'Stortplaats is biologische tijdbom' xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
VLIERZELE - Een vreselijke stank is het, daar in de buurt van de stortplaats in Vlierzele. Pendelaars op de E40 Gent-Brussel merken het vaak, halverwege tussen Wetteren en Erpe-Mere. De Vlaamse milieu-inspectie heeft het verantwoordelijke bedrijf op de vingers getikt. Koen Baumers, foto's Gianni Barbieux
Wie geregeld over de E40 Gent-Brussel rijdt, heeft het vast al gemerkt. Halverwege tussen Wetteren en Erpe-Mere hangt er vaak een penetrante, zurige stank die in je neus blijft hangen. Het doet nog het meeste denken aan rotte eieren, maar het is doordringender dan dat.
De bron van het geurtje is de stortplaats van Vlierzele, een deelgemeente van Sint-Lievens-Houtem. Het is een gigantische put waar vrachtwagens het afval komen dumpen dat niet gerecycleerd of verbrand kan worden. Het resultaat is een stank waar alleen een grote zwerm meeuwen enthousiast over is.
Drie jaar stank
Er voorbijrijden en de ventilatie van je auto af moeten zetten is één ding, in de buurt wonen is zo mogelijk nog erger. 'Het hangt er een beetje van af hoe de wind staat, maar soms is de stank hier echt niet te harden', zegt Dirk Berckmans, die uitkijkt op de zandhopen naast de stortput. 'Dan weten we dat we weer een dagje onze ramen moeten sluiten, hoe warm het buiten ook is. Er zijn geregeld vergaderingen met het bedrijf, maar we kunnen daar alleen maar horen wat de plannen zijn. We wonen hier nu drie jaar en we tellen af tot de laatste put gevuld is. We hopen dat de stank dan weg is.'
'Als we terugkomen van de kust, zeggen we altijd: We zijn weer bij ons Sofie', zegt Staf Uyttersprot, die 's middags op zijn kleinzoon past in de tuin van zijn dochter. 'Toen ze hier kwam wonen, heb ik al gezegd dat ze dat beter niet kon doen. Het lijkt me heel ongezond, zeker omdat ze hier de as van verbrandingsovens dumpen. Een tijdje geleden lag hier zelfs een hoop asbesthoudend beton. Zou u hier willen wonen, heb ik de directeur gevraagd. Het is een biologische tijdbom die ze onder de grond steken. Ik heb mijn dochter op het hart gedrukt hier nooit een moestuintje te houden.'
Geen geurwet
 |
De stank is de voorbije jaren beduidend erger geworden, zo blijkt uit klachten die binnenkomen bij de Vlaamse milieu-inspectie. Die instantie vroeg de intercommunale Ilva, die de stortplaats beheert, al om maatregelen te nemen. Ilva voert nu een intern onderzoek, dat van nabij gevolgd wordt door een milieuambtenaar. 'Er bestaat geen wet over geurhinder, maar de algemene voorwaarde is dat een exploitant alle nodige maatregelen moet nemen om schade en hinder te voorkomen', zegt Diana Leuci, woordvoerster van de milieu-inspectie.'Er is inderdaad wat over en weer gemaild met de Vlaamse milieu-inspectie', bevestigt Henk Geeroms, algemeen directeur van Ilva. 'Maar we hebben die mails niet nodig om ons werk te doen. Het grote probleem is dat je gas niet ziet lopen. Het is dus veel moeilijker om op zoek te gaan naar een lek. Ook als we telefoontjes krijgen van buren, proberen we zo snel mogelijk de bron te vinden.'
Geeroms wijst naar de nieuwe Vlaamse regels om de verergerde stank te verklaren. 'We mogen niet zo veel meer storten. In 2009 is er maar 50.000 ton gestort, in 2008 waren dat er nog 120.000. Daardoor geraken de putten minder snel vol. En het is als ze nog niet vol zijn dat ze kunnen stinken. We dekken ze elke avond af met een laag grond, maar dat is nooit zo goed als de definitieve deklaag van drie meter plus folie.'
Toch doet Ilva er volgens Geeroms alles aan om de stank tegen te gaan. 'Het is in ons eigen nadeel als dat gas ontsnapt, want we gebruiken dat om elektriciteit op te wekken. We laten het dus niet graag ontsnappen.'
|
