Ik ben Dini
Ik ben een vrouw en woon in Diemen (Holland) en mijn beroep is Homemanager.
Ik ben geboren op 08/04/1951 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mijn websites en blogs,powerpoints en psp maken,lezen,.
Ik ben getrouwd met Jan.Samen hebben wij een dochter en schoonzoon en een schat van een kleinzoon Benjamin.
Wens u een aangenaam verblijf op mijn blogje.
Helaas is na een gelukkig huwelijk van 40 jaar tot mijn grote verdriet Jan op
06-08-2015 overl
Afgelopen weekend naar Groningen geweest.Een erg leuke stad.Hierbij wat foto's die ik gemaakt heb.Gelukkig is het nu wat minder warm dus doe morgen weer een blogbezoekje.
Ons zwanenechtpaar in Diemen is weer verblijd met 7 jongen en 1 ei was nog aan het uitkomen.Ik kon er niet dichter bijkomen want het nest werd goed bewaakt.
Het corona virus bedreigt ons leven Menig mens staat al te beven De onzichtbare vijand slaat genadig toe Ziekenhuizen hebben nu een heel gedoe De intensive care is nu een druk bedrijf En zeker geen plezierig verblijf Naar de kapper mogen we ook al niet meer gaan Wat zal dat haar langdurig groeien gaan Menigeen loopt straks met paardenstaart Of helemaal kaal geschoren over straat Sociaal contact op anderhalve meter Voor nu is dat zeker toch wel beter Evenementen worden afgelast Naar de kroeg gaan is nu ongepast Ondernemers zullen slechter slapen gaan Overdenken hoe lang hun bedrijf nog zal bestaan Kinderen leren nu op afstand thuis en goed opgelet De lessen worden gegeven op internet Velen maken zich zorgen om hun baan En denken hoe de toekomst verder zal gaan Dit virus heeft de wereld in een sterke greep Velen hebben onder hun leven al een dikke streep Veel verdriet en saamhorigheid Brengen we door in deze tijd Het einde is noch niet in zicht
Een prachtig gedicht van Susan Blanco!Wel wat lang maar de moeite waard om te lezen.
Maar de lente wist het niet En de bloemen bleven bloeien En de zon scheen…De eerste mooie lentedag sinds lange tijd brak aan En de zwaluwen kwamen terug En de lucht werd roze en blauw Het werd later donker en ’s ochtends kwam het licht vroeg door de ramen
Het was Maart 2020… De jongeren studeerden online, vanuit huis Kinderen speelden onvermijdelijk vooral in huis Pubers verveelden zich, ouders wisten niet wat te doen Mensen kwamen alleen even buiten om boodschappen te doen of om de hond uit te laten Bijna alles was gesloten …Zelfs de kantoren, hotels, restaurants en bars Het leger begon uitgangen en grenzen te bewaken Mensen moesten vanuit huis gaan werken Ondernemers kwamen in de problemen De meeste kinderen konden niet meer naar school Er was ineens niet genoeg ruimte voor iedereen in ziekenhuizen, operaties en onderzoeken werden uitgesteld…Iedereen wist het
Maar de lente wist het niet en het ontsproot Ze draaide onverstoorbaar haar jaarlijkse programma af Ze schonk ons haar mooiste bloemen en haar heerlijkste geuren Het was Maart 2020
Iedereen zat thuis in quarantaine om gezondheidsredenen of preventief Sommige mensen mochten niet meer naar hun werk, anderen móesten Elkaar omhelzen, kussen of een hand geven was ineens een bedreiging Iedereen moest flinke afstand tot elkaar bewaren, dat was afschuwelijk In de supermarkt waren allerlei schappen leeg Allerlei leuke dingen gingen niet meer door, daar werd een streep door gezet en niemand wist wanneer dat weer kon Mensen werden beperkt in hun vrijheid terwijl er vrede was Over de hele wereld werden veel mensen ziek en het was besmettelijk… Er was isolatie, ziekte en paniek….Toen werd de angst pas echt!!
En de dagen zagen er allemaal hetzelfde uit… En de weken duurden ineens veel langer… En iedereen hoopte dat er niet nóg meer strenge maatregelen zouden volgen… De mensen zaten vast in een film en hoopten dagelijks op dé held… De wereld was vertraagd terwijl het geen vakantie was, niemand had dit verwacht…Iedereen wist wat er gebeurde
Maar de lente wist het niet en de rozen bleven bloeien De Magnolia stond in de knop De vogeltjes begonnen aan hun nestjes
Het plezier van koken en samen eten werd herontdekt Iedereen gaf elkaar tips over leuke dingen die je met je kinderen kon doen Er was weer tijd om te schrijven en te lezen, mensen lieten hun fantasie de vrije loop en verveling ontsproot in creativiteit Sommigen leerden een nieuwe taal Sommigen ontdekten kunst Sommigen ontdekten dat ze niet écht leefden en vonden de weg naar zichzelf terug Anderen stopten met onwetend onderhandelen Iedereen had van de één op de andere dag veel meer tijd voor het gezin Eentje sloot het kantoor en opende een herberg met slechts vier mensen Anderen verlieten hun vastgeroeste relatie om de liefde van hun leven te vinden Anderen boden aan om voor kwetsbare mensen boodschappen te doen of te koken Iedereen wist ineens wat een ‘vitaal beroep’ was, deze mensen werden helden, ze werden meer gewaardeerd dan ooit Anderen gingen op afstand muziek met elkaar maken of zingen om op deze manier samen te zijn Mensen kregen oog voor eenzaamheid en verzonnen dingen om er iets aan te doen Mensen herstelden van hun stressvolle leven Mensen die elkaar niet kenden begonnen spontaan een praatje met elkaar Sommigen maakten vliegers van papier met hun telefoonnummer erop zodat eenzame mensen ze konden bellen De overheid ging bedrijven en zelfstandigen helpen zodat ze niet failliet zouden gaan of mensen zouden moeten ontslaan Gepensioneerde zorgpersoneel bood zichzelf aan om te helpen in de Zorg Uit alle hoeken kwamen vrijwilligers, iedereen wilde iets doen Om 20:00 uur s ‘avonds gingen mensen uit allerlei landen klappen voor alle artsen, verpleegkundigen en zorgpersoneel die keihard aan het werk waren om in de zorg alles draaiende te houden
Het was het jaar waarin men het belang erkende van gezondheid en verbinding, van saamhorigheid, van sociale contacten en misschien ook van zijn roeping, dit deed iets met het collectieve bewustzijn, dit deed iets met alle mensen… En de economie ging bijna kopje onder, maar stopte niet, het vond zichzelf opnieuw uit Het was het jaar waarin de wereld leek te stoppen, het jaar waarin we met elkaar in de geschiedenisboeken zouden komen…Dat wisten we allemaal
En de lente wist het niet, En de bloemen bleven bloeien, en de bomen liepen uit En het werd steeds warmer En er waren veel meer vogels
En toen kwam de dag van bevrijding… De mensen keken tv en de premier vertelde iedereen dat de noodsituatie voorbij was En dat het virus had verloren! Dat iedereen SAMEN had gewonnen!!! En toen ging iedereen de straat op… Met tranen in de ogen… Zonder maskers en handschoenen… De buurman werd geknuffeld, alsof hij een broer was En de wereld was mooier en liefdevoller geworden En de mensen waren humaner geworden En ze hadden weer waarden en normen De harten van mensen waren weer open, en dat had positieve gevolgen Doordat alles stil had gestaan kon de aarde weer ademen, ook zij was genezen van wat de mensen háár veel eerder hadden aangedaan
En toen kwam de zomer…. Omdat de lente het niet wist En hij was er nog steeds Ondanks alles Ondanks het virus Ondanks de angst Ondanks de dood
Omdat de lente het niet wist, leerde iedereen de kracht van het leven…
We waren afgelopen zondag op de geitenboerderij in Amstelveen.De Lente is echt begonnen er waren veel jonge dieren.Gelukkig hebben zij geen weet van het Coronavirus.
Het is in Nedeland nu ook overal erg stil.Alle horecagelegenheden ,sportscholen,sauna enz zijn dicht.De scholen zijn nu ook 3 weken dicht.Mijn dochter werkt op de kinderopvang en moet wel werken om de kinderen van verplegend personeel op te vangen.Het is te hopen dat het niet al te lang gaat duren.
de Republiek Suriname, is een republiek aan de noordkust van Zuid-Amerika met als hoofdstad Paramaribo. Het land was van 1667 tot 1954 een kolonie van Nederland en daarna een land binnen het Koningkrijksverband. Op 25 november 1975 werd Suriname onafhankelijk. De Surinaamse bevolking bestaat uit meerdere etnische-groepen waarvan er geen een absolute meerderheid vormt. De voertaal en officiële taal is het Nederlands, terwijl ook het Surinaams oftewel Sranan(tongo), belangrijk is. Verder zijn er een aantal lokale talen in gebruik.
Museum ons' Lieve Heer op Solder is een voormalige schuilkerk, gelegen in de binnenstadvan Amsterdam, op de hoek van de Oudezijds Voorburgwalen de Heintje Hoeksteeg. Het pand staat in de 'Top 100 voor de rijksdienst voor de Monumentenzorg' uit 1990.
Deze kerk is ontstaan in de tijd na de Reformatie, toen katholieken geen openbare Heilige Missen meer mochten houden. Evenals vroeger de nabijgelegen Oude kerkwas deze schuilkerk aan Sint Nicolaasgewijd, maar stond bekend onder de namenHet HaantjeenHet Hert. De naamOns' Lieve Heer op Solderdateert uit de 19e eeuw. De schuilkerk heeft meer dan twee eeuwen dienstgedaan totdat de grote nieuwe Sint-Nicolaaskerktegenover het Centraal Stationhet verving. In 1888is het toen als museum ingericht.
Oudezijds Voorburgwal 40 lijkt een gewoon grachtenhuis. Het is een vier ramen breed woonhuis met een stoep en een gedeeltelijk houten onderpui met puibalk. Aan de puibalkkunnen we zien dat het pand 17e-eeuwsis; het dateert uit ±1630. De topgevel is in de 18e eeuwversoberd van een classicistische halsgevelin een tuitgevel. Bijzonder is dat zich aan de voorgevel geen jijsbalkbevindt. Aan de zijgevel, in de Heintje Hoeksteeg, vinden we een hijsinstallatie die vaak bij pakhuizen wordt toegepast: een. In de steeg valt op hoe diep het pand is.
Het huis werd in 1661gekocht door kousenkoopman Jan Hartman. Hij liet het verbouwen en uit deze periode dateert het fraaie interieur. Het pand staat in de eerste plaats bekend om zijn zolderkerk, gebouwd over de volle diepte van de zolders van het huis aan de Oudezijds Voorburgwal en het daarachter gelegen huisje in de Heintje Hoeksteeg. In de zolder van het woonhuis is een rooms-katholiekekerk gebouwd. De kerkgangers kwamen binnen via een ingang aan het naast het pand gelegen steeg.
De schuilkerk is in dit voormalige woonhuis niet alleen in gebruik als museum. Sinds geruime tijd wordt de zolderkerk opnieuw gebruikt voor de rooms-katholieke eredienst. Er worden huwelijken ingezegend en elke kerstnacht zijn er twee nachtmissen. Iedere eerste zondag van de maanden oktober tot en met april vindt een heilige misplaats, opgeluisterd met zang en orgelspel.
In een prachtig oud pand aan de Herengracht is het Tasjesmuseum gevestigd. Bij de vaste tentoonstelling zie je iedere keer weer andere details van de tasjes en als overzicht van ontstaan de oudheid tot de vormgeving van de moderne tas is uitermate boeiend
Ik ben Dini
