Dag lieve vrienden allemaal! Jullie zijn één voor één heel erg hard bedankt voor jullie steunende en medelevende reacties hier op dit blog, jullie lieve mailtjes, telefoontjes, get well kaartjes, bezoekjes in het ziekenhuis, de mooie bloemen, de lekkere pralines…etc. Het stak mij allemaal een groot hart onder de riem.

Sorry ook dat ik jullie zo lang liet wachten op een berichtje van mij. Ik moet namelijk mijn geopereerde been gestrekt houden. Met gebogen knie zitten is uit den boze en wordt ook heel snel pijnlijk. En dat been gestrekt houden lukt niet aan de pc wegens plaatsgebrek.

Vandaag ben ik reeds een week ontslagen uit het ziekenhuis en ga ik drie maal per week naar de kinesist. Weliswaar in een rolstoel want grote afstanden kan ik nog niet stappen. Maar in huis dartel ik al vrolijk rond. Soms zonder krukken, soms met een kruk.
De dagen dat ik niet naar de kine ga krijg ik een resem oefeningen mee die ik thuis moet doen. Nou moe, ik voel spieren zitten waarvan ik nooit vermoedde dat ik er spieren had zitten. En hoewel mijn vege lijf met de dag strammer wordt, met mijn knie gaat het reuze goed vooruit en krijg ik tal van complimentjes. De pijnmedicatie is ondertussen ook al met meer dan de helft gereduceerd.
Morgen mogen de nietjes worden verwijderd en dat zal ook al een slok op een borrel schelen, want die beginnen me serieus te enerveren.

Tot zover dit berichtje om jullie op de hoogte te houden. Mijn bezoekjes aan jullie blogs blijft nog even op een laag pitje staan maar ik hoop dat jullie daar begrip voor kunnen opbrengen.
Nogmaals, allemaal heel erg bedankt, hou jullie kloek, en tot de volgende…