Ik ben alleen maar ben niet eenzaam. Omstandigheden maakten dat ik alleen kwam te staan. Mijn partner ontviel me vroegtijdig op de leeftijd van amper 50 jaar en de kinderen groeiden op en verlieten het ouderlijk nest. Er zijn mensen die er wel voor kiezen om alleen te zijn, om te ontsnappen aan de druk van deze wereld of om zich te wijden aan hogere idealen. Men kan er gemakkelijk een boompje over opzetten maar dat ga ik niet doen. Voor diegenen die niet kozen voor het alleen zijn doch omwille van een gebrek aan sociale vaardigheden om contacten te leggen, biedt seniorennet - naar mijn bescheiden gevoel - een volwaardige uitweg. De eerste stap zetten is in zulke gevallen meestal de afschrikkende drempel die moet genomen worden. Aan allen die komen snuffelen maar er zelf nog niet mee bezig zijn : doen, mensen. Doen, u gaat het nog plezant vinden.
Reacties op bericht (1)
05-07-2006
Alleen,
U zegt het goed, alleen betekent niet eenzaam. Ook ik ben na 39j huwelijk door zware ziekte mijn man verloren (ik mis hem na 14j nog altijd) maar dat betekend niet dat ik eenzaam ben. Het leven gaat verder en ik maak er het beste van.Als je hier door de blogs wandelt heb je al een mooie bezigheid, en zie je dat je niet alleen bent met je verdriet en miserie. En dan zijn er zoveel die problemen maken waar het niet nodig is! Ik ben gelukkig met mijn leven en probeer er het beste van te maken ook voor anderen
Er zijn mensen die "Echte Miserie" hebben, da's véél erger!! .groetjes van Besje
