ze hangen nu in de kast de luchtige sopraantjes tijd voor de bassen de zware winterjassen

dag boom, je staat hier nog getuige van mijn jeugd ons dorp is zó veranderd dat jij er nog bent, dat doet me nu eens deugd

er zit een vogeltje  diep in mijn oor het fluit en wil er uit ik zet het kooitje open en         geeuw                 lang                       en                                             uit

geeuwen  

hij was van aarde met stenen vleugels stond wijs bij oma in de glazen kast haar engel en bewaarder tot op die hemelse dag waarop hij met me vliegen wou en pardoes aan scherven lag

wonderlijk is toch de natuur  er ligt hier een wortel met de neus van nonkel Tuur

vergeef me nonkeltje .    
waar moet een mens zijn inspiratie blijven halen , ik heb dan maar even in de koeling gekeken .

zwangertje   er was iets dat ze miste iets zoets, iets zuurs, een zoute beet als wij het nu toch maar wisten dan kregen we even rust wie weet

de zee      de zee.   het strand.   wit en blauw.   mensjes klein.     de zee   de mist   de stilte    bang geloei     de zee.   de man.   de hond.   kil october                         de zee.   duister   einderloos   leeg     of toch .   daar !   ‘een pinklichtje’       ___________________________________.___________

oma   stilletjes op  de tenen liep ze  door het leven alles ging haar immers om het geven

de rij knotwilgen balt kwaad de vuisten nu ze kaalgeschoren is.

de vlieger er zit een ventje in mijn vlieger daar boven in de blauwe lucht mijn fantasie doet niet liever is weer even op de vlucht

een grijs regendeken   dekt mijn wereld toe   nu de zomer ging     ik huiver van de herfst   met haar lepe streken      die mijn zon weer elders hing

 

 

omringd door zijn parochie prikt het kerktorentje wat ondeugend de hemel

single song     een melodietje met ik hou van jou beroerde nog steeds haar hart niet dat ze het niet echt wou toch bleef ze liever maar apart

   tot hij kwam !

in de boom daar staat een hartje het teken van een verliefd paar met de letters van hun twee    nu voelt het wel een beetje raar want nee wat dacht je , die liefste B(ee) van toen                         werd wel een T(ee)

   
           hij  wandelt er dan ook maar stilletjes met haar voorbij . 
              ' je weet maar  nooit  mijn liefste T '

midden de doornen staat nog één roos ze is wat laat in het jaar maar het is de rust waarvoor ze koos

de danser in zijn borst zit een beestje het gaat soms flink te keer vooral op een feestje dan herken je hem niet meer

ik draag je op mijn  lippen ik bewaar je in mijn hoofd ik warm je  aan  mijn  hart soms  lig je  op mijn  maag   maar je weet,                 ik mag je graag