Één jaar lang mekaar - op een aan sadisme grenzende wijze - alles van zichzelf vergen om toch maar niet de burger datgene te geven waarop hij hoopvol wacht en bovendien recht heeft.

"En wat mag dit wel wezen ?" hoor ik je al denken. Niks meer doch ook niks minder dan een goed bestuur. Dat is toch niet te veel gevraagd, toch ?

Nu wil ik mezelf niet afschilderen als een betweter - God beware me - doch als iemand die, bescheiden weliswaar, probeert alle beschikbare info te ordenen om er dan de passende conclusie uit te trekken.

En wat leverde dit vandaag op ?

De verkozenen des volks hebben zich het voorbije jaar van hun smalste kant laten zien door het partijbelang, sorry, het eigenbelang boven het algemeen belang te verkiezen.

Vandaag houdt de regering Leterme I het voor bekeken. Hetzij zo. Hou de volgende dagen je alertheid maar op maximale sterkte en bekijk elke info kritisch. Oh, wat een schat aan gegevens, tenminste als je niet vergeet tussen de regels te lezen want daar vind je meer dan je ooit voor mogelijk acht.

Is het je niet opgevallen dat steeds weer het "communautaire" als een op zichzelf staand gegeven beschouwd en behandeld wordt, los van bijvoorbeeld het economische, enz … Dat is toch de werkelijkheid geweld aandoen zoiets ? Alsof het economisch leven een zelfstandig leven leidt.

En wie leidt het dan wel ? De mensen natuurlijk en die mensen maken samen … inderdaad, een gemeenschap. In feite is elke activiteit communautair, of men dit goed vindt of niet. En zeggen dat vele politieke leiders dit niet willen inzien. Met alle gevolgen vandien.

Conclusie : ondanks het huidige kwakkelweer gaan Honoré Gepluimd, zijn vrouw Mie Kieken en hun kroost de Uilskuikens, m.i. een zeer warme, zoniet, een hete zomer en herfst tegemoet. Of ze dit gaan waarderen, is nog maar de vraag.