Dat het een slopende bezigheid is, kan je gerust afleiden uit de inhoud van de krantencommentaren en de ingezonden lezersbrieven. Let eens nauwkeuriger naar de namen van die briefschrijvers en sta verwonderd dat dezelfde namen met meer dan een regelmaat van een goed lopend Zwitsers uurwerk steevast terugkeren, alsof ze een troep (vaste betaalde ?) medewerkers van de krant zijn. 'k Schrijf hier maar wat, hé maar denk er eens over na.

Koffiedik kijken dus. We zijn nog minder dan 100 dagen verwijderd van het spektakel, het grote volksvermaak voor de enen doch een Griekse tragedie voor de anderen en de dagbladlezende goegemeente (ook zij die de boekskes lezen) worden op hun dagelijkse portie moddergooien, het verbaal geweld tegen de opposant, het grote gelijk en nog wat van dit fraais vergast. De grote constante in het geheel is wel dat niets, maar dan ook helemaal niets, als een vaststaand feit gebeiteld is en gissingen blijven.

Op 14 oktober zal ook ik gedwongen worden om die nieuwe computer te laten ratelen waarna die me een soort kasticket aflevert als bewijs van het feit mijn grondwettelijk recht - om deel te nemen aan het plaatselijk bestuur - te hebben afgestaan aan een zootje ongeregeld, dat ergens in een achterkamertje een lijst van potentiele machtswellustelingen in mekaar heeft geflanst die het kiesvee met veel troelala en valse beloften met een kluitje het riet gaat insturen.

Van dat ogenblik af heb je omzeggens praktisch niets neer in de pap te brokken. De "verkozenen" zullen dat wel voor je doen. Je zou natuurlijk zelf met een lijst kunnen opkomen doch daar heb ik geen pap van gegeten en bovendien mocht ik in het verleden van heel dichtbij meemaken dat je in de politiek geen vrienden hebt en dat is een feit. Hiervoor pas ik.

Ben je dan als burger helemaal hulpeloos ? Nee hoor, maar dan moet je wel jouw goed werkend stel hersenen van jetje laten geven en zoiets hebben velen in de loop der jaren niet meer laten doen. Ze lieten zich doen en de gevolgen … kijk om je heen en wat zie je ?