Dagje GENT

Dankzij de onberispelijke service van de NMBS sporen we in een handomdraai van Beveren Waas naar het station Gent Dampoort. De gelijknamige Dampoortstraat biedt een troosteloze aanblik. Handelspanden hebben voor Corona het hoofd moeten buigen. Hun economie slabakt. Gezelliger is het langs het water lopen naar het Gentse centrum. Maison Paul leerden we dertig jaar geleden kennen in het noordfranse Rijsel. De bakkerij bestaat sinds 1889 en op de Vrijdagsmarkt vind je een mooi filiaal met zicht op Jacob van Artevelde. Er klinkt klassiek en de kleine boterkoekjes smaken heerlijk bij een kopje koffie. Onze eerste halte is meteen een schot in de roos. Het is een eeuwigheid geleden dat we nog eens samen in Gent waren. De binnenstad is zo goed als volledig autovrij en dat werkt bevrijdend. Il Fornello, cucina Italiana tradizionale, in de Drabstraat is wat mij betreft nog altijd de meest originele Italiaanse keuken. Het verschil zit hem in de pasta. Spijtig genoeg sluit het restaurant na dit jaar. Kok gaat met pensioen en zijn broer verhuist terug naar zijn roots in Puglia. Het wordt niet makkelijk om een evenwaardig alternatief te vinden.

Vanop de Sint-Michiels brug vergapen we ons nog maar eens aan de fiere torens gebouwd op een zakdoek groot. De Koornmarkt, het Justitiepaleis, de Kouter, de Hotsy Totsy, Klein Turkije. Hier kende ik enkele woelige, moeilijke jaren.

Eindigen doen we bij Alice. Koffiehuis bij uitstek. De foto's spreken voor zich!

Daniël

foto's

Bakkerij PAUL - Vrijdagsmarkt / Italiaans restaurant IL FORNELLO - Drabstraat / koffiehuis ALICE - Onderbergen