In "Het Laatste Nieuws" van weekend 9 - 10 september 2006,las ik het volgend artikel : "VLAMING ZORGT VOOR DOORBRAAK IN ONDERZOEK NAAR COMA" geschreven door Daily Mail.
Dat een comateuze patiënt hoort schreeuw ik al ruim 7 jaar van de daken en heb ik al meermaals in enkele blogs herhaald. Maar ja,ervaring van een simpel mens zijn in de boze. Je moet professor of eender welke geleerde zijn die daar mee bezig is en je komt uitvoerig in de krant zoals vernoemd reportage.
Ter herinnering : Op 21 mei 1999 werd ik afgevoerd in een comateuze toestand waarbij later in een scan onderzoek bleek dat ik een hersenbloeding had. Nu vraag ik me af hoe professor Van Loon,onze huisdokter Verbeeck en nog zoveel andere geleerden zullen reageren als ze dat artikel gelezen hebben. Na mijn genezing heb ik hun op de hoogte gebracht dat ik, ondanks in coma hoorde en exact wist wie mij een bezoek bracht aan de herkenbare stemmen van familie en kennissen.
Ik legde de profs uit dat spijtig genoeg iedereen,misschien uit medeleven voor mijn toestand,veel te zachtjes spraken. Als je in coma bent ben je omringt door een onzichtbare muur die bepaalde klanken niet door laten omdat je nu eenmaal in strijd bent tussen leven en dood en dan ook in een heel andere sfeer vertoeft dan het aardse des levens. Het is dan wel niet het lichaam maar wel de geest in je die hoort zolang deze de uitstap nog niet gedaan heeft,omdat de ziel weet dat er mogelijk bij diens afwezigheid een nieuwe wachtende ziel de gok waagt in te treden. De gevolgen zijn dan dat de nieuwkomer niet met het lichaam is meegegroeid en dus ook niet niet weet tot wie of wat dat lichaam hoort. Dat is dan ook de reden dat professor Van Loon bijna niet kon geloven dat ik nog altijd dezelfde was ondanks de bevestiging van mijn man en kinderen. Hiermee is duidelijk dat meestal de uittredende ziel niet meer terug komt in dat lichaam.
Ach,als ze nu gewoon eens wat aandacht hadden geschonken aan mijn wedervaren,dan hadden ze 7 jaar terug verder gestaan. Maar ja,laat dokter Laureys nu maar verder zoeken. En als ik nu terug kijk was mijn ervaring aan de heren doorgespeeld een LACHWEKKENDE GEBEURTENIS,want ik zie nog altijd die blik in hun ogen van ONGELOOF en de ingehouden GRIJNS op hun lippen en dat zal ik nooit meer vergeten.
Wacht maar heren tot mijn boek uit komt,daar ben ik nu al zeker van dat er een flinke storm zal opwaaien en trek daar maar eens jullie conlusie uit. "ER IS LEVEN NA DE DOOD" en wie kan bewijzen dat het onzin is ? Dokters,proffen,wetenschappers,de media enz.? BEWIJZEN HEREN EN DAMENS !
