Wat een schat aan informatie kom je via de media enzo toch te weten. Neem nu de manier waarop "onze vertegenwoordigers" zich van hun taak als wetgever kwijten. Een prachtig staaltje van doordachtzaamheid. Daar kan menigeen een puntje aan zuigen.

• allereerst de grondvesten van de wet leggen : het "waarom een wet" ;
• eenmaal het waarom gekend, de volgende stap : de achterpoortjes
• bedenk zoveel mogelijk achterpoortjes die zeker in de wet moeten ingebouwd worden (kwestie van de sponsors tevreden te stellen) ;
• een tekst brouwen rondom deze achterpoortjes om alles een schijn van degelijk onderbouwd werk mee te geven en dan dit knoeiwerk naar de commissies sturen (de oppositie de gelegenheid geven om zich kwaad maken t.t.z. de burger wat verbaal spektakel bezorgen) ;
• veel media-aandacht vragen voor het wetsontwerp/-voorstel met nietszeggende verklaringen (dan zijn we eens op TV geweest, hé) ;
• amendementen van de oppositie verwerpen en deze van de meerderheid, soms met tegenzin, aannemen ;
• advies vragen aan de bevoegde instanties (als dit al niet vergeten wordt) ;
• voorgaand advies gewoon negeren en toch maar je goesting doen door de tekst er met de zweep door het parlement te jagen ;
• dat de Franse tekst niet altijd overeenkomt met de Nederlandse is van geen belang (who gives a shit) ;
• het staatshoofd dringend laten tekenen en dan de tekst voor publicatie naar het Staatsblad sturen ;
• de tekst heeft eindelijk kracht van wet en …

… in de meeste gevallen draait alles vierkant omwille van … herlees de bovenstaande tekst.

Bovendien moet je weten dat het merendeel van onze jongens in de praatbarak juristen zijn met jààààren ervaring en die leveren zo'n knoeiboel af. Wat zegt dat over het "systeem" ? Klopt het niet, zeg je ?

OH !