… het vorige stukje de indruk gewekt hebben de VRT geen goed hart toe de dragen dan wil ik dit misverstand sofort de wereld uit helpen.

Dit was weer zo een van die ogenblikken dat je gedachten vlugger zinnen vormen dan dat je vingers ze kunnen intikken waardoor een schat aan informatie eenvoudigweg in het ijle verdwijnt en je enkele dagen bedenktijd nodig hebt om te beseffen dat je maar half werk produceerde.

Begin 1943 was ik nog bij mijn vader doch eind 1943 zette mijn moeder me op deze aardkluit, die nu stilaan toch aan 't doordraaien is. En bij al dat draaien hoeven niet al te veel absurditeiten toegevoegd om behoorlijk gestoord te raken. Vandaar.

Vermelden we hier enkele feiten waarvan alleen nog wereldvreemde individuen luidkeels beweren dat het verzinsels zijn, laat staan leugens.

Zonder rode partijkaart is een jobke bij de VRT bijna zo onwaarschijnlijk als de splitsing van BHV. Dat de VRT prachtige en interessante programma's heeft, kan niemand ontkennen doch deze worden steevast aangeboden op een ogenblik dat je oogleden met het gevoel als van een betonblok gaan dichtvallen om nog niet eens te spreken van hun verwijzing naar de rode knop.

Ja, de rode knop. Je weet toch dat dit het signaal is voor de digitale kijker dat hij nu kan gaan genieten van zijn bijkomend abonnement en de kabelabonnee … wel, op deze wijze wordt 'em stoemelings aangepord om ook toch maar zo'n abonnement te onderschrijven.

Hoop doet leven, zo wordt gezegd, ook ijdele hoop ?