Vergeeld ligt hij in't hoge witte kussen Zijn blik dwaalt schichtig nog de kamer rond En stotend gaat de hete adem tussen De oude tanden in de zwarte mond
De magere hand ligt machteloos op de deken En komt onzeker soms naar 't klam gelaat Hij ziet het zonlicht aan het venster breken En ' t avondrood, dat langzaam doven gaat
In 't stille huis klinkt zwaar zijn rustloos hijgen De lippen zoeken moeizaam naar een woord Dan noemt hij blij, na machteloos zwijgen, de naam van Hem, aan wie de geest reeds toebehoord. *
(geschreven door mijn broer die deze man is nagegaan
Gert-Wim)
Er zijn geen woorden voor een zieke
van wie je weet,hij redt het niet.
Je streelt zijn wang,je ziet zijn ogen,
je bent bevangen door verdriet.
Toch ben je dankbaar voor zijn einde,
dat na een moedig strijden kwam,
omdat het niet zlleen zijn leven
maar ook zijn lijden overnam.
Even was ik bijna vergeten Hoeveel liefde er ons is gegeven Had er niet meer aan gedacht En vergat ik echt te leven Worstelde met de nacht
Ik vloog mijzelf voorbij Totdat jij 'halt' riep tegen mij 'Zo kan het nu niet meer Doe jezelf toch niet zo zeer Sta eens met twee benen op de grond Vlieg eens niet zo in het rond Gun jezelf wat tijd Anders raak je jezelf nog kwijt'
Nu ik sta weer stevig op twee benen Al vlieg ik ook nog vrolijk rond maar kom toch steeds efkes naar beneeën om te lachen Ja ... wij tweeën!
Hoe kan ik voelen wat de Ander voelt? Hoe kan ik begrijpen wat de Ander begrijpt? Hoe kan ik weten wat de Ander weet?
*
De Ander én ik Ik en de Ander De Ander is Ik Ik ben de ander Volledig-heid in EEN-HEID
***
Omringende kilte
Geef mij een stukje van jouw pijn om te begrijpen wat je voelt Geef mij een stukje van jouw angst zodat ik weet wat je bedoelt Toon mij iets van jouw innerlijke strijd om te begrijpen waar het over gaat Toon mij de schaduw van jouw bestaan zodat ik weet van jouw verraad Toon me alles wat ik moet weten om jouw pijn te kunnen begrijpen Reik mij jouw onzekere hand alleen om in te knijpen Zodat je weet dat er iemand is die met jou afdaalt in de stilte Die jou zal verwarmen in deze alles omringende kilte.
Je gezicht-dat is je meest opvallende presentatie naar buiten
je gezicht-dat is je kenmerk, je signalement.
Je maakt er indruk mee, een goede of minder goede.
Of je maakt er geen indruk mee
.je gezicht-men onthoud het, of onthoud het niet.
------------
Mensen kunnen meerdere gezichten hebben-en dat hoeft niet altijd negatief te zijn.
De functies, die je vervult, kunnen daar aanleiding toe geven.
Mensen kunnen ook wegkruipen,zich volledig, zich volledig verbergen in hun gezicht.
Waar zijn ze, wie zijn ze?
----------
Je ware gezicht. Daar gaat het volgende over.Het gezicht dat duidelijk de trekken toont van je innerlijk landschap, het profiel van je persoonlijkheid. In alle openheid woon je er in. Die ander weet meteen wie hij aan je heeft. Meldt hij zich, je bent thuis. Hij is welkom.
-----------------------
Scherm je niet af, duw het niet weg. Wat je rijk bent aan goedheid, tederheid, warme menselijkheid. Zo prachtig kun je voor de dag komen. Een mens in volle bloei.
Verberg het niet, geef er blijk van- Van wat jou ten diepste tekent. Tot iets zeer hevigs, iets zeer beslissends ben je bij machte. Eén en al liefde kun je zijn.
Wat jou tekent. Wat jouw grootste betekenis is- Verberg het niet. Doe jezelf geen onrecht. Ontvouw je. Toon je ware gezicht. Toon je hart.
---------------------
Zich gebogen. Zich dromenderwijs gebogen over de diepzee van zijn ziel.
Gezocht, gevraagd. Wie ben ik, wie mag ik zijn,nog altijd zijn?
Openbaar mij.
En gevonden. Kijk de trekken van een gezicht. De rimpeling van een naam. Steeds duidelijker, steeds definitiever. Gevonden. En vindt een mens zichzelf, een wereld is gewonnen.
is iemand aan wie je je grootste geheimen kunt toevertrouwen zonder dat je bang hoeft te zijn dat hij of zij daarop gekwetstof afwijzend zal reageren of daar misbruik van zal gaan maken.
Het kan ook iemand zijn,die wel gekwetst of boos reageert op wat je te vertellen hebt,maar die daarom niet de relatie zal opzeggen of de communicatie zal verbreken.
Het is precies om die reden,dat de partner niet direct de vertrouweling van de ander is.
Het is n.l. niet altijd mogelijk bepaalde gedachten en gevoelens openlijk te bespreken,zonder dat de partner op tilt slaat en de relatie onder druk komt te staan of zelfs begint te kraken.
Toch ligt ook hierin onze voornaamste test voor een echte vertrouwensrelatie,n.l.
Zijn er voor onszelf belangrijke en regelmatig terugkerende gevoelens en gedachten die we niet of nooit aan onze partner durven toevertrouwen?
Zo ja...trek dan eens aan de anonieme bel!
Ook kom je er zo achter of er ook angst is voor zelfconfrontatie en zelfkennis...
kun je jezelf al wel een spiegel voorhouden over jouw gevoelens en gedachten over een nare herinnering?
***
Als vertrouweling:
1.Ga je discreet met informatie om.
2.Luister je en kom je niet te snel met oplossingen aandragen.
3.Ben je niet veroordelend of bevooroordelend.
4.Laat je de ander niet tot jouw last worden en zijn zorg niet de jouwe.
5.Ben je niet geneigd je eigen trauma of herinnering naast die van de nder te leggen,zodat het meer om jezelf dan om de ander gaat.
.......
even schrikken...
hiervan moet ik slikken ...en eens over de eigen rol van luisteraar na gaan denken!
Als klein ding kwam zij op aarde Met een doel, en eigen waarde Zij zou er voor een ander zijn Niet alleen maar...ík..en "mijn"
*
Dartel als een vlinder vladderde zij rond Blij als een zonnetje Zo heerlijk als zij het leven vond
*
Toen ontstonden er hiaten In geschiedenis vielen gaten Men misbruikte toen het kleine ding Die zo vrolijk door het leven ging
*
Het kleintje splitste toen een deeltje En zocht beveiliging in speels gedrag Vergat zichzelf, maar nooit haar waarde Viel zomaar in de diepte van de aarde
*
Krabbelde weer op Al zette het wel haar wereldje op z'n kop Toch ging ze vrolijk verder, en maakte dolle pret Alleen kon ze het héél goed merken - als ze ging naar bed Dan spookten de slangen rond haar benen En rende zij al dromend henen
Idolaat van haar vader Zó bijzonder als hij was Ze keek hem naar zijn ogen Wilde niet te licht worden gewogen Deze mocht toch zeker niet horen Wat zij als kindeke had verloren
*
Blij voor haar - hun band was sterk Met de hele familie zondags naar de kerk Bijbel lezend na het eten Hand in hand zingend - niet vergeten!
*
Op elke vraag van haar aan hem Al werd hij eerder in gevoel gesteld Had vader steeds zijn antwoord klaar Als hij haar zag - direct verteld
dus
Telepatisch sterk verbonden Werd haar denken ver vooruit gezonden Zo werd hij door haar op het voetstuk gezet En zorgde zij te leven zonder smet
zo
God de vader - altijd rechts van haar En stond aan de linkerkant haar vader klaar Hij wist van alles, wat je eigenlijk niet kon weten Was telepatisch...oei...was je't bijna weer vergeten?
*
Vriendjes en vrienden Het spel bleef een spel Kwamen zij te dicht Dan wist zij het wel
*
Het ging haar om karakter en gevoel Om de mens, en niet gelijk tot het doel De meeste waren stukken ouder En zij kwam niet hoger dan hun schouder Als op een dienblad, zo werd zij gedragen En om minder wilde zij ze niet behagen
*
't Zonnetje was, en 't zonnetje bleef Een gouden vogel in haar kooi Nog steeds lief, vrolijk en heel mooi
*
De vader en de dochter Hun band bleef eeuwig sterk Als zijn broekzak kende hij de mannen en hun verlangen Geen enkele werd dus goedgekeurd Totdat er toch een onschuldig jong bleef hangen En toen was het ook allengs heel snel gebeurd
Zij trouwden en kregen kinderen Daarmee werd haar wens wel mee vervuld Maar van liefde en samendingen werd een stuk geslotenheid verhuld
*
Híj, introvert en niet te lezen Over het bed hoefde zij gelukkig niet te vrezen Totdat ook hij niet meer liet blijken van de liefde voor zijn zonen En zij het niet meer hield, en ergens anders wilde wonen
*
Toen begon de hel opnieuw, en was de val heel diep Op het laatst wist ze niet meer waar ze liep Want daar kwam een erg gestoorde man Die maakte daar zijn misbruik van
*
De eerste jaren ging ze door de hel En wat daarna kwam
Verzamel ze voor als het donker word voor tijden zonder uitzicht tijden zonder vreugde woorden die je dragen verwarmen, verkwikken woorden om in te wonen woorden van brood er is sprake van luister maar goed ze zijn voorhanden woorden die op je wachten woorden die we al kennen luister maar goed ze fluisteren je naam.
**********
Eén miljoen vlinders
Ik heb vannacht de liefde gevonden en ik beken ik wist niets af van haar bestaan ik heb vannacht de liefde gedronken en ik werd dronken, o zo dronken, ik werd dronken stomdronken van haar
Mijn hart stond open, en zij ging naar binnen iets wat sinds eeuwen niet meer was gebeurd overmand door zoveel emotie vervuld van hartstocht, verlost van twijvels vond ik mijn rust ver weg van de sleur Liefde is één miljoen vlinders in je buik, of in je hoofd liefde is één miljoen vlinders en ze blijven, of ze gaan dood
Is er iemand die me kan helpen is er iemand de me begrijpt Ze wil mijn lichaam volledig bedwelmen mijn hele zijn, mijn hebben en houden heel mijn wezen schreeuwt het uit
refrein
maar dit keer zijn ze hier gebleven voor eeuwig en altijd ik wil de wereld laten weten ze hoort bij mij hoort alleen bij mij
Ik heb vannacht de liefde gevonden **********
Ik droomde dat er wat groen zou zijn waar ik mij neer kon leggen waar ik luister naar de zomerwind iets van de diepe stilte vind waar ik niets meer hoef te zeggen
Ik ben de woorden moe de uitgekiende zinnen ik zou zo graag opnieuw zonder één woord beginnen een stilte-zo intens daar in het jonge gras mijn laatste pantomime een glimlach en een zoen
Wie is die idioot die vlinders loopt te vangen ondanks terreur en dood een eindeloos verlangen koestert naar een verloren paradijs en ieder ogenblik van bloem en wensen zingt die idioot.....ben ik!
*********
Liefde
kon ik een gaaf der jeugd terugverkrijgen ik vroeg de makkelijke ontroerbaarheid van't hart dat nog niet heeft geleerd te zwijgen maar vrijelijk bij de breuk der dromen schreit
nu ben ook ik gewend mij te gewennen ik trek mij allengs in mijzelf terug en ach, zelfs die mij beter moeten kennen ik schijn hun wellicht liefdeloos en stug
toch ben ik vol verholen tederheden gekneusde liefde die geen uitweg vond oneindig medelijden met wie leden bewogenheid die't zware leven schond
alleen wanneer ik neder ben gezeten in avondeenzaamheid en lampgesuis en al wat mij benauwde heb vergeten begint eer in mijn hart een zacht geruis
dan wellen in mij nooit-overwonnen drangen dan geet er een stroom van liefde van mij uit die alle mensen in mij houd omvangen nu zij zich eindelijk niet meer voelt gestuit
dan heb ik't hart weer van mijn jeugd gevonden en ben ik warm van innerlijke gloed al wat de wereld in zich houdt gebonden dat voer ik de beminden tegemoet
dan schijnt het mij, bij 't zien van zoveel derven van zoveel vleugels tot geen vlucht ontvouwd dat ik alleen maar door voor hen te sterven hun tonen kan,hoeveel ik van ze houd
een oogwenk - de bekoring is gebroken ik meng het mijne weer met hun bestaan ik heb hun van mijn liefde niet gesproken en dit moet alles langs hen henen gaan.
De nacht was donker en koud Het was"Kerst"een jaar later De eenzame ziel liep rond het huis verward Zouden ze gelukkig zijn zonder hem? Het huis zag er gezellig uit zouden ze hem missen? zou hij het ooit nog goed kunnen maken....? Een traan loopt langs zijn wangen Hij staat nu in de achtertuin trillend begeleidt hij het kleffe sjekkie naar zijn mond De rook geeft hem rust de rook....alleen de rook. Wanhoop... woede! Hij is gekwetst,hij is kwaad,hij is... geestesziek. Een steen gooit dan uiteindelijk zijn wanhoop uiteen. De steen....alleen de steen. M.P.
De avond.
Zondag moet ik lopen over bruggen over sloten Het einde nadert niet en de massa die mij ziet Kijkt,denkt en oordeeld De kudde is toch reeds gedeeld Gesplitst in macht De vaderen lopen voort Niemand die mij hoort Want hun kracht is als hun woord Dat geen ommekeer bekoort. ***
Wat is het waar wij naar streven is op elke vraag en antwoord geven Zijn de vragen dan wel waar is het antwoord wel aldaar Is het antwoord reeds gegeven of moeten wij met vragen leven Zolang het leven ons geen antwoord weet te geven zullen we alleen de vraag beleven. door zijn vriend:Pieter van de Vegt
De buitenwereld mensen paraderen van plek naar plek De wanhoopskreten zijn er onverstaan in de massa opgegaan en de lichten de lichten ontkennen altijd de nacht vandaag was vergeten wat gisteren werd gedacht De buitenwereld sluiert voor jou je verdriet Maar vergeet je gedachte want de buitenwereld accepteert die niet In de kudde is er plek in de kudde houden wij onze bek vergeet dus je gedachten verdrink ze in de zee De buitenwereld is gek en iedereen doet mee. M.P.
Oude vrienden van een andere periode schieten me te binnen maar ik neem altijd de andere trein Het gat in mijn ziel vreemde gezichten staren me aan De oppervlakte vervlakt en als een vlinder vladder ik boven mijzelf In mijn gedachten zie ik ze alweer gaan In mijn gedachten zie ik ze alweer gaan. Arbeit macht frei Thuis staat het gas nog aan en mijn brood ben ik vergeten Mijn brood ben ik vergeten honger naar vlees
*** Zoals toen,komt het antwoord altijd in mij op Gerangschikt in ritme of pijn geen echo aan de vraag geen ingang tot de werkelijkheid Het broze onaantastbare beeldhouwwoord Bericht bijzonder gemengd supernieuws Bericht gekruid de dag gepeperd de lessen Ontroerd zoals m'n stem als dauw of als vrienden of als de verwanten of de kleuren van een dagje uit een dagje-met lawaai is geweken uit de pijn die nu is bezweken Dat het huilen niet meer zo hoeft te schreeuwen Dat je zo bedroeft loopt te kijken terwijl je alleen maar stoer probeert te lijken. ***
alles weten en onweten van de ander gevonden in het zoekend zijn dat de één nooit de ander is dan in elkander zijn. M.P.
M.P. is de zoon van karin Geschreven in tijden van intens verdriet. Ik-als moedertje van dit heerlijke mensenkind wil even kwijt.. Mijn oudste zoon net als mijn jongste Ik ben erg trots op hen hoe ze in super barre tijden vol van intensheid en lijden worstelden en naast mij zijn gaan staan Ze zijn weer happy en hebben alles niet voor niets aangegaan Bedankt mannen-mijn!
Ik vroeg om kracht en God gaf mij moeilijkheden om mij sterk te maken *** Ik vroeg om wijsheid en God gaf mij problemen om op te lossen *** Ik vroeg om moed en God gaf mij gevaren om doorheen te komen. *** Ik vroeg om liefde en God gaf mij mensen om te helpen *** Ik kreeg niets van wat ik vroeg maar bereikte alles wat ik nodig had!
Loslaten is liefhebben. Het betekend niet je niet meer betrokken voelen. Maar ik kan het niet voor een ander doen Loslaten is niet mijzelf losmaken, maar het besef dat ik een ander niet kan besturen. Loslaten is niet een ander wat toestaan, maar hem laten leren door ervaren. Loslaten is machteloos toegeven, want het resultaat is niet van mij afhankelijk. Loslaten is niet een ander willen veranderen of hem De schuld geven,maar het beste van mijzelf maken. Loslaten is niet meer zorg hebben voor, maar zorg hebben om. Loslaten betekent niet meer vasthouden, maar steunen. Loslaten is niet oordelen, Maar anderen de kans geven zichzelf te zijn. Loslaten betekent niet alles zelf te willen regelen, maar de ander de kans geven,de werkelijkheid onder ogen te zien. Loslaten betekent niet ontkennen, maar aanvaarden. Loslaten betekent niet altijd te willen scheiden of twisten, maar eigen tekortkomingen zoeken en verbeteren. Loslaten is niet alles naar mijn hand zetten, maar elke dag nemen zoals die komt en daar plezier in hebben. Loslaten is niet iedereen te bekritiseren en bedisselen, maar proberen te worden waarvan ik droom. Loslaten is niet het verleden betreuren, maar groeien en leven naar de toekomst.
Loslaten is minder angst en meer liefde.
Liefde.
Liefde is als een vlinder, Als je haar probeert te vangen, Vliegt ze weg, Maar als je even niet oplet, zit ze op je schouder. *** Liefde is niet betaalbaar Geluk soms onbereikbaar Vriendschap zo kwetsbaar Echter één ding hebben zij gemeen In moeilijke tijden houden ze je op de been
Een knuffel
een knuffel is zo fijn een knuffel voelt zo goed een knuffel omdat het mag en niet omdat het moet Een knuffel geeft je warmte van twee armen om je heen Even met z'n twee-tjes even niet alleen Een knuffel kost helemaal niets ja,een minuutje van je tijd maar het geeft zoveel kracht om weer door te gaan in de strijd *** Nooit Ga nooit heen zonder te groeten ga nooit heen zonder een zoen Als je het noodlot zal ontmoeten kun je het nooit meer doen Ga nooit weg zonder te praten Dat doet soms een hart zo'n pijn Wat je s'morgens hebt verlaten kan er sávonds niet meer zijn. Toon hermans
Dromen.. maakten zich uit mijn gedachten los en zweefden als een luchtballon soms wel een hele tros *** Soms... knapte dan zo'n droomballon omdat mijn droom in't écht niet kon maar och.... ik droomde nieuwe dromen.
maar soms... blijft zo'n ballon toch zweven. Mijn droom komt dan tot leven. En ik,ik geef en knipoog naar de zón! *** Een kleine dwarrelende vlinder spelend in de blauwe lucht danst haar liefdespirouetten in een tomelose vlucht... haar felle kleuren spatten uitéén... in het ontluikend morgenlicht haar tedere aanraking laat je zingen.. brengt een glimlach op je gezicht
Ik voel me vlinderachtig en klein laat me altijd jouw zomer zijn Onstuimig liefhebbend, rijk aan kleuren, bedwelmend,zoals bloemen geuren. Ik dans,lach,bemin,voel me vrij Het zingt in me...je houdt van mij!
Waarheid
Als jouw waarheid niet de waarheid van de ander is voelt dat soms als gemis maar als je met leifde open-eerlijk en oprecht voor jezelf opkomt voor jouw waarheid vecht de ander in zijn waarde laat zul je zien dat't beter gaat.
Een mens kan alleen op aarde ten volle leven
als hij in hoofd en hart een stukje hemel heeft. *** Als je in je levensstrijd
warmte om je heen hebt verspreid, als je iemand die daar treurt hebt getroost en opgebeurd, als je hielp waar het kon aan wat licht en aan wat zon, als je een goed voorbeeld geeft heb je niet voor niets geleefd!
Een stukje glas blonk in de zon tussen het grind van mijn balkon Ik kneep mijn oog een beetje dicht en dacht: dát is een leuk gezicht! Ik zag toen de tinten voor mijn oog nog feller dan de regenboog Het was een ongekende kracht die gekleurde zilveren pracht. het leek wel de spiegel van een ziel waar zo ineens mijn oog op viel.
Een zachte blik
een blij gelaat een vriendelijk woord een goede raad al lijkt het weinig ... wat je schenkt... t ís soms veel meer dan je denkt.
Tevreden zíjn,dat is een kunst
tevreden "schíjnen",ís een kunst tevreden worden een groot geluk tevreden blijven,een méésterstuk. ***
Waar je ook gaat of waar je maar staat Hoe je het moet, of hoe je het doet, Laat zijn je streven te durven léven!
***
Geluk zit in
ranja met een rietje kauwen op een sprietje. ***
Een mens heeft een glimlach nodig,
ook al is het van een vreemde Ik merkte dat toen ik er onlangs krachten aan ontleende Heel vaag is er dan toch een vriendschap, iets zachts toch, dat beschutte. En achteraf denk ik toch dat dít het was waar ik die moed uit putte.
Een laantje met aan weerskanten hoog het fluitekruid
Als in een weelderige boogt wiegt en wuift het heen en weer en steeds zie ik er meer en meer, Er straalt een wonderlijke rust vanuit, het maakt ook bijna geen geluid. Fluitekruid zo romig wit met uitgestrekte kroon, wat ben je wonderschoon.
*** De schelpen en de zee, de wind en al wat leeft, in alles is muziek voor ieder die'r een oor voor heeft.
Toekomst
In gedachten loop ik over een smalle brug, op weg naar de overkant. Mijn toekomst,dat is aan de andere kant en nu sta ik nog hier. Starend naar het water, maar in gedachten loop ik over de smalle brug en ben ik op weg naar later.
Zomaar blij met niks zomaar van de kook. Heb jij dat ook?
Een rozeblaadje dat dwarrelt in de wind. Een zinderende zomer die zo zijn einde vind.
Een wonder is die zekerheid: de nieuwe dag zal komen. Al leek de nacht wel eindeloos, vol eenzaamheid en dromen.
*** Ik houd zo van de nieuwe dag, hij trekt de hemel open. De kleuren keren weer terug. wie angstig was,mag hopen.
liefde voor jezelf en voor je naaste Ongemerkt raak je er wel eens de weg in kwijt en zoek je het buiten jezelf Zonder de omarming van de ander,die er helemaal alleen voor jou is, voel je je dan kwaad en eenzaam De warmte in jezelf lijkt dan wel erg diep weggestopt. Eenzaamheid is het enige wat je dan nog kan voelen. Leeg-koud en afgewezen. In wezen sluit je je dan juist af voor alle warmte die er in je is. Je bokt naar buiten en de buitewereld bokt terug. gelukkig na zo'n enorm lange dag van ijzige koude- wist ik mijn diepste wezen weer terug te vinden Op slag is dan weer alle eenzaamheid verdwenen Het is weer warm om mijn hart De dag-die oh zo lang duurde is opeens niet lang genoeg Ja morgen Morgen ga ik weer eten en zorgen oor mijn ziel,zodat mijn lichtje weer gaat branden voor een ieder die zich eenzaam voelt en daardoor zichzelf ook weer zal gaan zoeken.
Ka...1999
Mensen
je hebt ze in soorten en maten laten je met rust of houden je in de gaten Sommigen zijn oh zo teder andere erg lief en warm d 'ene haalt je neder d'andere maakt je arm maar desondanks geef mij maar mensen heel veel mensen om mij heen dan ontvangen ze liefde en wat warmte zo als er is geen een.
Denk niet aan morgen de toekomst ligt nog in't verschiet gooi van je af al die zorgen en vergeet voor'n moment je verdriet leer met elke dag gelukkig te zijn en tracht elke dag te genieten van je leven mens,lééf vandaag vergeet voor'n moment je zorgen en pijn leer weinig te nemen en veel liefde te geven maak het leven verdraagzaam voor elkaar vergeet gisteren,denk aan het heden wordt met elkaar een gelukkig paar en laat het verleden het verleden en lééf vandaag!
