eensgezinden.

Als 50-plussers ondervinden wij regelmatig dat we andere en/of uitgebreidere interesses hebben dan onze jeugdigere motards.  Bij hen is het doel dikwijls het rijden op zich, maar na meer dan 35-jaar dagelijkse motorervaring gaat onze hobby toch even breedschaliger.
Wij houden vooral van Frankrijk omdat het niet zo veraf is.  Zijn natuur, cultuur en bijzondere bezienswaardigheden zijn quasi onuitputtelijk en makkelijk met de motorfiets te bereiken.  Ook schuwen we een degustatie van uitgebreide regionale specialiteiten niet.   

Alle informatie betreffende bijzonderheden, evenementen of tips zijn hier op hun plaats.  Veelal onbekende items zoals o.a. de jaarlijkse lichtstoet van 'Selestat' (Elzas) of de druivenfeesten in 'Beaune' (Bourgogne) zijn hun vermelding waard.  Ook kleine gezellige hotels waar je als motorrijder welkom bent vinden hier hun 'ding'.  Kortom, alles wat meer is dan het rijden alléén heeft een reden om hier vermeld te worden. 

Hopelijk vinden wij, 'jeugdige plussers', hier onze stek om dat ietsje meer te vinden dan in de grote, meer algemene, motorgerelateerde web-adressen.

Vriendelijke groet en hou het veilig,

Hermine en Wilfried.

08-11-2005 om 00:00 geschreven door WilfriedLT