Hoe u een gestolen rijbewijs kunt vervangen en nog eens vierendertig andere komische adviezen van Umberto Eco in een boekje bijeengebracht
Wat men allemaal moet doen/laten Vertelt u nu eens met de hand op het hart of ook u niet al heel lang wilt weten hoe u besmettelijke ziekten kunt vermijden of hoe u een gestolen rijbewijs kunt vervangen. Het juiste advies met betrekking tot de vraag hoe men een televisieprogramma dient te presenteren, zou een uitkomst zijn voor zo menigeen die in de branche van de 'beelden in 625 lijnen' werkzaam is, waarbij er met nadruk op dient te worden gewezen dat het begrip presentatie hier heel letterlijk en direct in de vorm van een 'begeleidend personage' dient te worden begrepen. Dit laatste omdat er steeds meer en gelukkig maar uitzendingen worden gerealiseerd zonder dat daarbij een inmiddels ouderwets wezen als de omroepster m/v aan te pas komt.
Vijfendertig columns
Ook heel interessant kan het zijn om uit te vinden hoe u kunt vermijden te weten hoe laat het is, althans in tal van denkbare situaties. Zou u een pornofilm herkennen, of weten hoe u een lucratief beroep kiest of hoe men nu precies een ijsje dient te eten?
Ook daarop kunt u antwoord krijgen. En op nog zoveel meer. U kunt het allemaal aan de weet komen door een goed honderd bladzijden tellend boekje van Umberto Eco (geb. 1932) te lezen: Op reis met een zalm en andere vermakelijke verhalen. In 1992 is het in Italië verschenen en drie jaar later lag het als Ooievaar-pocket in de Nederlandstalige boekhandel, al was dit reeds een herdruk van de in 1993 gepubliceerde Omgekeerde wereld. Een kleine kroniek.
Het geheel bestaat uit vijfendertig columns wselke oorspronkelijk zijn verschenen in La bustina die Minerval, een rubriek die sedert 1986 deel uitmaakt van het Italiaanse tijdschrift Espresso.
Naast de boven opgesomde instructies omtrent datgene wat men zou moeten doen dan wel laten om tot het gewenste resultaat te komen: bij voorbeeld hoe je telegrammen in de prullenmand gooit, of hoe je langs de douane komt, wordt ook uitgelegd hoe je voor Indiaan moet spelen en hoe men zijn of haar tijd moet indelen, en dat zijn toch alle zeer belangswekkende kwesties. Hoe men erin slaagt een loochening te loochenen, is al evenmin overbodige kennis.
Het gevaar weduwen afwenden
Voor collega's die veel boeken hebben en die ook willen houden, is het niet verkeerd om over de juiste kennis te beschikken hoe men de eigen bibliotheek rechtvaardigt. Maar misschien is het nog wel interessanter om een methode in voorraad te hebben waarmee men zich kan hoeden voor weduwen, eventueel op dezelfde wijze als voor namaak, want daar is toch een aperte overeenkomst.
Uitleg omtrent een methode het gebruik van een draadloze telefoon te vermijden, is een volkomen achterhaalde poging van de auteur, maar was dat wellicht twee decennia geleden, toen hij die opschreef, nog niet; nu is het vechten tegen de bierkaai. Ik geloof dat dit laatste ook geldt voor de methode om tegen te gaan dat men "precies" zegt.
Amerikaanse treinen en voetbal
Nog een geluk dat ik geen plannen koester om binnen afzienbare tijd met een Amerikaanse trein te reizen, zodat ik de methode die de schrijver ons daarvoor aan de hand doet, niet hoef te onthouden. Dat geldt eveneens voor de inhoud van de dertigste bijdrage in het boek in kwestie, al is de actualiteit daarvan reeds enige weken wel heel schrijnend: Hoe vermijd je over voetbal te praten. Wat Umberto Eco daarover ook te melden heeft, beter dan mijn eigen manier om dit tegen te gaan, is er niet. Gedecideerd zeg ik dan altijd: "Ik weet niets van voetbal en ik wens ook helemaal niets over dat afgrijselijke fenomeen te weten."
Lieden die dan de ongelooflijke brutaliteit hebben om een rechtvaardiging van mij te eisen, verwijs ik steevast door naar de Officier van Justitie die veelal een eis mag stellen, maar ook hij/zij/het dient zulks achterwege te laten aangaande mijn onwetendheid en onwilligheid met betrekking tot zulke platvloerse uitingen. Waarvan akte.
Opera Thaïs (1894) van Jules Massenet zondagavond op Duitse radiozender WDR3
Op zondag 23 mei tussen 20:03 uur en 23:00 uur wordt de opera Thaïs uit 1894 van Jules Massenet (1842-1912) gepresenteerd op de Duitse regionale radiozender WDR 3. Uitvoerenden zijn het Orchestre National Bordeaux Aquitaine onder leiding van Yves Abel. Medewerking wordt verleend door het Choeur de l'Opéra Lyon, en de zangers Thomas Hampson, Renée Fleming en David Grousset, alsmede andere vocale solisten.
De handeling van dit muziekdrama kunt u lezen in een eerdere bijdrage op de site Tempel van het Muziektheater, gepubliceerd op 20 december 2008.
Tags:Jules Massenet, opera, 'Thaïs', Choeur de l'Opéra de Lyon, Orchestre National Bordeaux Aquitaine, Yves Abel, Renée Fleming, Thomas Hampson, David Grousset
Portret van Amerikaans componist Alvin Lucier zaterdagnacht op Neerlands Radio 6
Op zaterdag 29 mei komt de Amerikaanse componist Alvin Lucier, geboren op 14 mei 1931 die als pionier van de Amerikaanse experimentele muziek wordt beschouwd naar Nederland om deel te nemen aan de Haagse manifestatie Dag in de branding: een ééndaags muziekfestival voor actuele muziek in de Residentie van ons land.
De composities die Alvin Lucier realiseert, kunnen worden gezien als een methode voor het onderzoek naar de talrijke eigenschappen die he fenomeen geluid bezit; daarbij speelt de resonantie van voorwerpen een belangrijke rol, maar eveneens de resonantie binnen gesloten ruimtes en die in de atmosfeer zijn van niet geringe betekenis. In het logische vervolg daarvan ligt de importantie van de locatie waar de uitvoering van de muziek in casu wordt uitgevoerd. Een week voorafgaande aan die Haagse gebeurtenis wordt in de nacht van zaterdag 22 op zondag 23 mei, tussen 00:02 uur en 01:02 uur, op Radio 6 een portret geschetst van Alvin Lucier. De samenstelling van dat programma komt voor rekening van Armeno Alberts, die tevens de presentatie verzorgt. Meer over Dag in de branding binnenkort op deze site. __________
Afbeelding: Deel van een foto van Alvin Lucier, overgenomen van diens officiële website.
Opera Zuid vanuit Maatricht naar 14 steden met Mozarts Le nozze di Figaro
Naar Frans toneelstuk
Tussen 22 mei en 6 juli zal het thans jubilerende (20 jaar) Nederlandse muziekthatergezelschap Opera Zuid veertien voorstellingen geven van de opera Le nozze di Figaro uit 1786, geschreven door Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791). Voor dit muziekdrama in vier bedrijven heeft librettist Lorenzo da Ponte (1749-1838) de tekst gerealiseerd op basis van het toneelstuk La folle journée ou Le mariage de Figaro van Pierre-Augustin-Caron de Beaumarchais (1732-1799). Op 1 mei 1786 werd in Wenen de eerste uitvoering gegeven. Een jaar later was Praag aan de beurt met een Duitse versie. Opvallend is dat er binnen zeer korte tijd drie andere Duitse versies werden gerealiseerd: in 1788 te Frankfurt am Main, in het jaar daarop te Hannover en in 1792 te Wenen. Van 1900 tot en met 1941 werden er nogmaals vier nieuwe Duitse edities op de planken gebracht. Tot in de twintigste eeuw werden uitvoeringen gegeven waarin de recitatieven werden vervangen door gedeelten met alleen gesproken tekst.
De handeling
Het verhaal speelt zich af in de Spaanse stad Sevilla in het midden van de achttiende eeuw. Op de dag die de toeschouwers van het drama voorgezet krijgen aan het hof van graaf en gravin Almaviva zal het huwelijk worden voltrokken van Figaro een rol voor bariton en Susanna een partij voor sopraan , beiden in dienst van het grafelijke echtpaar. De partij van de graaf moet worden ingevuld door een bariton, die van de gravin door een sopraan. De graaf wenst gebruik te maken van het aloude recht van de eerste nacht: het ius primae noctis, waarbij de broodheer de huwelijksdaad bij de bruid mag voltrekken, en daardoor eveneens in staat is zo'n voorgenomen huwelijk uit te stellen. Het feit dat de kamenier van de gravin, Marcellina, nog een oude rekening met Figaro te vereffenen heeft, komt de graaf daarbi zeer goed van pas. Marcellina heeft ooit aan Figaro geld geleend onder de voorwaarde dat hij met haar zou trouwen als mocht blijken dat hij het geld niet zou kunnen terugbetalen. Samen met de gravin broeden Susanna en Figaro een plan uit om de toestemming van de graaf alsnog te verkrijgen.
Jaloezie
De graaf raakt helemaal overmand door steeds groter wordende jaloezie zodra hem het vermoeden bekruipt dat zijn vroegere page Cerubino die hij voorheen de deur heeft gewezen zich in het boudoir van de gravin ophoudt. Tijdens het proces van Marcellina ontdekken Figaro enerzijds en zijn tegenstander Doctor Bartolo en Marcellina anderzijds dat zij zoon en ouderpaar zijn. De onwillige houding van graaf Almaviva wordt gerelativeerd als Susanna hem een brief brengt waarin een heimelijk rendez-vous wordt voorgesteld. In de nachtelijke uren hebben de gravin en Susanna van kleding gewisseld waarna de graaf zijn wettige echtgenote het hof maakt, in de veronderstelling dat hij de kamenier voor zich heeft. Uiteindelijk schenkt de gravin haar echtgenoot vergiffenis.
Enscenering
Als we het brede scala aan ensceneringen uit de tweede helft van de twintigste eeuw bezien, dan valt het op hoeveel verscheidenheid valt te creëren op basis van het boven omschreven gegeven. Die versies liepen uiteen van een platvloerse uitvoering, zo'n drie decennia geleden, in het noorden en oosten van het land tot en met de presentatie van een interessant mysteriespel via de muziekzender Mezzo-televisie. Dan waren er nog voornaam-elegante presentaties tegenover sociaal-kritische of een voorstelling die van elke illusie gespeend bleek. Begin jaren tachtig voegde Peter Zadek daar nog een groteske uitbeelding aan toe. Uit deze beschrijving zal iedereen begrijpen dat we zeer nieuwsgierig zijn naar de versie die het regie-team voor de huidige voorstelling van Opera Zuid voor ogen staat. Dat team is samengesteld uit vier mensen, waarvan er drie voor het eerst iets voor dit gezelschap mogen realiseren.
Veertien steden
Op zaterdag 22 mei wordt de thans gereedgekomen en daarmee nieuwste versie van Le Nozze di Figaro in première voorgesteld in het Parktheater van Eindhoven. Daarna volgen tot en met 6 juli nog dertien uitvoeringen in evenzovele Nederlandse steden, waarbij de laatste voorstelling in het Concertgebouw semi-scènisch zal zijn. Voor de juiste gegevens met betrekking tot de theaters, de aanvangstijden, aanrijdroutes etc., zij hier verwezen naar het betreffende gedeelte op de website van Opera Zuid. Daarvoor hoeft u slechts hier te klikken. Even eenvoudig is het te lezen welke mensen u op en voor respectievelijk half onder het podium, in de orkestruimte, en achter de coulisse kunt aantreffen. Dat kan met deze link.
Mahlers Zesde Symfonie (Tragische) vrijdagavond op BBC Radio 3
Op vrijdag 21 mei presenteert de Britse zender BBC Radio 3 in het klassieke muziekprogramma Performance on 3, dat tussen 20:00 uur en 22:15 uur kan worden beluisterd, als eerste onderdeel de Zesde Symfonie van Gustav Mahler, uit te voeren door het BBC National Orchestra of Wales onder leiding van de Nederlandse dirigent Jacques van Steen. Deze ongeveer anderhalf uur durende symfonie is een fascinerend stuk bekentenisliteratuur in muzikale gedaante. Een uitgebreid artikel daarover, met achtergronden en een technische toelichting met illustraties is te vinden op de Nederlandse fin de siècle cultuursite All art is quite useless van Rond1900.nl. Het werd daarop onlangs om precies te zijn op 10 mei jongstleden opnieuw gepubliceerd.
Verfilming van Jack Londons Sea Wolf in twee delen op België Eén
De op 1 november 2009 op de Nederlandse website All art is quite useless van Rond1900.nl, over de cultuur van het fin de siècle behandelde nieuwste verfilming van het boek The Sea Wolf uit 1904 van Jack London een Canadees-Duitse coproductie uit 2009 zal deze vrijdag en in de volgende week door het eerste Nederlandstalige televisienet van België Eén worden uitgezonden. Het eerste deel zal te zien zijn tussen 21:50 uur en 23:20 uur. De film draagt overigens de titel Sea Wolf.
Een artikel over die schrijver is eveneens op genoemde site te vinden: het is gepubliceerd op 18 januari 2007. Saillant detail: het is de tot op dit moment omvangrijkste bijdrage van dit elektronische tijdschrift.
Karl Goldmark heden herdacht op NDR Kultur met diens Strijjkkwartet opus 8
De op 18 mei 1830, als zoon van een Joodse cantor in Hongarije, geboren Karl Goldmark heeft gedurende zijn leven tevens als Oostenrijks componist gegolden. Voordat hij echter als scheppend kunstenaar aan de slag kon, heeft hij als violist in orkesten van diverse theatergroepen in zijn geboorteland en in Oostenrijk.
Ter gelegenheid van het feit dat zijn geboorte heden exact 180 jaar geleden plaatsgreep, wordt op de Duitse regionale radiozender NDR Kultur, vanavond tussen 19:30 uur en 20:00 uur diens Strijkkwartet in D, opus 8, uit 1860 en voor het eerst uitgevoerd in 1870 te Wenen gespeeld door het Fourth Dimension String Quartet, in het programma Musica.
Naast zijn werkzaamheid in de sfeer der kamermuziek, vocale werken, opera's en nog componerend in andere disciplines, is zijn roem vooral overeind gebleven door zijn Vioolconcert, opus 35 waarvan het jaar van ontstaan nog onzeker is , alsmede door zijn Ländliche Hochzeits-Sinfonie, opus 26 (1877). Karl Goldmark overleed op 2 januari 1915.
Teledoc-aflevering van de IKON op Nederland 2-tv over Tanja Nijmeijer en de FARC
Via de televisiezender Nederland 2 kan men op dinsdag 17 mei getuige zijn van een nieuwe aflevering van het programma Teledoc van de Ikon. Daarin kunt u zich nader laten informeren over het wel en wee, het hoe en het waarom van een Nederlandse die de laatste tijd in het nieuws is geweest met betrekking tot actuele gebeurtenissen: de uit Overijssel afkomstige Tanja Nijmeijer (geboren te Denekamp in 1978), grotendeels in verband met de Colombinaanse guerillabeweweging FARC. Filmmaker Leo de Boer is op zoek gegaan naar die Tanja omdat hij zodanig geprikkeld is geraakt door de vraag wat zo'n Nederlands meisje moet hebben bezield door de eigen achtergronden te laten voor wat ze zijn om zich daarna aan te sluiten bij één der meest gewelddadige guerillabewegingen op dit ondermaanse. Antwoorden wil Leo de Boer vinden op die ogenschijnlijk nogal voor de hand liggende vragen. Doch Tanja Nijmeijer blijft een mysterie. In een aflevering van NCRV's Rondom 10 is Leo de Boer in aanraking gekomen met Luduin Zumpolle, die expert is inzake Farc-kwesties. De filmer had enerzijds reeds contact met de familie vanTanja N., maar zocht toch Luduin Zumpolle in Colombia op; alles bij elkaar heeft dat de documentaire Dichter bij Tanja opgeleverd: een anderhalf uur durende film, die op de genoemde datum zal worden uitgezonden tussen 20:25 uur en 22:00 uur.
Documentaire,maandagavond laat, op Canvas: Verlos ons van den boze
Laat op de avond van maandag 17 mei presenteert Canvas, het tweede Nederlandstalige, Belgische tv-net, een documentaire van Amy Berg onder de titel Deliver us from evil. Deze, ruim anderhalf uur durende, rolprent behandelt het thema pedofilie in de schoot der katholieke kerkin de Verenigde Staten, al is in de context die ter discussie staat dat begrip pedofilie volkomen misplaatst, aangezien het om pedoseksualiteit gaat. De klachten aldaar over seksueel misbruik van pupillen, misdienaars of andere menselijke wezens die hadden moeten worden beschermd tegen de priesters aan wie zij waren toevertrouwd, zijn al zeker een decennium bekend, doordat ze eerder naar buiten werden gebracht dan in West-Europese landen. Die schandalen hebben de kerk in Amerika enorme sommen aan schadevergoeding gekost. Dat is, vanzelfsprekend, terecht, maar het heeft er niet toe geleid dat de geleden schade aan de ziel daarmee kon worden gecompenseerd. De gevallen zijn des te schrijnender doordat de misdrijven werden begaan door vertegenwoordigers van een wereldwijd verbreid netwerk, overkoepeld door de leiding in Rome van dat ene instituut dat nu juist wordt geacht en eveneens zelf pretendeert zich om het zielenheil te bekommeren van alle mensen die zich met die instelling heel direct en nauw verbonden voelen. Nu bovenal in Duitsland en tevens in Nederland geurende vooral de eerste maanden van 2010 meer en meer gevallen bekend zijn geworden en in België sedert kort eveneens door slachtoffers de barrière wordt genomen en de trend aldaar wat later een stijging blijkt te vertonen, vallen we van de ene verbazing in de andere. Daarom is het goed dat we in de gelegenheid worden gesteld om via de 'Canvas-documentaire' kennis te nemen van hetgeen enkele slachtoffers en hun ouders te zeggen hebben omtrent datgene wat hun in het kader van dat misbruik is aangedaan en wat ze hebben moeten doen om hun leven weer enigermate in het gareel te krijgen als dat al, gedeeltelijk eerder dan geheel, kan gelukken. De documentaire duurt tot 01:20 uur in de nacht op dinsdag 18 mei, en is alleen al daarom rijp voor een herhaling binnenkort, maar dan op prime time.
Leoncavallo's muziekdrama I Pagliacci maandagavond via Arte-tv
Registratie uit 2009 In juni 2009 is in het Opernhaus Zürich een nieuwe versie gepresenteerd van de opera Paljas van Ruggero Leoncavallo (1857-1919). Uitvoerenden waren koor en orkest van de Opera van Zürich onder leiding van Stefano Ranzini. Grischa Asagarof tekende voor de enscènering, de titelrol waarmee de beroemdste tenor uit de geschiedenis van het muziektheater, Enrico Caruso (1873-1921), in onder meer de New Yorkse Metropolitan Opera, nu ongeveer een eeuw geleden, furore heeft gemaakt werd daarin vertolkt door de Italiaanse tenor José Cura. Van deze uitvoering is een registratie gerealiseerd die op maandag 17 mei door de Duits-Franse cultuurzender Arte-televisie zal worden gepresenteerd tussen 22:10 uur en 23:25 uur.
I Pagliacci Zowel de Duitse alsook de Nederlandse versie van I Pagliacci hebben de titel in het enkelvoud Der Bajazzo, respectievelijk Paljas geeft de oorspronkelijke titel een meervoudsvorm aan. I Pagliacci is een muziekdrama in twee bedrijven met een proloog. De tekst werd geschreven door de componis, naar een ware gebeurtenis. De eerste uitvoering werd op 21 mei 1892 gegeven in het Teatro dal Verne te Milaan, onder leiding van Arturo Tscanini (1867-1957), die daarvoor zangsolisten van de hoogst denkbare klasse van die dagen ter beschikking had: Addelina Stehle (1861-1945) in de rol van Nedda, Fiorello Giraud (1870-1928) als Canio, Victor Maurel (1848-1923) [1] als Tonio en Mario Ancona (1860-1931) als Silvio. Nog in het jaar van de première werd er aan de Berlijnse Hof-Oper een Duitse versie gerealiseerd. In latere tijden zouden er nog enkele andere Duitstalige versies worden voorgesteld. In het jaar na de Scala-uitvoering werd I Pagliacci in Londen en New York voorgesteld.
Het verhaal
De handeling speelt zich af in het jaar 1865 in het Italiaanse Calabria. In de Proloog bereidt komediant Tonio rol voor een bariton het publiek erop voor dat men een ware geschiedenis zal meebeleven. Canio rol voor een tenor is de oudere leider ban de rondreizende theatertroep. Mede door het grote leeftijdsverschil tussen hem en Nedda is hij zeer jaloers en waakt hij nauwgezet over haar. Op een dorpsplein bereiden de komedianten de opvoering van de avond voor. Nedda die in het geheim verliefd is op de jonge boer Silvio die door een bariton moet worden voorgesteld en met hem bespreekt ze de plannen voor de vlucht die ze de daarop volgende nacht met hem wil ondernemen. Tonio, die zich in een eerder stadium aan Nedda heeft opgedrongen, luistert dat gesprek af en vertelt de inhoud ervan aan Canio. Deze slaagt er echter niet meer in de minnaar van zijn vrouw tegen te houden, en Nedda weigert resoluut diens naam te noemen. Als de komedie op het dorpsplein is begonnen, raken spel en werkelijkheid verweven. Gedurende de afwezigheid van paljas (Canio) ontvangt Colombina (Nedda) de harlekijn (Beppo een tenorpartij). Na zijn terugkeer raakt Paljas steeds opgewondener door meer en meer oplaaiende jaloezie. Weer eist hij van zijn vrouw dat ze hem de naam noemt van haar minnaar, maar dan steekt hij Nedda neer voor de ogen van de toeschouwers. De ijlings toegesnelde Silvio wordt eveneens door Canio neergestoken. __________
[1] Door tussenkomst van deze tenor kwam Leoncavallo in contact met muziekuitgever Ricordi die weliswaar interesse had in datgene wat de componist had gemaakt, doch uitsluitend voor zover dat de tekst betrof. Teleurgesteld daarover wendde de componist zich tot een concurrerende uitgever, Sonzogno, en bood deze firma zijn Paljas aan.
____________
Afbeeldingen
1. De operacomponist Ruggero Leoncavallo (ansichtkaart uit 1910).
Cultuurspectrum
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
