Er zijn weer wat ridiculiteiten over ons heen gestrooid deze week: Ankaufverbot voor anderstaligen in sommige randgemeenten, de aanhoudende fratsen met burgemeesters, een Brits parlementslid dat nog steeds het schofferen van de Europese president verwart met een stand-up-comedian-act, de intelligentsia van onze BV's bij Frieda, enz .. Maar daar wil ik het niet over hebben deze keer.
Minder onschuldig zijn de fiscale akefietjes van mevrouw Geert Bourgeois.  Of erger nog, een minister van Defensie die niet meer weet of hij soldaten naar oorlogsgebieden stuurt om te vechten of niet, en dit met of zonder geweer.  Maar ook daar gaan we het niet over hebben. 
Wat ik wel belangrijk vond, en we gaan het heel kort houden, is de recente publicatie van het boek van Selahattin Koçak (Wie is er bang van de islam?).  Ik heb het nog niet volledig gelezen, maar nu reeds kan ik stellen dat dit boek verplichte lectuur zou moeten zijn voor alwie denkt aan het debat over integratie, over islam, over allo- of autochtonen, over identiteit, enz ... te moeten deelnemen.   Ik zou kunnen uitweiden over heldere stijl, directheid, objectiviteit, inlevingsvermogen, empathie, humor, enz... Maar de grondstelling blijft: dit boek zou verplichte lectuur moeten zijn voor alwie denkt aan het debat over integratie, over islam, over allo- of autochtonen, over identiteit, enz ... te moeten deelnemen. 
Meer moet dat niet zijn, vandaag.