Het kwam als een donderslag

Het werd plots stil in de uitgaansbuurt

Iedereen was van slag

Want om de hoek is het corona die gluurt

Iedere dag een applaus om acht uur

Daarna is het weer stil

Enkel zij die lopen door het vuur

Enkel zij die werken wil

Laat in de avond komen ze pas naar huis

Vlug even naar de winkel daar of hier

Maar zij komen van een kale reis thuis

En zonder WC papier

Toch krijgen zij applaus

Iedere avond om acht uur

Ze zijn echt geen zeurkous

Maar dat proeft toch echt zuur

Alles gaat voorbij dat weten we wel

Het gaat hen niet om de gelden

Zij vergeten dit echt niet zo snel

Waarom niet jaarlijks één dag voor onze helden

Veertien maart

Die dag was de stad voor het eerst leeg

Die dag is het wel waard

Zodat een dankbare herinnering herleeft.