"Elke vrouw moet streven naar maat 42"xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Een vrouw zou geen genoegen mogen nemen met het anorectische schoonheidsideaal. In plaats daarvan moeten ze streven naar rondingen, een zandloperfiguur en maat 42. Dat is de mening van de Britse minister Lynne Featherstone. "Het moet gedaan zijn dat vrouwen zich te kort voelen schieten omdat ze niet graatmager zijn."
Featherstone verwijst met haar statement naar de voluptueuze Mad Men-actrice Christina Hendricks (Joan Holloway in de serie), die met haar goed geproportioneerde lichaam vriend, vijand, man en vrouw overtuigt.
Zelfs het gerenommeerde magazine Esquire ging voor de bijl en benoemde Hendricks prompt als 'meest sexy vrouw ter wereld'. "Christina is gewoonweg geweldig, en vrouwen zouden haar als rolmodel moeten zien."
"Te vaak voelen vrouwen zich ongelukkig over hun lichaam en hun gewicht, omdat het enige vergelijkingspunt de onbereikbare lichamen van celebrities en modellen zijn. Dat brengt serieuze gevaren voor de fysieke en psychische gezondheid met zich mee, inclusief eetstoornissen. Gevaren die een heel leven hun stempel kunnen drukken."
Begeleidende tekst
Featherstone meent het, en wil de druk op magazines opvoeren om (te) magere modellen niet langer te gebruiken voor reclame of illustratie. Foto's die bewerkt zijn zouden een stempel moeten dragen, met een bijhorende tekst die waarschuwt dat de lichamen op de foto onrealistisch zijn, en slanker gemaakt werden om bepaalde delen in de verf te zetten.
"Kinderen en jonge vrouwen moeten gewaarschuwd worden voor airbrushing, zodat ze zich kunnen wapenen tegen de beelden die ze zien en geloven dat een taille van 60 centimeter echt mogelijk is. Want dat is niet zo."
Persvrijheid Is dat geen censuur, of ten minste een inbreuk op de persvrijheid? "Ze hebben het recht te printen wat ze willen, maar vrouwen en meisjes hebben ook het recht zich goed te voelen in hun eigen lichaam. Op dit moment wordt hen dat recht ontzegd", verdedigt Featherstone zich.
Gedragscode
"Bovendien breken de magazineuitgevers de gedragsregels omdat ze mensen misleiden en potentieel beschadigen door onrealistische, vervormde en aangepaste beelden te publiceren zonder enige vorm van kritiek. Advertenties zouden volgens de standaardcode geen enkel kind mogen blootstellen aan mentale, fysieke of morele schade, maar er worden wel volop advertenties geprint die onbereikbare schoonheidsidealen tonen in tienermagazines", klinkt het nog fel.
Is het voldoende?
De kruistocht van Featherstone is nobel, maar de vraag is of begeleidende tekst bij onrealistische foto's wel voldoende is. Een beeld is vaak zoveel sterker dan woorden, en ook al wordt het genuanceerd, de foto heb je ondertussen toch maar gezien. Om nog maar te zwijgen van de culturele idealen van de Westerse maatschappijen, die niet zomaar zullen veranderen.
|
