Ik heb nog 5 sterrenbeelden te gaan maar kon dit blog niet op een latere datum verschuiven,dus de LEEUW komt in November aan de beurt.

Nu heb ik het over de eerste dag dat de klok 1 uur terug moest.

De zaterdagavond ging ik slapen op het gewone uur zoals de mechanische klok nog ingesteld was.
Man lief bleef nog even tv kijken om dan stipt om 24 uur alle klokken hangende in verschillende woon en werkruimtes 1 uur terug te draaien....behalve....de wekker op het nachtkastje.

Normaal gezien heb ik geen wekker nodig omdat ik het alarm toch nooit opzet.
Ik heb gewoon een hekel om agressief wakker gemaakt te worden en geef liever gehoor aan mijn biologische klok,die me nooit in de steek laat.

Zondagmorgen,stipt om 7 uur 30 werd ik wakker,omdat mijn blaas naar gewoonte ontladen wou worden en op een doordeweekse dag het uur is om op te staan voor mijn dagtaak.

Ik liep al richting badkamer als mijn ventje me toe riep dat ik nog 1 uur te goed had.
" Leg dat mijn blaas dan maar eens uit " gaf ik als hem antwoord.
De verleiding om dat uurtje extra toch maar terug in bed te kruipen had ik beter niet gedaan.
Mijn lichaam kwam gewoon in opstand met te draaien en keren zodat mijn man telkens zijn deel van het dekbed moest terug trekken.

Met één oog hield ik telkens het uur in de gaten om dan de berekening te maken MIN 1 uur.
En dat was dan weer een beetje teveel van het goede.
De zondag sta ik stipt om 9 uur op volgens het vorige tijdschema en dat betekende dat de wijzer op 10 uur moest staan volgens mijn aftrekking min 1 uur.

Ik repte dan maar het bed uit tot genoegen van mijn man,want er kwam een ander protest via mijn biologische klok en dat was dan mijn MAAG die lichtjes van zich liet horen.
Logisch natuurlijk,wat weet dat ingewand nu dat het 1 uur later gevuld wordt en ze zich nu maar alweer hoorde aan te passen.

Uiteindelijk, klaar om het hoekske om naar de bakker te gaan riep ik mijn man dat ik ging vertrekken.
Met andere woorden,tijd om op te staan.
Het reglement des huizes is nu eenmaal op zondag dat wie NIET naar de bakker gaat de koffie zet en de tafel dekt,dus vadertje aan de slag.

Het gesprek bij de bakker was...jawel..over het uur.
Even hoorde ik gerommel en keek naar buiten,want bij mijn weten hadden ze op het nieuws toch niets gezegd over onweer en dat vroeg ik dan ook aan een vriendelijke dame die naast mij stond.
Dat vrouwtje begon zo hevig te lachen en wees naar mijn buik.
Juist,het was mijn maag die zo hevig te keer ging en zeker door die heerlijke bakkersgeur van die verse broodjes die mijn maag nu helemaal van de kaart bracht.

Eens bediend moest ik me inhouden bij het naar buiten gaan van de bakker om niet stiekem een flinke hap te doen van een broodje wiens geur me uitdaagde.
Nog nooit zullen de buren mij zo zien rennen hebben alsof ons huis in brand stond.
Mijn man begreep er niets van dat zo'n uurtje me zo kon beinvloeden,maar ja,hij heeft geen biologische klok omdat hij een veel onregelmatiger levensstijl heeft dan ik.

Conclusie: heel dat uur gedoe heeft geen zin want nu moeten we 's avonds 1 uur vroeger de lichten aan doen en gezien mijn RITME de eerste dagen..weken...verstoord wordt vind ik dat zuivere PESTERIJ.
Nem,dat is dan mijn klaaglied en ik heb echt medelij met de kindjes die eveneens afgestraft worden met dat uur,och arme.
Maar ik kan me best inbeelden dat sommige denken,"ach,ze heeft de oorlog niet mee gemaakt of wat moeten dan al die hongerigen dan wel zeggen uit de derde wereld."
Dat besef ik maar al te goed,maar om al de ellende van de wereld op mijn schouders te dragen is wel wat teveel gevraagd.

En verder,zoals beloofd onderbreek ik de sterrenbeelden niet meer, de leeuw is op komst;
Met dank voor uw belangstelling en hou u goed...daaaaag.