Vorige week maandag begonnen de renovatie werken waar ik in een vorig logje al over schreef. Men begon met het afbreken van de terrassen (Ik heb er twee, een klein balkon achter de keuken en een iets groter terras aan de woonkamer) en dus moest ik die op een hup en een gauw leegmaken. Bloembakken en bloempotten verwijderen en nog zo allerlei zaken die een mens op zijn terras zet dat je binnen niet wil. Maar de bouwvakkers waren nog niet goed en wel bezig of het begon al… ambras tussen de architect en de aannemer.

Verleden jaar in augustus heeft men de balkons en terrassen van het appartementsgebouw naast het onze afgebroken. Wel, die mensen zitten nu nog steeds in de steigers! Want wegens een brand in het magazijn van de firma kan men de balkons en terrassen niet terug opbouwen. Dus wou de architect wachten om die werken bij ons aan te vangen.
Maar de aannemer zei: “contract is contract” en dus wordt er afgebroken zonder dat hij kan zeggen wanneer hij kan starten met weer opbouwen.

Eveneens bij onze buren hebben de werkmannen een elektrische kabel doorboord waardoor die mensen drie dagen zonder stroom hebben gezeten. Geen stroom betekent, geen licht, niet kunnen koken, geen warm water en geen verwarming, en een diepvries die ontdooit. Plezant is anders!

Voor onze deur presteerde men op donderdag om door een gasleiding te boren! Wij dus ook geen verwarming en geen warm water. Gelukkig was het ’s avonds opgelost.
Communiceren met die werklui is quasi onmogelijk. Geen enkele van die mannen praat Vlaams, de meeste zelfs geen Frans of Engels. Probeer daar maar eens tegen uit te leggen dat je als “milieubewustehuisvuilselecteerster” toch moeilijk al die huisvuilzakken in je keuken van 4m op 3m kunt zetten en die dus op het balkon laat staan. Temeer omdat het niet zomaar voor 'efkes' is, maar heel waarschijnlijk nog maanden gaat duren voor we daar weer een vloer en een borstwering hebben.

Dan de nieuwe ramen!
Zoals gezegd wil de huisbaas tegelijk met de nieuwe ramen ook een nieuw luchtverversingssysteem plaatsen in de appartementen. Maar de architect wil nu eerst de plannen zien waar alle elektrische leidingen liggen. Die plannen blijken echter onvindbaar te zijn! Die aannemer zegt eveneens: “contract is contract”en dus begint hij met het plaatsen van de ramen. Als de tot hiertoe nog niet gevonden plannen niet gauw tevoorschijn komen, dan worden de werken voor het verluchtingsysteem  uitgesteld. Dat betekent voor ons dat we drie keer in het stof en  de vuiligheid zitten en twee keer met meubelen zullen moeten sjouwen.
En te zeggen dat onze huisbaas in een rondzendbrief liet weten dat er alles aan gedaan zal worden om de bewoners zo weinig mogelijk overlast te bezorgen. ’t Is maar wat je weinig noemt , niet!

Vorige week ben ik ook nog naar de huisarts geweest... mijn maandelijkse oogprik gaan halen in het ziekenhuis... en vrijdag was er dan onze maandelijkse bijeenkomst met de blogmaatjes.
Vandaag moest ik dan weer in een ander ziekenhuis naar de dermatoloog. En als jullie denken dat ik daar goed nieuws heb gekregen of ten minste een oplossing voor mijn probleem…vergeet het dan maar. Maar dat vertel ik jullie een andere keer wel.
Voor nu wens ik jullie een fijne week toe! Tot de volgende….