Zo stel ik me het antwoord van de gemiddelde Belg voor op de vraag wat er op die dag in het koninkrijk is voorgevallen.

Wie de actualiteit - ook al is dit maar met een gematigde interesse - volgt, moet het wel opgevallen zijn dat er op die dag de democratie, in dit kleine koninkrijk aan de Noordzee, gemuilkorfd werd.

Vergis ik me ? Ik vrees echter van niet. Op die memorabele dag werd openlijk de democratie vervangen door de particratie : alle macht gaat uit van de partij (lees hier : partijvoorzitter).

Over de aanleiding (zaak BHV) wens ik zelfs geen letter te schrijven. Veel ingrijpender is dat de schijn, door onze excellenties altijd voorgehouden, te leven in een grondwettelijk democratisch koninkrijk, gewoon overboord werd gegooid en ze hun werkelijk gelaat hebben getoond : wij, de partijbonzen en niemand anders, delen de lakens uit.

• Art 33. Alle machten gaan uit van de Natie. Zij worden uitgeoefend op de wijze bij de Grondwet bepaald.
• Art 42. De leden van beide Kamers vertegenwoordigen de Natie en niet enkel degenen die hen hebben verkozen.
• Art 60. Elke Kamer bepaalt, in haar reglement, de wijze waarop zij haar bevoegdheden uitoefent.

Zo staat het in de Grondwet en dus stel ik mij de vraag waar die partijvoorzitters de macht vandaan halen om de leden van de Kamer naar huis te sturen.

Buiten een korte flits in de media werd nogal vlug overgeschakeld naar anders nieuws.

Is een feit van dergelijke omvang - want het tast de fundamenten van onze democratie aan - nu echt niet belangrijk genoeg om hier meer aandacht aan te besteden ? Is mijn reactie wat overdreven ?

Ik ben niet a-politiek noch anti-politiek doch heb van dichtbij meegemaakt wat politiek een mens kan aandoen en daarom hou ik me er niet actief mee bezig. Dit neemt niet weg dat de huidige evolutie in het politiek landschap mij wel zorgen baart en kijk argwanend uit naar de volgende wapenfeiten van onze excellenties.

Waarom schrijf ik dit ? Gewoon omdat het van mijne lever moet.