… dikke boeken vol wetteksten, decreten, verordeningen, reglementen, voorschriften en nog van dat fraais wordt de burger van dit land voorgehouden dat hij leeft in een democratische rechtstaat. Wauw !, da 's nog al een heel mondje vol, hé ?

Door het volk, voor het volk, is 't nie ? De stem van de burger regeert. Oh ja ? Dat dacht je maar want de personen die hij/zij naar het parlement stuurt … die staat erbij en kijkt ernaar. In art. 33 van de grondwet lezen we "alle machten gaan uit van de Natie". Met hoofdletter. Niet het volk, maar de verkozen volksvertegenwoordigers dragen de soevereiniteit uit die in de abstracte "Natie" besloten ligt. Het parlement is in deze zin de eerste macht, aldus de theorie. In de praktijk ligt de (al)macht bij de regerings- of partijtop.

Het gaat niet goed met ons parlement. Dat is al decennia zo, maar er lijkt geen verbetering in te komen. De wetgevende macht verdient al lang zijn naam niet meer: de regering maakt veel meer wetten en regels dan het parlement. Ook de parlementaire controlefunctie is door de partijdiscipline beperkt. Over cruciale zaken zoals programmawetten, regeringsvorming of staatshervorming volgen onze vertegenwoordigers het bevel van hun partijtop, die de partij autoritair bestuurt. Met het Vlaamse parlement gaat het niet veel beter. (Carl Devos, politoloog aan de Universiteit Gent, schreef dit reeds op 08.10.2007 in Het Nieuwsblad)

Een aanrader : herlees eens postje 349 van 09.06.2018 (misschien kan ook 327 van 18.03.2017 enige klaarheid scheppen).

Wij zijn nog minder dan 90 dagen verwijderd van de grote dag en de grote meerderheid van de burgers hebben het nog altijd niet door dat ze hun macht afgeven aan personen (niet allemaal er zijn ook goeie bij) die het algemeen belang verwarren met het eigen belang, snap je ?

Ga er eens bij zitten, drink een bakje troost en denk er eens goed over na. Moet je doen, het is zeer inspirerend.