De hoofd- en staatsstoeterij Marbach is de staatsstoeterij van de deelstaat Baden-Württemberg , die ook een van de vier overgebleven hoofdstoeltjes in Duitsland is. De stoeterij wordt geëxploiteerd als een staatsinstelling van het ministerie voor plattelandsgebieden en consumentenbescherming Baden-Württemberg . Het is gelegen in het district Reutlingen in het district Marbach aan de Lauter in de gemeente Gomadingen . De hoofd- en staatsstoeterij (HUL) in Marbach omvat ook de stoeterij in Offenhausen en het Fohlenhof in St. Johann . De stoeterij heeft een eeuwenoude traditie in Württemberg . In 1491 richtte graaf Eberhard een stoeterij op in Bart in Oberfeld bij Marbach. Naast dieren die afkomstig waren van zijn stoeterij Einsiedel in de buurt van Tübingen , die in 1460 werd geopend, huurde hij ook paarden in die naar het Heilige Land waren gebracht door bedevaarten of die waren geïmporteerd uit Hongarije, Bohemen, Transsylvanië, Turkije en Holstein. In het midden van de 16e eeuw werd het hoofdkantoor van de hengst verplaatst naar Marbach. Paardenfokkerij in Marbach werd voor het eerst genoemd in 1554. Vanaf 1590 werden ook muilezels gefokt naast paarden, die werden gebruikt als trekdieren in de hertogelijke stallen en in de kinderdagverblijven. Reeds onder hertog Christoph von Württemberg (1550-1568) begon de expansie van Marbach tot een statige stoeterij; In 1590 stelde Duke Ludwig fokdoelen in voor de rijpaarden die in Marbach werden gefokt. Hij had Andalusische, Engelse en Berberhengsten gekocht. De Dertigjarige Oorlog was echter een enorme tegenslag. Door een paardenbelasting, die 7820 gulden opleverde, kon de hertog na deze oorlog weer een voorraad hengsten financieren. De dieren werden gekocht in Lippe, Friesland, Holstein en Denemarken. Zo begon het fokken van efficiënte en veeleisende paarden voor de landbouw, waaruit het ras van het warmbloed van Württemberg zich in de loop van 200 jaar ontwikkelde. In 1687 werd de eerste "Wirtembergische Gestüttsordnung" van de Stud-directeur Lewin Freiherr von Kniestedt van kracht, die de ontwikkeling van dit ras moest bevorderen. Alleen hengsten goedgekeurd door de Oberstallmeister in Marbach mochten voor de fokkerij worden gebruikt. De vergunning is nog steeds een voorwaarde voor toelating tot de fokkerij; Prestatiebewijzen worden echter niet langer geleverd in het dagelijkse werk in het veld, maar als onderdeel van de 100-daagse Marbach-hengstenprestatietest. n 1817 groeide Marbach op tot de staatskudde van het koninkrijk Württemberg . De stoeterijen Offenhausen, St. Johann en Güterstein werden bekroond. De gebouwenvoorraad komt nog grotendeels overeen met die van de 19e eeuw. In 1816 kwam de eerste echte Arabische merrie vanuit Württemberg naar Württemberg. Haar naam was Murana I. Koning Wilhelm I , die de merrie-fontein in de stoeterij herdenkt, richtte samen met haar een eigen stoeterij op in Weil bei Esslingen. Dit was de eerste dekreu met raszuivere Arabieren buiten het oosten. De nakomelingen van Murana leven vandaag in de Arabische groep van hoofd- en staatskudde Marbach. Met de hulp van zijn vrouw Katharina kon Wilhelm I verdere zuiverbloedige Arabieren introduceren. Bairactar , het favoriete paard van Wilhelm, werd gefokt tot 1838. Bairactar werd een postzegelhengst van de Arabische fokkerij in Württemberg. Zijn skelet werd voorbereid na zijn dood en werd aanvankelijk bewaard in Hohenheim . Vandaag is het in het Stoeterijmuseum in Offenhausen. Wilhelm I had een testament opgesteld dat zijn Arabische fokkerij nooit zou worden opgelost. Zijn achterkleindochter Pauline zu Wied kon de stoeterij echter niet zelfstandig voortzetten na de Grote Depressie en droeg de Arabische fokkerij over aan de hoofd- en staatsstoeterij in 1932. Onder de uitstekende en bekendste Arabische hengsten van dit ras na Bairactar bevonden zich Hadban Enzahi , die een gedenkteken op de stoeterij heeft, en Gharib . In 2005 is een herstelplan opgesteld om de belangrijkste en landelijke stoeterijen, die worden geplaagd door tekorten, te beschermen tegen privatisering. Als onderdeel van deze bezuinigingsmaatregelen werden de meeste van de 20 buitendekstations gesloten en gedeeltelijk vervangen door adviescentra. Er is een inseminatiestation in Offenhausen dat wereldwijd sperma van Marbach-hengsten verstuurt. Er was ook meer aandacht voor toeristische marketing van het bedrijf en een intensiever gebruik van paarden in de sport. In augustus 2017 brandde een monumentale hal van de stoeterij in St. Johann af. Het graan opgeslagen in de hal vloog in brand vanwege een onbekende oorzaak. De brand veroorzaakte een geschatte schade van 2 miljoen euro, mensen en dieren werden niet geschaad. [3] De stoeterij is een belangrijk contactpunt voor paardenfokkers en ruiters , en de Arabische fokkerij is daar heel bekend. De grijze hengst Hadban Enzahi, gefokt in Egypte, was een stijl die bepalend was voor de volbloed Arabische fokkerij van de fokkerij. De jaarlijkse hengstenparade is een internationaal bekende attractie. Hengsten en merries van verschillende rassen worden hier gepresenteerd tijdens twee weekenden in september / oktober. Er zijn ongeveer 520 tot 600 paarden in Marbach. Na het einde van de Tweede Wereldoorlog werd het fokken van het Warmbloed met de Trakehner- hengst Julmond , die met de grote trek naar West-Duitsland was gekomen, overgeschakeld van een zwaar werkpaard dat niet langer nodig was naar een modern rijpaard. Het merk is een hertengewei paal . Met het Zwarte Woud koudbloed zorgt men ook voor het fokken van werkpaarden b.v. B. voor bosbouw.