Dat je als Vlaming beter wegblijft uit sommige openbare Brusselse ziekenhuizen  is helaas geweten. De meeste dokters en verpleegsters zijn eentalig Frans en behandelen Nederlandstalige patiënten als tweederangsburgers.

In 2005 kwam Minodora Cliveti in opdracht van de Raad van Europa deze wantoestanden voor een tweede maal  onderzoeken. Dit leidde tot een resolutie met volgende punten :

De Raad van Europa wil voor de Brusselse ziekenhuizen :

-         Een betere naleving van de taalwetgeving

-         meer tweetalig personeel en tweetalige dokters

-         de tweetaligheid moet worden versterkt met juridische
en  administratieve maatregelen

In de praktijk heeft het Brussel Hoofdstedelijk Gewest deze resolutie naast zich neergelegd en is er helemaal niets veranderd.

Maar in Voeren kan je ook best niet ernstig ziek worden of je been breken zodat je bij een noodgeval beroep moet doen op een ziekenwagen.

Dit heeft dit weekend een Nederlandse vrouw mogen ondervinden die tijdens een wandeling uitgleed en haar arm brak. Via de 100-centrale in Hasselt werd een ambulance opgeroepen, helaas voor deze dame spraken deze ambulanciers (weliswaar afkomstig uit het dichtstbijzijnde Waalse Hermalle) enkel Frans en weigerden zij om deze Nederlandse vrouw (die het Frans niet machtig was) naar een Nederlandstalig ziekenhuis te brengen en lieten haar achter zonder enige hulp te bieden.

Van ergerlijke Franstalige arrogantie gesproken

En laat “Le Standaard” en “De Soir” ons dan maar met hun gezamenlijke artikelenreeks trachten te overtuigen hoe goed Vlamingen en Walen kunnen samen leven, hoe goed we elkaar aanvullen en elkaar vooral heel erg graag zien.

11-04-2007, 08:48 geschreven door Gerda De Ryck

De vrijheid van meningsuiting is een grondwettelijk recht, eigen aan democratische staten en instellingen die zich graag beroepen op de teksten van Thomas Jefferson uit 1800, geschreven voor de Amerikaanse Grondwet.

Ook in een vrij Vlaanderen zal er niet getornd worden aan de vrijheid van het individu om zich te uiten, wat  de bange tegenstrevers ook mogen beweren. Vlaanderen heeft te lang gezucht onder bezetters om de waarde van de persoonlijke vrijheden niet te garanderen : zoals wij het verzet tegen de bezetter in de genen hebben, leeft in ons de hunker naar de vrijheid.

Het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor Racismebestrijding (CGKR) zoals het reilt en zeilt past niet in deze maatschappelijke visie omdat het precies het tegenovergestelde beoogt en de individuele vrijheid aantast, beknibbelt en vervolgt.

Honderd personeelsleden, momenteel geleid door directeur :

speuren dagelijks kranten en internet af op zoek naar afwijkende meningen.

Deze instelling ontvangt jaarlijks een sponsoringsbedrag van de Nationale Loterij van 4.350.000 euro !!!  Zij verantwoorden hun werking uitsluitend aan de diensten van de eerste minister en vallen buiten elke parlementaire controle.

De activiteiten, die met ronkende woorden omschreven staan in de doelstellingen, zijn er in realiteit op gericht om de bevolking een traumatisch eenrichtingsdenken op te leggen.  Hun acties zijn misplaatst, intimiderend en in een aantal gevallen ronduit belachelijk.  Ik verwijs naar de gênante waarschuwing die het CGKR meende te moeten geven aan Jean Marie Pfaff : een voor de televisie gemonteerde scène in het buitenland, ontsnapt zelfs niet aan hun kritische blik ...  over zelfoverschatting gesproken, juridisch aanvechtbare praktijken en een ronduit belachelijk optreden. Dit evolueert regelrecht naar censuurtoestanden uit dictatoriale regimes.

Ieder van ons kent voorbeelden, ieder van ons verfoeit de mentaliteit gecontroleerd te worden door een "gedachtenpolitie" die aan elke democratische controle ontsnapt.

De afschaffing van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en racismebestrijding is één van de prioriteiten die ik mij stel.

10-04-2007, 08:14 geschreven door Gerda De Ryck

Met de vele ontmoetingen die ik de laatste tijd heb sedert de bekendmaking van de lijst, wordt me al eens de vraag gesteld wat ik eigenlijk in de Kamer zou gaan doen.

Om te beginnen, de kans dat ik van op mijn bescheiden 14de plaats verkozen word, is zeer miniem maar dat vermindert mijn enthousiasme niet en wie weet, met de steun van velen is ook veel mogelijk.

Uiteraard onderschrijf ik volledig de algemene doelstellingen en het verkiezingsprogramma van het Vlaams Belang zonder enig voorbehoud.(en ja, ik bezit ook een partijlidkaart...)

Naast de algemene grote lijnen zoals het onafhankelijkheidsstreven, het behoud van de eigen waarden en het stoppen van de oprukkende islamisering in Vlaanderen en West-Europa zijn er heel wat zaken bij te stellen.

De bedoeling is dat ik de volgende weken diverse punten die me nauw aan het hart liggen en waar ik ten volle voor wil gaan nader zal toelichten op deze weblog.

Het eerste onderwerp dat u van mij mag verwachten is de terugkeer naar de  fundamentele vrijheid van gedachten door het afschaffen van het verderfelijke Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding. De opinievrijheid staat onder toenemende druk en daar moet zo snel mogelijk een eind aan komen.

Omdat we vandaag nog in de Paassfeer vertoeven, zal ik het in de komende dagen over dit onderwerp hebben naast natuurlijk de gebruikelijke nieuwsmededelingen.

09-04-2007, 15:06 geschreven door Gerda De Ryck