… geen vreugdekreten van een feestvierende horde hersenloos samenraapsel van zichzelf verheerlijkende individuën, inwoners van dit apenland, door de straten van de hoofdstad zwalpend door het overmatig tot zich genomen alcoholische dranken en ander spul ?

Niks van dit alles ? Nochtans hadden ze - even terugblikkend in de tijd - gisteren alle reden om er uitbundig tegen aan te gaan, is 't nie ?

Het moet zijn dat, omwille van hun jeugdige leeftijd, de broekjes die thans in de politieke zandbak aan 't spelen zijn inderdaad hun kindertijd nog niet ontgroeid zijn en lustig doorgaan met het spelletje "Ik ben het en gij niet". Bovendien vrees ik, nu er andere gekleurde kleuters zijn bijgekomen, dat mijn dierbare lotgenoten en ikzelf natuurlijk, een meer dan behoorlijke zucht slaakten, vaststellende dat het surrealisme al 500 dagen lang zijn gang gaat om meer dan waarschijnlijk te eindigen in … ja, waarin eigenlijk ?

Koffiedikkijken is niet bepaald mijn sterkte noch heb ik een kristallen bol maar als de rekening in bus valt, ja dan zullen we 't weten. Hoe langer het duurt, hoe hoger de rekening.

Mijn grote vrees is dat het zootje ongeregeld dat in de pot roert een iemand gewoon vergeten is in het hele verhaal : de burger, zijnde gij en ik. Of zal het pas zijn op het ogenblik dat de ober met de rekening langskomt dat ze schaamteloos hem met de vinger gaan doorverwijzen al zeggend : zij daar, zij betalen het. En wie zijn die "zij" dan ?