NAAR DE WINKEL WANDELEN IS SCHADELIJKER voor het milieu dan de auto nemen. Door energieverspilling zou de wandelende mens meer koolstof uitstoten dan de auto,voor dezelfde afstand. Ironisch genoeg zag ik gisteren op het avondnieuws van TV één Leterme WANDELEN IN EEN PARK.
Ja,het zit me dwars dat de mens door zich ontspannend te bewegen alweer een verbod op zijn lever krijgt. Het Epistel van wat we niet mogen is al zo lang geworden dat we het niet meer kunnen bijhouden.
Als men nu eens gewoon een lijstje maakt wat we WEL MOGEN DAN ZIJN WE ER MET EEN PAAR REGELTJES VANAF EN WETEN WE WAT DAN NIET MAG; Waarom altijd die moeilijke ingewikkelde weg volgen,alsof we niets anders aan ons hoofd hebben.
En daarom ook, hoe zit dat met de dieren ? Stoten zij geen koolstof af zoals een kat of een hond of het wild ? En wat met de landbouwers die hun velden bewandelen en hun dieren naar de stal brengen ? Het is te gek om los te lopen en maak dat de ganzen wijs.
" Het klimaat zou er profeit uit halen als mensen minder zouden eten en bewegen." Dus,het advies der geleerden is DE AUTO NEMEN. Wel,dan zijn de OERMENSEN DE OORSPRONKELELIJKE MILIEU VERVUILERS.
En hoe zit dat met de Afrikaanse vrouwen die niets anders doen dan wandelen met een kruik op hun hoofd en de baby op hun rug gebonden ? Ah,zij hebben misschien een andere soort koolstof dan wij ?
Wie trapt daar nu in ? Willen ze nu dat we er als mummies bij lopen of worden we in een dwangbuis gestopt ?
Maar zijn die proffen nu helemaal krankzinnig geworden of hebben ze een zonnesteek opgelopen ?
Bij mijn weten is wandelen niet spurten of lopen maar een ontspannende bezigheid.. Dan moeten al de sportaktivieteiten afgelast worden wegens teveel koolstof die de lucht in gaat.
Heren of damens,MOGEN WIJ NOG LEVEN ?
En het toppunt is dan weer dat PAPIERENZAKKEN VEEL SCHADELIJKER IS VOOR HET MILLIEU DAN PLASTIEKKEN TASSEN ? WORDEN WE NU BUITEN DE PLASTIEKKENZAKKEN NU OOK OP PAPIER BELAST ?
Ik kan het niet meer volgen. Gaat de wandelende mens straks ook nog belast of beboet worden ?
Is de MACHT aan het zoeken naar een middel om de put van de begroting op te vullen ? Ze doen me denken aan de maffia, de heren en vrouwen welke zich volksleiders noemen.
Ik denk dat de oplossing zit in het minder verbruik van de garagepompen,dus minder BTW inkomen. Een list om via het auto rijden het geld weer binnen te halen,ja,ja,dat zal het zijn. ( want korte ritten en zeker in steden verbruikt meer naft en diesel dan dat men kan doorbollen in vierde versnelling ).
Eerst zetten ze het volk aan om de auto in de stal te laten staan en zoveel mogelijk te voet of met de fiets te gaan winkelen. En vandaag staat in de krant dat we de auto moeten pakken en minder bewegen. Weten ze wel wat ze willen of denken ze dat we toch maar een achterlijk volk zijn en ze ons van alles kunnen wijsmaken ?
In elk geval zal mij niemand tegen houden als ik straks al wandelend naar de bank ga. Ik zit verdorie de hele dag op bureel en dan doet mij dat zo'n deugd even mijn benen in beweging te brengen en de buitenlucht op te snuiven.
Door weer en wind wandel ik doel gericht waar ik zijn moet. 50 plussers,we laten ons niet doen he ?
Als reaktie voor allen die menen met de engelen te kunnen spreken of een aardse engel te zijn.
Wat ik me herinner als peuter ooit een nep engel geweest te zijn met die vervelende vleugels.
Hier mijn verhaal. Na maanden voorbereiding voor de processie van de plechtige communicanten,was het de gewoonte dat de kleintjes van het laatste kleuterjaar,waar ik dan bij hoorde,als zingende engeltjes de vormelingen zouden voorgaan,van het klooster naar de kerk.
En dan eindelijk was het zo ver.
De mensenkinderen bereidden zich voor in de klederdracht der engelen met echte vleugels op onze schouders.
In mijn kinderlijke fantasie dacht ik dat een engel misschien een menselijke vogel was geweest die al vliegend naar de hemel Jezus nieuws bracht hoe het onder de mensen aan toe ging.
En zo trots als ik eerst was om me als een engeltje te laten bewonderen, zo'n hekel kreeg ik aan die vleugels die mijn vrijheid van bewegen belemmerde.
Ik kon niet eens touwtje springen en struikelde telkens over mijn lang kleed.
Toe wist ik het met zekerheid en riep naar iedereen die het horen wilde:" ik wil geen engel worden " en tot de verbaasde zusters huilde ik het uit," engelen kunnen in de hemel geen verstoppertje spelen en touwtje springen", met als gevolg dat ik die lastige dingen van mijn schouders trok want ik kon er toch niet mee vliegen.
De zusters trachtten mij te overhalen,maar dat lukte niet.
Dan maar in de processie zonder vleugels,goed wetend dat ik nooit afweek van mijn standpunt en dit niet uit koppigheid maar uit princieppens.
Ik had al genoeg van die rare mensen gezien die vanuit de lucht door het plafond naar beneden kwamen en zweefden ZONDER VLEUGELS.
Ik nam dan mijn aangewezen plaats in,helemaal vooraan omdat ik dan ook de kleinste van gestalte was en begon al met volle borst te zingen alsof er niets was gebeurd.
Met een tikje overdreven zwevende pas ( eigen aan mij om dan toch een beetje op te vallen dat je zonder vleugels ook een engeltje kan zijn.)
Met zedig gekruiste armen traden wij de kerk binnen waarbij de pastoor ons opwachtte.
De pastoor kreeg me in de gaten en vroeg me doodleuk of mijn vleugels zonder mij ten hemel waren.
En zonder het te beseffen moest ik daar om die grap zo hevig lachen dat zelfs de aanwezigen wat ingehoudender grinnikten.
Netjes werd ik door een non naar buiten gebracht en gezien ik telkens opnieuw begon te lachen bleven we buiten op het pleintje van de kerk waar de zuster plaatsnam op een bank. Met één oog hield ze me in de gaten en met het ander oog las ze in een boekje.
En dan kwam iedereen buiten onder het klokken geluid,de gevormden ,na een afscheid met de zusters gingen met de familie mee en de engeltjes, welke niet intern waren,wandelden mee onder begeleiding van hun ouders naar het klooster om zich om te kleden en weg waren ze,behalve ik,de enige kleuter op internaat en verwend door alle kloosterlingen,want ik was hun kind. De mooiste tijd uit mijn leven.
( dit is een waar gebeuren en een stuk uit mijn manuscript van " er is leven na de dood ".)
