TIENEN DRAAIT ROND Tienen - Tintelende stad -
Suikerstad -mijn stad -
24-07-2010
Ex-Fordman
Ex-Fordman groet al 11 jaar zijn werkmakkers
GENK - 11 jaar lang al zwaait de bruggepensioneerde Ford Genk-arbeider Albert Clukers (64) enthousiast van op een kruispunt naar zijn vroegere werkmakkers. 'Af en toe steekt er wel eens eentje zijn middenvinger op. Slecht geslapen, denk ik dan.'
De Oosterring, net buiten het centrum van het Limburgse Genk. Op één van de kruispunten van deze drukke invalsweg vat Albert Clukers post, iets voor twee uur 's middags, wanneer het bij Ford Genk ploegenwissel is en arbeiders zich naar de fabriek of naar huis spoeden. Hij doet dat dag in, dag uit. Weer of geen weer, sinds hij in 1999 na een carrière van 35 jaar op brugpensioen ging.
'Ik ga 's middags altijd met mijn hond Django wandelen. En als ik dan dit kruispunt overstak, begon er altijd wel iemand te claxonneren, telkens een werkmakker van vroeger die van of naar de fabriek reed. Ik vond dat wel plezant, vandaar dat ik hier nu telkens rond 14 uur voorbij kom, en blijf hangen tot iedereen gepasseerd is.'
Claxons
De man in zijn fluovestje is na al die jaren een begrip in en om Genk. Niet alleen Fordarbeiders, maar zowat elke passerende vrachtwagen of lijnbus claxonneert, andere chauffeurs roepen wat naar Albert, meer beschaafde automobilisten steken hun hand op. Albert - Bert voor de vrienden - is de hele tijd bezig met terug te zwaaien en uit te vissen van welke wagen de claxonstoot afkomstig is. 'Na al die jaren weet ik blindelings wie met welke wagen rijdt, ik kan soms zelfs de nummerplaat opzeggen.'
Of hij al die mensen persoonlijk kent? 'Neen. De Fordarbeiders die passeren, ken ik meestal wel van gezicht. Maar het merendeel van de mensen die naar mij claxonneren, doet dat omdat ze mij hier elke dag zien staan.'
De man heeft al wat meegemaakt op 'zijn' kruispunt. 'Veel ongevallen uiteraard. Af en toe wat verkeersagressie, soms steekt een bestuurder ook zijn middenvinger naar mij op. Slecht geslapen, denk ik dan. Ik sta hier niet om mijn vroegere werkmakkers te jennen. Misschien dat er een paar jaloers zijn omdat ik al met brugpensioen ben. Maar hun tijd komt nog.'
In de lente van dit jaar zijn 12,5 procent meer mensen getrouwd dan in dezelfde periode vorig jaar, blijkt uit cijfers van de notarissen. 'Nu het ergste van de economische crisis achter de rug lijkt, durven mensen weer belangrijke engagementen aan te gaan', zegt voorzitter Bart Van Opstal.
'In periodes van economische moeilijkheden durven mensen belangrijke stappen niet aan. Nu we voorbij het diepste dal zijn, doen ze dat wel. Je ziet dat mensen weer huizen durven te kopen maar ook dat ze weer engagementen op lange termijn aangaan, zoals een huwelijk', zegt Van Opstal.
Hij ziet de stijging van het aantal huwelijken in de 'notarisbarometer' van de Koninklijke Federatie van het Belgisch Notariaat. Daaruit blijkt dat in het tweede trimester van dit jaar (begin april tot einde juni) 12,5 procent meer huwelijkscontracten afgesloten zijn. De lente is daarvoor een belangrijke periode omdat dan het vaakst getrouwd wordt, tachtig procent meer zelfs dan in het eerste trimester van 2010.
Samengesteld gezin
De toename van het aantal huwelijken is volgens Van Opstal niet de enige verklaring voor de stijging van het aantal huwelijkscontracten: 'We zien ook meer en meer samengestelde gezinnen, waardoor de gezinssituaties ingewikkelder worden en mensen dus een contract nodig hebben om hun zaken te regelen.' Maar dat alleen verklaart natuurlijk niet zo'n grote stijging in één jaar tijd.
Volgens professor emeritus Stefaan Lievens (UGent) is het perfect logisch dat huwelijken uitgesteld worden in onzekere tijden. 'Trouwen is een duurzame verbintenis. In periodes van onzekerheid durft men die niet aan te gaan: men zit ondergedompeld in een soort van psychologie van het negatieve, waarbij al die onheilsberichten elkaar versterken. Nu lijkt het diepste dal achter de rug en kijkt men meer naar het positieve. Dat blijkt niet alleen uit de huwelijkscijfers. Ook het aantal geboorten begint weer toe te nemen. Ook dat wijst op een herstel.'
Angst in cycli
'Huwelijken zijn altijd al beïnvloed door de conjunctuur', zegt professor emeritus Helmut Gaus (UGent). 'Al in de negentiende eeuw zien we dat de huwelijksdatum verlaat wordt in periodes van crisis.' Volgens Gaus heeft dat te maken met het angstgevoel in de samenleving. Dat neemt toe en af, in langdurige cycli. Voor het ogenblik zitten we in een periode waarin de angst echt afneemt en mensen weer stappen durven te doen. 'Denk maar aan het Yes we can van Obama. Dat toont mee aan dat we een periode ingaan van durf, van plezier en van openheid. Die toename van de huwelijken is daar een zoveelste teken van.'
Al decennia lang wordt het Franse eiland Mont Saint-Michel overstelpt met slib, in totaal liefst 3 miljoen kubieke meter. De schorren en slikken die jaarlijks met meer dan 25 hectare aangroeien dreigen de abdijrots onverbiddelijk te omsingelen. Ingrijpende werken brengen daar nu verandering in en herstellen de tot de verbeelding sprekende rots weer in ere.
Op het einde van zijn leven waarschuwde Victor Hugo al in de Franse pers: 'De Mont Saint-Michel mag niet verminkt worden en moet een eiland blijven!' Om het maritieme karakter van de granietrots te herstellen, moet eerst 3 miljoen kubieke meter overtollig zeeslib uit de bedding van de Couesnon worden verwijderd. Deze rivier mondt immers uit in de baai van de Mont Saint-Michel.
Daarvoor wordt deels gebaggerd, maar het meeste slib zal op een natuurlijke wijze in het Kanaal worden gestuwd. Daarvoor is men landinwaarts druk bezig om de inham uit te diepen en die te verbinden met een netwerk van artificiële kanaaltjes. Na de vloed (de baai heeft springvloeden tot 14 meter) kan die massa water zo door de polders stromen. Aan de monding van de Couesnon is inmiddels een gigantische stuwdam gebouwd. Een inventief systeem dat het vergaarde water bij eb opnieuw de baai in loodst en het overtollige slib terug naar zee vervoert. Over twee jaar al zou zo de helft van het slib uit de baai verwijderd zijn. Tegen 2025 zal het oppervlakteniveau rond de Mont Saint-Michel met gemiddeld 70 centimeter gedaald zijn en wordt de mystieke rots van de aartsengel Michaël opnieuw en permanent met water omgeven.
Hollandse inpoldering
Het is alsof de natuur de voorbije decennia revanche heeft genomen op de bemoeinissen van de mens. In 1856 begon de Hollander Mosselman met de baai van de Mont Saint-Michel deels in te polderen. Later werd ook land gewonnen langs de kuststrook van de 400 vierkante kilometer grote baai. Landbouwers telen er nu bloemkool, wortelen, uien, prei, aardappelen en granen. De drooglegging (3.000 hectare), de aanleg van een dijkweg en de kanalisatie van de Couesnon leidden samen tot een systematische verzanding van de baai.
De verregaande ingrepen moeten ook de ecosystemen in de baai herstellen: de vele vis- en vogelsoorten, de schelpdieren, de zeehonden en de dolfijnen en zelfs een kleine groep pinguïns kunnen alleen maar wel varen bij de werken.
Miljoenen toeristen
Sinds 1979 staat de Mont Saint-Michel op de lijst van het werelderfgoed van de Unesco. Na de Eiffeltoren is het de meest bezochte toeristische attractie van Frankrijk. Elk jaar overspoelen 3,2 miljoen toeristen de granietrots met zijn vijftig vaste bewoners - de Montois. Een zware belasting voor het eiland. Nu zal ook de dijkweg worden afgebroken en gedeeltelijk heraangelegd. De laatste kilometer zal worden overbrugd met een sobere passerelle waaronder permanent water zal stromen. Gedaan dus om met auto of touringcar tot aan de voet van de granietrots te rijden. Volgend jaar worden de huidige parkeerterreinen gesupprimeerd en 15 hectaren zandplaten terug aan de natuur geschonken.
Op de loonlijst van de Vlaamse overheid stonden eind 2009 48.010 ambtenaren, het hoogste aantal ooit in de Vlaamse geschiedenis. Uit recente cijfers van Vlaams minister Geert Bourgeois blijkt echter dat de jongste maanden voor het eerst sprake is van een daling, schrijft De Zondag. Het aantal federale ambtenaren daalt sinds 2008.
'Het hoogtepunt is achter de rug. Tegen eind 2011 zullen we het met zeker 1,5 procent minder ambtenaren moeten stellen', zegt woordvoerder Chris Michel van minister Bourgeois in De Zondag. De Vlaamse overheid zal met andere woorden meer moeten doen met minder personeel.
'Sinds januari 2008 is het aantal federale ambtenaren met 3.000 eenheden gedaald', zo wordt Steffen Van Roosbroeck, woordvoerder van federaal minister van Ambtenarenzaken Inge Vervotte, in de krant geciteerd. In 2009 werd een op de drie federale ambtenaren die met pensioen gingen, niet vervangen.
De tentoonstelling 'Doodgewoon! Rituelen van leven en dood in de Romeinse tijd' in museum het Toreke is in een nieuw kleedje gestopt en toegankelijker gemaakt voor een groot publiek.
Enkele leuke doe-hoekjes dompelen de bezoeker onder in de Romeinse wereld. Speel zelf antropoloog en stel een skelet samen en bepaal of het een man of een vrouw, een jongen of een meisje was. Laat je toekomst voorspellen door de Gallo-Romeinse goden. Achterhaal aan de hand van de dierenpuzzels welke stukken van de offerdieren ook effectief opgegeten werden. Eind juni verschijnt een brochure met de fietstocht 'Fiets met de Gallo-Romeinen door Tienen'. Deze fietstocht leidt je over een afstand van ongeveer 17 km langs verschillende plaatsen waar Gallo-Romeinse vondsten werden blootgelegd in Tienen. De brochure geeft een beeld van hoe de Gallo-Romeinen woonden en leefden.
Kleine eilanden vrezen dat het te laat is voor klimaathulp
Kleine eilandstaten in de Grote Oceaan zijn bang dat de beloofde internationale klimaathulp te laat komt. Tijdens de klimaattop vorig jaar in Kopenhagen werd een adviesgroep ingesteld die moet zorgen voor publiek en particulier geld om de klimaatverandering het hoofd te bieden.
"De SIDS (Small Island Developing States) dragen bijna geen verantwoordelijkheid voor de klimaatverandering, maar ze hebben wel te maken met de gevolgen ervan. Klimaatverandering wordt door de mens veroorzaakt en het herstellen van de schade aan onze eilanden had allang moeten beginnen", zegt ambassadeur Marlene Moses van Nauru.
De adviesgroep, de High-Level Advisory Group on Climate Change Financing (AGF), werd vorig jaar ingesteld om ervoor te zorgen dat de beloften die zijn gedaan op de klimaattop in Kopenhagen, daadwerkelijk worden nagekomen.
Wereldleiders beloofden tijdens de top 100 miljard dollar per jaar, vanaf 2020, en 30 miljard dollar per jaar vanaf 2012. Het geld, dat nog bij elkaar gebracht moet worden, is bestemd voor ontwikkelingslanden om de impact van de klimaatverandering te verzachten.
Groene technologie De kleine eilanden in de Grote Oceaan zijn het meest kwetsbaar voor de klimaatverandering. Hun voedselzekerheid en watervoorziening worden bedreigd en ze kunnen door de stijgende zeespiegel land kwijtraken.
Premier Jens Stoltenberg van Noorwegen, medevoorzitter van de AGF, toonde zich deze week optimistisch. Er zijn volgens hem genoeg financiële bronnen om uit te putten. "De vraag is alleen of ze politiek levensvatbaar zijn."
Medevoorzitter Meles Zenawi, de Ethiopische premier, verklaarde tegenover journalisten dat de particuliere sector aangemoedigd moet worden om te investeren in groene technologie. De adviesgroep buigt zich ook over de activiteiten van internationale ontwikkelingsbanken, zei hij.
"Mooie woorden"
De kleine eilandstaten, zoals Nauru, Palau, Samoa en Tonga, stellen dat er teveel bureaucratie is. Zij willen direct toegang tot de AGF-fondsen. Als dat niet gebeurt, vrezen ze dat hun regio te weinig hulp krijgt.
Over particuliere investeringen op de eilanden is ambassadeur Stuart Beck van Palau niet erg optimistisch. "Daar verwachten we niet veel van. Het zijn mooie woorden, maar het is moeilijk om een zinnig businessmodel te bedenken."
De meerderheid van de bewoners van de eilanden is afhankelijk van import, als het gaat om voedsel. Producten zoals yams, taro, zoete aardappelen en bananen produceren ze nog zelf. De klimaatverandering brengt niet alleen de dreiging van een stijgende zeespiegel met zich mee, maar kan ook een verwoestend effect op de lokale landbouw hebben omdat het regenpatroon erdoor verandert.
Zweden heeft Europa's mooiste park van 2010: Sofiero Gård, vlakbij de kortste veerbootverbinding tussen de Zuid-Zweedse regio Skåne en de rest van Europa. De jury was onder de indruk van de Engels-romantische stijl van de tuinen en het slot van Sofiero, en van het uitzicht over de Scandinavische binnenzee Öresund (De Sont). De wedstrijd is een initiatief van Briggs & Stratton, een van 's werelds belangrijkste fabrikanten van motoren voor tuinmachines. Sofiero Gård was een huwelijksgeschenk van zijn vader voor koning Gustav. Sofiero wordt ook wel het 'rododendronpark' genoemd, want de koning plantte er meer dan 5.000 exemplaren van 400 verschillende soorten.
TIENEN - Vrijwilligers van CM, het christelijke ziekenfonds, uit Tienen hebben een wandeling uitgewerkt langs de vele sociale instellingen in de stad.
Patrick Vanderveken: 'Aan de hand van een brochure kan je een uitgestippelde wandeling doen langsheen de vele sociale bezienswaardigheden in de binnenstad. Tevens zetten we onze actie toegankelijkheid nog eens in het daglicht. We koppelen aan deze wandeling meteen een wedstrijd met diverse prijzen, deelnemen kan nog tot 15 oktober.' (R Billen)
Interesse? Haal de brochure af in het CM kantoor, Gillainstraat 27, of bestel op het nummer 016/80.54.80.
Je neemt puur als hobby foto's van libellen in de morgendauw, je plaatst ze op een fotosite en plots verschijnen ze in een grote Britse krant. Dat is wat Patrick Goossens uit Sint-Martens- Bodegem overkwam. Toegegeven: het zijn fascinerende foto's.
Hij had het zelf nog niet gezien, maar een paar dagen geleden verschenen er plots enkele natuurfoto's van Patrick Goossens in de Engelse krant The Daily Telegraph. Haarscherpe beelden van waterjuffers en libellen die de dauwdruppels op hun lijf in de ochtendzon laten drogen alvorens op te stijgen. Het doet denken aan de insectenfoto's die Frans Vandemaele met zijn fotomachine neemt in Oostrozebeke en die werden opgepikt door The Sun.
'Mijn foto's hebben ze allicht ontdekt op de fotosite Flickr', vertelt Goossens. 'Daar maakt men regelmatig selecties van de meest bekeken en hoogst gequoteerde foto's. Enkele van mijn foto's hebben blijkbaar nogal wat indruk gemaakt.'
Aan dood ontsnapt
Patrick Goossens heeft nochtans nooit een gespecialiseerde opleiding genoten en hij werkt evenmin met het duurste materiaal. 'Een jaar of vijf geleden ben ik op mijn werk ternauwernood aan de dood ontsnapt. Ik zat maandenlang thuis en zocht een bezigheid. Ik had net mijn eerste digitale fototoestel gekocht. Terwijl ik daarmee experimenteerde, viel mijn oog op een grote libel bij mijn vijver.'
Een totaal nieuwe wereld ging open voor Goossens, zij het met vallen en opstaan. 'Aanvankelijk beleefde ik er niet zoveel plezier aan: je ziet een libel, je gaat dichterbij, de libel vliegt op, je gaat ze achterna, je probeert ze opnieuw te fotograferen... Tot ik in een boek ontdekte dat libellen 's morgens vroeg niet meteen kunnen opvliegen omdat ze onderkoeld zijn en onder de ochtenddauw zitten. Die pareltjes gaven bovendien een bijkomende dimensie aan de foto's
Het fotograferen is een secuur werkje. 'Je zou de libellen 's morgens zo uit het gras kunnen optillen en op een geschikte plaats leggen, maar dan schud je de dauwparels af. Daarom zoek ik in de ochtendschemering een libel die op een comfortabele hoogte hangt en wacht dan op het geschikte licht. Dat is een kwestie van minuten: zodra de zon op de libel schijnt, verdampen die minuscule pareltjes. En even later is ze weg.'
Goossens heeft intussen een indrukwekkend fotoarchief. 'Zoals andere mensen enkel oog hebben voor bijvoorbeeld auto's, zo zie ik overal libellen. Mijn ogen zijn daarop getraind
Virgin Galactic heeft voor het eerst bemande testvluchten gemaakt met een ruimtevaartuig dat in de toekomst voor toeristen korte vluchten naar de ruimte moet verzorgen.
De vlucht werd donderdag uitgevoerd boven de Mojave-woestijn in Californië en duurde zes uur.
Het ruimtevaartuig is tijdens het eerste deel van de vlucht bevestigd aan een groter vliegtuig.
Tijdens de testvlucht zaten twee bemanningsleden aan boord die de systemen en functies van het toestel controleerden.
Het testprogramma van Virgin Galactic duurt nog tot in 2011. Daarna wil het bedrijf commerciële vluchten aanbieden.
TIENEN - Het slagveld van Sint-Margriete-Houtem maakt kans op erkenning als Unceso-werelderfgoed. Maar het blijkt niet zeker dat de figuur op het centrale standbeeld wel authentiek is.
De begraafplaats werd nog onder de bezetting in 1916 aangelegd. August, de centrale figuur op het standbeeld, is genoemd naar augustus 1914, de periode van de veldslag aan de Gete. De man droeg een Duitse helm. Maar die van vandaag is blootshoofds., Getuigen menen het beeld na de oorlog gezien te hebben zonder hoofd: 'geamputeerd wegens te Duits.' Nadien zou er een hoofd zonder helm op zijn geplaatst. Hetzelfde of helemaal een ander?
SMH uit Oplinter publiceerde foto's van de beide situaties. De reacties daarop lossen de zaak ook niet helemaal op. Wie weet er meer van? (R Billen)
TIENEN - De slagvelden van 1914-1918 komen in aanmerking voor erkenning als Uneso-erfgoed tegen de herdenking van het begin van de Eerste Wereldoorlog in 2014.
Volksvertegenwoordiger Dirk Vanmechelen (Open VLD): 'Sinds enkele jaren streeft de Vlaamse overheid naar een erkenning van de slagvelden van de Eerste Wereldoorlog als Unesco-werelderfgoed in 2014. Ook in de beleidsnota Onroerend Erfgoed wordt dit als een belangrijk speerpunt naar voor gebracht. Maar ik vernam dat de focus stilaan verlegd wordt van 2014 naar 2018. Een van de basisvoorwaarden van Unesco is de bescherming van gebieden als nationaal erfgoed.'
In onze regio zijn onderstaande slagvelden beschermd als monument. Zij komen dus in aanmerking voor het Unesco-eremerk.:
Sedert 22/01/1998: Martelarenplein : monument ter nagedachtenis oorlogsslachtoffers Leuven 15/01/2008: Brusselsesteenweg Belgische militaire begraafplaats van Veltem-Beisem 15/01/2008: Wijngaardestraat, Belgische militaire begraafplaatsvan St.-Margriete-Houtem 24/03/2009: Kerspelstraat: Britse Militaire Begraafplaats "Heverlee War Cemetery" Heverlee 15/01/2008: Liniestraat, Belgische militaire begraafplaats van Halen ivm de Slag der Zilveren Helmen. (R. Billen)
