CHOCO

Hij zei dat hij compleet 'choco' was thuisgekomen. Ik verklaar mij nader. Wie zich thuis voelt in de wereld van de koers weet dat 'zich choco rijden'beeldspraak is om aan te geven dat je het snot voor je ogen hebt gereden. Dat je tijdens de rit 'tussen je kader hing'. Om het simpel te houden; dat je geen pap meer kon zeggen. Uitgeput. Zelfs wielertoeristen bezondigen zich daaraan. Rijden tot ze niet meer weten van welke parochie ze zijn. Valt daar iets mee te verdienen? Neen! Soms komt het zonder dat je het in de gaten hebt. Het overkomt je omdat je niet genoeg gegeten, te weinig getraind of gewoon omdat je te weinig fietstalent hebt. Zelfoverschatting ligt ook vaak aan basis. Als je maar honderd kilometer in de benen hebt, moet je niet proberen het dubbele te rijden. De wet van de koers is bikkelhard.

In onze provisiekast staat altijd wel een pot choco op het schap. Wijlen mijn moeder zwoer, als gewezen bakkersvrouw, steevast voor de kwaliteit van Côte D'Or, geloof ik. Een ander merk kwam bij haar niet over de vloer. Daar maakte ze dan chocolademousse van of warme chocolademelk, waar ik meestal mijn tong aan verbrandde omdat ik niet kon wachten tot de vloeistof afgekoeld was.

Voor de grap wou ik Geert nog een foto sturen van onze pot. Wielertoeristen onder elkaar zijn echte grapjassen en laten geen enkele gelegenheid voorbijgaan om elkaar te koeieneren, ware het niet dat ik vandaag zelf 'choco' ben thuisgekomen.

Trouwens mijn vrouw en Hercules, onze kater, hebben precies ook een zware rit gereden, want ze liggen beiden te knorren in de zetel.

dc