TIENEN DRAAIT ROND Tienen - Tintelende stad -
Suikerstad -mijn stad -
09-04-2010
Natuurwonderen van Europa
Topfotografen verzamelen de natuurwonderen van Europaxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Negenenzestig natuurfotografen gingen op 125 missies in de 48 Europese landen en verzamelden in 14 maanden tijd 200.000 foto's van uitzonderlijke dieren en planten. Dat is Wild Wonders of Europe in een notendop, het ambitieuze fotoproject dat de wereld wil tonen hoe rijk de Europese natuur is. De Morgen sprak met de Nederlander Edwin Giesbers (43), één van de topfotografen in het project over het fotograferen van de natuur.
Wolfsvis
Dalmatische pelikanen
Bijeneter Een fragment:
Edwin Giesbers ligt al bijna zijn hele leven met zijn buik in het gras om planten en dieren te fotograferen. "Maar ik ben pas sinds 2005 fulltime natuurfotograaf. Er zijn maar een handvol voltijdse natuurfotografen in Nederland, we werken voor een kleine markt.
"Ik fotografeer veel in Nederland, en vijf à zes keer per jaar ga ik naar het buitenland. Ik moet soms wel een paar weken in een schuilhut doorbrengen om een dier te fotograferen, ja. De Spaanse lynx fotograferen, dat is een kwestie van twee à drie weken in zo'n hut zitten. De meeste dieren in Europa zijn anders niet fotografeerbaar. Dat heeft onder andere te maken met de lange traditie van jacht in Europa, hier zijn dieren ons als roofdieren gaan beschouwen. In gebieden waar mensen nog niet zo lang op dieren jagen, zijn ze niet bang voor je en komen ze zelfs naar je toe om je te inspecteren. Het is veel leuker om zo te werken dan vanuit een hut.
"Onlangs maakte ik het nog mee op Madagaskar. Ik wandelde met een gids door de jungle, toen er een groep lemuren passeerde. Een van hen keek me aan, sprong op me af en omklemde mijn been. Dat was een vreemde situatie. (lacht) Een andere keer was ik pinguïns aan het fotograferen op Antartica. Je moet steeds een meter of vijf afstand houden. Ik zat neergehukt en fotografeerde een groepje met een telelens. Plots hoorde ik iets onder me. Ik keek naar beneden, en daar keek een hele jonge pinguïn naar me op. Hij beschouwde me blijkbaar als een hele grote pinguïn! (svdb)