Light-processie door drassige velden xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
TIENEN - De eeuwenoude paardenprocessie trok gisteren naar jaarlijkse gewoonte door Hakendover. Al was het dit jaar wel een fors ingekorte galop. Door de drassige grond dreigden de paarden zich te blesseren.
Het was ploeteren geblazen op de Tienseberg in Hakendover (Tienen), gisterenmiddag. Toch trotseerden naar schatting zo'n 25.000toeschouwers de modder om de eeuwenoude paardenprocessie in galop rond het altaar te zien trekken. Een traditie die ze in Hakendover al sinds het jaar 690 herhalen op paasmaandag. Ook gisteren vierde de folklore en devotie hoogtij op en rond de Tienseberg, al dwongen de weergoden de organisatie wel om over te schakelen op een light-versie van de paardengalop.
Traditioneel werd de dag op gang getrokken met een viering in de kerk van de Goddelijke Zaligmaker. Daarna beeldden vijfhonderd figuranten de stichtingslegende van de kerk uit. Een hele klus, want de bouw van de kerk van Hakendover had indertijd flink wat voeten in de aarde. Volgens de legende hebben ze de kerk drie keer moeten bouwen', vertelt Bart Adriaensens van het processiecomité. Blijkbaar was de locatie de eerste twee keer niet naar de zin van God, waarop de kerk weer afgebroken werd. De derde keer heeft God een engeltje naar Hakendover gestuurd, dat duidelijk maakte waar de kerk dan wél moest komen.'
Daarna trok de hele stoet richting Tienseberg, voor datgene waar ze in Hakendover het hele jaar naar toeleven: de paardenprocessie. Driehonderd paarden galopperen dan in groep rond het altaar. Een schitterend spektakel, waar ze van ver voor naar Hakendover komen. Al bleven heel wat kijklustigen gisteren toch wat op hun honger zitten. Omdat de weergoden de organisatoren de voorbije dagen niet bepaald gunstig gezind waren, lagen de velden er bijzonder drassig bij. In Hakendover besloten ze geen risico's te nemen en werd de traditionele paardengalop fors ingekrompen.
Het risico op blessures was te groot', zegt Adriaensens. Daarom hebben we besloten om maar één rondje te doen in plaats van drie. Jammer, maar veiligheid gaat voor.'
En de ruiters? Die waren na afloop tevreden dat ze de Tienseberg geen drie keer moesten trotseren. Akkoord, het is traditie. Maar de velden liggen er wel héél slecht bij. Mijn paard zakte bijna een halve meter diep de modder in. We waren nog niet halfweg en ik voelde dat het beestje al doodop was. Nee, één rondje volstond dit jaar ruimschoots.'
Nu de processie achter de rug is, kunnen ook de plaatselijke boeren opgelucht ademhalen. Want voor de paarden door de velden trokken, werden ze gewijd door de bisschop van Breda. En als de gewijde paarden daarna in galop over de gewassen trekken, wil de devotie en folklore dat die veel sneller groeien. Als we de legende mogen geloven, gaan ze in Hakendover dus een vruchtbaar jaar tegemoet. (Inge Bosschaerts)
|
