Vanmorgen deed Zoety zeer eigenaardig. Zij wilde mij met geen vin loslaten alsof zij schrik had van iets ... Toen ik haar buikje wou strelen jammerde ze van de pijn en toen begonnen we echt ongerust te worden. We namen geen risico en ik belde naar een dierenarts hier in de buurt. Ik mocht meteen tot bij hem gaan. Een volledige check-up werd gedaan en op het eerste gezicht kan hij niets vinden. Haar hartje klopt volgens hem wel onregelmatig en dat is iets dat we van nabij moeten volgen. We houden ons "wit leeuwtje" dus nauwlettend in de gaten - want net 5 jaar geworden - zou het toch jammer zijn zo'n schatje te verliezen. Intussen proberen wij ook, op het advies van de dierenarts , haar voeding aan te passen. Zo zie je maar, de tuin is één ding, maar ook Zoety neemt een grote plaatst in, in ons leven.
|