De waarheid in het Oude Testament xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
(I.B.) Doctor in de archeologie Klaas Vansteenhuyse onderzoekt wat de archeologie ons leert over de verhalen uit het Oude Testament. Inge Bosschaerts
De Tiense auteur Klaas Vansteenhuyse gaat in zijn boek 'Van Abraham tot Jezebel' op zoek naar de archeologische correctheid van het Oude Testament. 'Adam en Eva als oerouders? Zowel archeologische als genetische onderzoeken tonen aan dat dat niet kan.'
Is het Oude Testament historisch correct? Auteur Klaas Vansteenhuyse (34) uit Tienen deed de test voor zijn jongste boek: Van Abraham tot Jezebel, Wat archeologie ons leert over de verhalen van de Bijbel.
'De conclusie? Neen, de bijbelverhalen zijn historisch gezien niet altijd even correct. Maar daarvoor zijn ze ook niet bedoeld. Ik geef de historische achtergrond mee, maar het is aan de lezer om uit te maken wat hij gelooft.'
Vansteenhuyse, doctor in de archeologie en betrokken bij opgravingen in Israël en Syrië, is zelf gelovig. Wil dat dan zeggen dat hij zich als wetenschapper vaak geërgerd heeft bij het lezen van de Bijbel?
'Nee hoor', zegt hij. 'Zoals ik al zei: de Bijbel heeft niet de pretentie om een historisch naslagwerk te zijn. Vergelijk het met een film als Indiana Jones. Die is ook niet altijd even correct. Maar als je je daaraan gaat ergeren, ben je twee uur kostbare tijd én acht euro kwijt omdat je de film toch gezien hebt. Dan kan je er beter van genieten. Trouwens: de Bijbel staat er wel als boek, vind ik. Alles wat je in de betere James Bond ziet, vind je ook terug in de Bijbel. Passionele moorden, ontvoeringen: noem maar op.'
Maar dus niet altijd even juist. Neem nu het scheppingsverhaal, het eeuwige discussiepunt tussen wetenschappers en gelovigen.
 |
'Dat klopt niet', zegt Vansteenhuyse. 'Genetisch onderzoek heeft uitgewezen dat de mens afstamt van zeven oermoeders. Dus er moeten al zeven Adammen en Eva's zijn. En uit archeologisch onderzoek blijkt dan weer dat we afstammen van de Homo Sapiëns uit Afrika. Maar ook andere verhalen moeten we met een korrel zout nemen. De muren van Jericho, bijvoorbeeld. Die zouden ingestort zijn na zevenmaal trompetgeschal bij het binnenkomen van het beloofde land. Onzin, natuurlijk. Archeologisch onderzoek heeft uitgewezen dat Jericho toen niet eens muren had.'
Vansteenhuyse bouwde het boek op rond allerlei figuren.
'Om het vlot leesbaar te houden. Voor alle duidelijkheid: dit is geen naslagwerk. Dit is een echt leesboek. Om op de trein te lezen, tussen twee stations door. Ik ben vijf jaar geleden aan dit boek begonnen met de bedoeling er een cursus van te maken voor mijn avondlessen over archeologie. Ik merkte al snel dat het mensen fascineert. Op vraag van de uitgeverij heb ik er een boek van gemaakt.'
Met de hele discussie over het al dan niet schrappen van de katholieke K in K.U. Leuven en het schandaal in de Kerk, kon Vansteenhuyse zich alvast geen beter moment dromen om met zijn boek op de proppen te komen.
'Promotioneel kon ik het niet beter treffen, dat klopt. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik dankbaar ben om de vele pedofilieschandalen. Integendeel. Maar het maakt natuurlijk wel dat er op dit moment veel aandacht is voor het onderwerp.'
Van Abraham tot Jezebel: Wat archeologie ons leert over de verhalen van de Bijbel, Klaas Vansteenhuyse, uitgeverij Davidsfonds, 27,5 euro
|
