Verboden vrucht
De oudste anthologie van de westerse wereld — bij christenen en veel andersdenkenden beter bekend onder de benaming BIJBEL: dat is de Gantsche Heilige Schrift, met de boeken des Ouden en des Nieuwen Verbonds — is over vele landen op het ondermaanse verspreid en in ieder geval in 1200 talen overgezet, maar dat aantal zal inmiddels wel weer aardig wat groter zijn.

Althans, dat aantal talen werd genoemd door de dominee die in mijn gymnasiumtijd de facultatieve lessen Godsdienstonderwijs voor zijn rekening nam. De man deed zulks op een zeer verstandige manier, hetgeen mede ten faveure heeft gewerkt van diegenen, welke alleen op verzoek van — dan wel met lichte aandrang door — hun ouders dat ene extra lesuur per week dan ook nog maar hebben doorgebracht in de schoolbanken, welke overigens halverwege die schooltijd werden vervangen door tafels en stoelen. Die eerwaarde maakte overigens meer de indruk van een verstrooide professor die middenin het leven stond, hetgeen per definitie voor een zielenherder een uitstekende basis is voor een eventueel welslagen van zijn missie. Voor die ds. JB betekende dit het verbinden van de aloude geschiedenissen met het leven van alledag zoals zich dat eind jaren vijftig, begin jaren zestig, van de vorige eeuw heeft afgespeeld: alles woelde om verandering

Ingenieuze smokkel
Om geïnteresseerden in die landen waar dit door christenen als heilig vereerde boek was verboden — en in sommige landen is dat nog altijd het geval — toch van de inhoud te kunnen laten kennisnemen werden er acties op touw gezet waarbij op tal van zeer ingenieuze manieren bijbels werden gesmokkeld naar onder meer het oostblok — alwaar het communistische regime als de dood was voor de woorden uit onder meer de boeken van het Pentateuch, voor die van de Richteren, de Ecclesiastes of van de latere Evangelisten. Het zal kenners van de situatie aldaar niet verbazen dat hier een, al dan niet bewuste, angst bij de 'bloedrode leiding' meespeelde voor de Openbaring van Johannes waarin sprake is van het Beest uit de Afgrond, dat zich uitte in onder meer de meest weerzinwekkende dictatoren, die de twintigste eeuw vooral in Europa heeft laten zien, [1]  doch dat  met hun persoonlijke verscheiden niet was verslagen, en dit vooralsnog ook niet zal plaatshebben.


Nieuwe gebieden
Toen bleek dat er tevens in China zeer veel mensen waren die zeiden, geloofden of overtuigd waren, in Gods Woord geïnteresseerd te zijn — maar dat is waarachtig iets anders dan de verzameling van boeken die tezamen die eerste westerse anthologie vormen, maar dat is iets dat affectief gepreoccupeerden nu eenmaal niet willen begrijpen —, werden er in het westen ook lijnen uitgezet om in die landen flinke aantallen bijbels te verspreiden. En als die vele teksten redelijk zijn vertaald in het (meest gangbare) Chinees, en men erin is geslaagd het Hooglied in enigszins overeenkomstig te ondergaan Chinees over te zetten, dan is het alleen al uit literair-historisch gezichtspunt een zeer goede zaak dat deze anthologie thans, ondanks het nog steeds geldende verbod, in een bijna even hoge oplage is verspreid als dat Rode Boekje met die volstrekt nodeloze en nutteloze inhoud, van de Monsterlijke Massamoordenaar Mao Zedong: 70 miljoen mensen zijn gestorven als gevolg van diens bestiale krankzinnigheid en daarmee heeft hij Dolle Dolf van Mofrika en die Georgische incarnatie van het kwaad die zichzelf als "van staal" beschouwde, achter zich gelaten.
Wellicht zou men toch eens moeten overwegen op welke wijzen men benaderbare figuren in de Chinese politieke top — wier interesse voor cultuur verdergaat dan de eigen Muur (ook in figuurlijke zin) — zou kunnen overtuigen dat zulke onvergankelijke literatuur een verrijking is voor iedere samenleving op deze aarde. En iemand die goed kan vertellen volgens aloude Chinese tradities, zou dan nog eens kunnen refereren aan Alfa en Omega — zo nodig in die prachtige karakters —, de splinter en de balk, of aan de inhoud van de talrijke Gelijkenissen, dan wel aan de poëtische teksten die zijn toegeschreven aan koning Salomo.
En indien het helemaal niet anders kan, dan moet het maar via een tussenstation: al die koningen en andere heersers welke in de bijbel voorkomen, moeten maar eerst in wat prozaïscher teksten onder het volk gebracht worden met meer aansprekende namen en eveneens Chinees aandoende situaties. Dan zullen zeer velen verbijsterd zijn over de talrijke overeenkomsten die er bestaan tussen oude Chinese wijsheid op tal van niveaus en toestanden en gebeurtenissen in onze westerse, oudste anthologie, die ook in de 21ste eeuw nog voor velen het Boek der Boeken is.


En dat recht dient te worden verdedigd, waar ook ter wereld, zoals uw correspondent hier en nu het recht claimt veel van die boeken prachtig te vinden, maar daarin niet de geringste aanleiding ziet om een verbinding naar een opperwezen te leggen, van welke signatuur dan ook.
__________

[1]Helaas is het uitmoorden, van onder meer andersdenkenden, door supermisdadigers die wo(o)n(d)en in het Witte Kremlin Nummer 10 — geheel en al in overeenstemming met de verwachtingen —, gewoon doorgegaan. Het Beest uit de Afgrond heeft nog steeds niets van zijn walgelijke streken verloren, en of die (oorlogs)misdadigers nu Hitler, Stalin of Mao heten, dan wel G.W. Bush. V. Poetin of R. Moegabe — het bestrijden van deze geïncarneerde onmenselijkheid anno nu kan men niet overlaten aan een door mensen geconstrueerde, spirituele figuur in een boek, maar zal moeten gebeuren door samenwerking van die exemplaren van deze zoogdiersoort welke van goede wil zijn en de bereidheid hebben juist te handelen.
____________
Afbeeldingen
1. Tekstafbeelding op de titelpagina van een Nederlandse, kleinere bijbel-editie Anno 1793.
2. Tekst op de titelpagina van de Chinese Bijbel. (Met dank aan de heer S. Baksteen van de Stichting ZakBijbelBond — Gospel for Guests.)
3. Het Beest uit de Afgrond. (Het lijkt wel een karikatuur van een Hitler-bijeenkomst met zijn slaafse volgelingen.) Overgenomen uit de reprografische herdruk van de Printbybel uit 1698.