Een hengst is een mannelijk paard. Een hengst heeft over het algemeen een krachtige lichaamsbouw en een zware hals. Een hengst is meestal vierkanter gebouwd dan een merrie. Ook gedraagt een hengst zich meestal anders dan een merrie. Hij let meer op zijn omgeving en bruist vaak van energie. Er wordt vaak gezegd dat hengsten sneller afgeleid zijn dan merries, vooral in de paartijd. Aan de andere kant zouden ze sneller te beleren zijn. Een hengst die door mensen is geselecteerd en door het stamboek is goedgekeurd om nakomelingen te verwekken wordt een dekhengst genoemd. Een gecastreerde hengst wordt ruin genoemd. Als een of beide teelballen niet is ingedaald en de hengst daardoor onvruchtbaar is wordt het dier een klophengst genoemd. en stamboek is een lijst met gegevens en afstammingen van dieren. Bij vermelding van runderen hierin spreekt men van stamboekvee. Men onderscheidt een gesloten en open stamboek. Het gesloten bevat alleen de geregistreerde dieren en de open versie bevat ook dieren van onbekende afstamming. In Nederland en België kent men voor de meeste huisdieren een open stamboek. De beste dieren, gekeurd door keurmeesters, worden geregistreerd in een hulpstamboek of register, waarna de nakomelingen hiervan in het stamboek kunnen worden opgenomen. Opgenomen worden het signalement, de lichaamsmaten en productiecijfers. Bij runderen is daar vaak nog een vlektekening bijgevoegd. Geboorten van jongvee worden bijgehouden in het jongveeboek. Wanneer deze registers een aantal jaren beslaan, kan men spreken van een pedigree (de afstammingslijst), waarin ook ouders en grootouders zijn vermeld. Het stamboek kan ook informatie bevatten op genetisch gebied. Een dekhengst is een mannelijk paard dat speciaal wordt gehouden ter bevruchting van merries. Dit kan gebeuren op natuurlijke wijze of via kunstmatige inseminatie. De voordelen van kunstmatige inseminatie zijn dat er constante voorraden kwalitatief goed sperma beschikbaar gesteld kunnen worden en dat de hengsten en de merries niet meer per se hoeven te reizen. Deze methode geeft de fokkers een zeer ruime keuze en wordt tegenwoordig dan ook het meeste gebruikt in vele takken van de fokkerij. Dekhengsten kunnen een enorm stempel drukken op de verdere ontwikkeling van een paardenras, daarom wordt hun afstamming veelal nauwgezet bijgehouden in een stamboek. Een reeks opeenvolgende generaties die allemaal terug te volgen zijn naar één stamvader noemt men een 'hengstenlijn'. Soms, zoals bij de haflinger, krijgen alle mannelijke nakomelingen een bepaalde initiaal om deze hengstenlijn direct al aan de naam te kunnen herkennen.