|
in je kwaliteitskrant de overlijdensberichten leest, kan men toch bezwaarlijk als een ziekelijke manische gewoonte gaan bestempelen, is 't nie ?.
Je hebt je actieve loopbaan achter de rug waarbij sommige van je collega's van de ene dag op de andere in het absolute niet verdwijnen. Geen woord, zelfs geen zuchtje, ook niet via je vroegere werkstek waar je af en toe nog eens langs loopt. Allee, dat doe ik toch want zomaar drastisch en radicaal de draad doorhakken alsof het nooit geweest is, kan er bij mij niet in. Maar ja ieder zijn meug, nietwaar ?
Om nu terug te komen op die overlijdensberichten, welnu, soms vind je er een bekend iemand in terug waarvan je in jaren niks meer gehoord had en soms frons je toch de wenkbrauwen voor de gebezigde terminologie.
Zo las ik op 21.05.2011 in Het Laatste Nieuws in het overlijdensbericht geplaatst door een firma betreffende een personeelslid dat de laatste reis had aangevangen een omschrijving van dit overlijden waarbij ik me toch enkele vragen ging stellen. Ik moest het wel twee-, driemaal herlezen en dacht dat men in de streek van de betrokkene misschien wel een ander woordgebruik op na hield dan elders te lande. Kan toch ?
Zo stond er - zoals gebruikelijk - waar en wanneer de aflijvige geboren werd en waar en wanneer hij het tijdelijke voor het eeuwige verwisselde maar bij deze gegevens wordt soms ook vermeld - zoals men in andere berichten kan terugvinden dat het godsvruchtig was of voorzien van de laatste sacramenten of gezalfd enz. enz - dat deze man op een voor mij althans zeer ongebruikelijk manier vertrokken was want hij was
haastig overleden.
Heu ? Ja, zo stond het er. Dus mijn vraag : waarom die haast ? Weet jij het ?
|
