Met zicht op de Omloop
'Take it Easy' is niet enkel een pop klassieker van de voormalige Amerikaanse groep The Eagles, maar ook een manier om aan te geven, hoe ik mij vandaag voel, na de eerste voorzichtige confrontatie dit seizoen met de Vlaamse Ardennen.
'Rustig aan' is vandaag mijn motto. Take it Easy. Gisteren ging het met de auto naar Zele; het startpunt van onze rit naar de Leberg (Elst) waar we de renners in de Omloop Het Nieuwsblad wilden spotten. Dreigende wolken, lichte regen en een snuifje hagel gingen snel over in droog weer en de wind gaf ons een duw in de rug. De lucht leek wel van de hand van een Franse landschapsschilder uit de twintigste eeuw. Renners in de glooiingen tussen de heuvels zo weggeplukt uit een Vlaams tafereel van Bruegel.
'Het wordt een Flandrien-ritje', dacht ik bij mezelf en helemaal gerust was ik er toch niet in. Gewoon geen zin om met een natte broek aan te schuiven voor een platte Geuteling in Brasserie 't Hoeksken in Elst, maar zover kwam het niet. De hamburgers lagen binnen handbereik en waren in promotie. Wachttijden voor Geutelingen liepen uit de hand en zoveel tijd hadden we niet, temeer omdat het peloton doorkwam op het snelste tijdschema.
In een flits stoven ze voorbij. We zagen ze allemaal en toch herkende ik enkel de man uit Zogge die al een tijd in Dendermonde woont. Zijn gezicht sprak boekdelen. Hij had geleden, maar op de Berendries, zijn berg, zou hij toch nog eens uitpakken, maar na de Vesten zagen we hem niet meer. Ook vandaag in Kuurne kwamen hij en zijn ploeg niet uit de verf.
Na het leed op de Leberg wilden we naar Melle om daar op de buis de finale te zien. Ons oog viel op Marleen en op de royale stukken broodpudding bij de koffie. Dylan Van Baarle won op meesterlijke wijze, maar wij hadden, chauvinistisch als we zijn, liever iemand van ons zien winnen.
Tussen Melle en Zele lagen dertig winderige kilometer. Vijftien kopbeurten die we een voor een namen. Stilzwijgend. Hijgend langs het riet dat buigt maar niet breekt.
'Ben toch blij dat we terug thuis zijn', zei Geert. Er is nog wat werk voor de boeg in de Vlaamse Ardennen. We hebben nog tijd.
Daniël
26-02-2023, 20:50 geschreven door Dany Corneillie
|