Zondag 17 juli 2022.

46^E MARCHE DES CHARMILLES.

CLUB DE MARCHE DES CHARMILLES.

XHOFFRAIX-MALMEDY.

Voor de hoeveelste keer gaan we wandelen in Xhoffraix, vele jaren wandelen we hier en telkens is het een prachtige wandeling. We vertrekken met de wandeling in het dorpje, de huizen in lokale steen. Het is een aangenaam dorpje met huizen in lokale steen en veel natuur. Wat moet je meer hebben om te wandelen. En er zijn nog enkele vakwerkhuizen. Zo mooi onderhouden en parels in het dorp. We lopen het dorp uit en wandelen e natuur in waar we van kunnen genieten de weidse zichten de verschillende bloeiende planten en de vele verschillende vlinders. De keizermantel komt bij ons niet voor maar hier wel en je kun hen zien op de bloeiende planten een prachtige vlinder. We wandelen tussen de struiken op smalle paadjes over houten brugjes. Natuur op zijn best. We komen ook wat heidestruiken tegen en die staan al in bloei nog even en we kunnen weer op de paarse heide gaan wandelen. Op verschillende plekken op de Hautes-Fagnes staan rustplekken elke heeft een eigen naam, “Duseu les Trôs” “Viaheid” zijn er twee van welke wij tegen komen op onze tocht. Nu wandelen we op de “La Fagne de Xhoffraix” we wandelen nu in het hart van de vennen. Zo mooi stukken grasland, vennen en bomen zo prachtig. Zo komen we aan het volgende dorpje met prachtige oude huizen en hier hebben we rust en controle. Na de rust gaan we weer verder terug de vennen in. Langs een bos en dan komen we aan de plek “Pasé do cure” wat verder komen we langs de kerk en zijn terug in Xhoffraix. Nog langs enkele mooie huizen met hoge hagen rond en dan komen we aan het einde van de wandeling. Wat een prachtige streek is dit om te wandelen en genieten van de natuur en rust.

Zaterdag 16 juli 2022.

53^E MARCHE DES 2 RIVIERES.

MARCHE CLUB PEPINS.

CORNESSE-PEPINSTER.

We wandelen vandaag in Cornesse, een deelgemeente van Pepinster. De streek heeft nog veel te lijden onder de overstromingen van vorig jaar. We vertrekken bij de kerk. We wandelen het dorp uit. En al vlug krijgen we prachtige zichten over het mooie landschap. Met vergezichten over de streek. We lopen ook langs bunkers. Maar ook langs prachtige oude huizen gebouwd met lokale steen. Hier op de hoogte hebben ze geen overlast gehad van de overstromingen. We komen in Drolenval. Een gehucht dat een heerlijkheid was van het Prinsdom Luik. Op het einde van het ancien regime werd Drolenval een gemeente en in 1822 werd de gemeente opgeheven en bij Cornesse gevoegd. Ook hier weer prachtige zichten op de mooie natuur. Prachtige zichten en veel bos en langs kleine wegen door het landschap. Op de heuvel ligt een ruïne van een burcht. Zo mooi om te zien de ruïne boven op de rots en beneden de andere gebouwen gelegen in een groene omgeving. En door de vele planten die in bloei staan krijgen we vele vlinders te zien, de tweede generatie landkaartjes komen nu ook al voor, wel speciaal ze zijn totaal anders dan de vlinders uit de eerste generatie. Beneden in het dal komt nog juist het dak van de kerk tevoorschijn. Dan dalen we af naar het dorpje. Beneden zien we de rivier rustig door het landschap vloeien. Nog een eind door het bos en dan dalen we af langs de weilanden en komen zo aan de veldweg beneden. Hier wandelen nu door de vlakte met weidse zichten met weilanden en bomen en struiken zo mooi. Dan wandelen we het dorp binnen. En in de school is de controle post. Dit gebouw was een hospice van de paters waar zieken opgevangen werden (1916-1942). Wat verder komen we terug Cornesse binnen. Langs een kasteeltje en boerderij zo komen we terug aan ons vertrek. Een mooie wandeling.

Vrijdag 15 juli 2022.

LEDENWANDELING.

DE SCHOVERIK DIEPENBEEK.

ALKEN.

Vandaag ledenwandeling in Alken. We vertrekken bijna aan de brouwerij en wandelen dan op weg naar de Mombeekvallei. De Mombeekvallei is een natuurgebied op de grens van Sint-Lambrechts-Herk en Alken word beheerd door Natuurpunt. Centraal in dit gebied stroomt de de Oude Mombeek. Parallel met dit laagst gelegen beekje, dikwijls droogstaand, stroomt de Nieuwe Mombeek. In de vallei vindt men herstelde hooilanden, schermbosjes langs de expresweg. Een millenniumbosje en restanten van oude canadapopulieren. We komen ook poelen en ruigten tegen. Bijzonder is het dat tussen de Oude en Nieuwe Mombeek grazen boerenpaarden. Het is fijn om met de leden van de Schoverik samen te wandelen in dit natuurgebied. Het is een prachtig stukje natuur om te ontdekken en te bewandelen. In de poelen kwaken de kikkers en vliegen de libellen. Vroeger stonden hier vele hoogstambomen en die zijn door de jaren heen verdwenen maar er werd een nieuwe hoogstamboomgaard geplant. Op de natte gedeelten werden plankenpad aangelegd zodat de wandelaars met droge voeten kunnen wandelen. Wat verder komen we in het dorpje aan met zijn oude vakwerkhuis uit 1921. Zo komen we op de rustplek waar we ven kunnen zitten en iets drinken. Daarna gaan we verder met onze wandeling langs de reeën en terug de natuur in. Zo komen we aan de graslanden waar boerenpaarden de begrazing doen. Wat verder komt de brouwerij weer in zicht. Brouwerij Alken bestaat ziens 1880, en is in de loop van de jaren samen gegaan met andere brouwerijen. Nu komen we met onze tocht terug op de parking waar we vertrokken zijn. Samen gaan we nog een terrasje doen op het plein van het dorp. Hier eindigt onze wandeling met onze club. Tot volgende keer.

Woensdag 13 juli 2022.

MARCHE DES VACANCES.

LES KANGOUROUS DE FALISOLLE.

FALISOLLE.

Vandaag wandelen we in de provincie Namen, deelgemeente van Sambreville. van Oignies. Tussen 1794 en 1817 bewaarde de familie Moussiaux de kerkschat van Oignies, ingemetseld op een geheime locatie in een muur van hun boerderij. Na het overlijden van landbouwer Moussiaux was het abt Lambotte, pastoor van Falisolle, die de kunstwerken verborgen hield. We wandelen door het dorpje en wandelen door de omgeving met weilanden. Wat verder door een bosje. We komen langs de rivier de Samber. Waar plezierboten op varen. We wandelen een tijdje langs het water. Zo komen aan d ebrug van Sambreville, de kerk en plein. We wandelen verder en komen in Aiseau-Presles. Door het dorp en langs een paar mooie kapellen. Dan een stukje bos met een stevige klim. Dan langs velden en akkers. Zichten op de omgeving de heuvelruggen zijn bebost. Nog een korte afstand tot de start van de wandeling. Een niet zo bijzondere wandeling maar toch fijn om hier eens te komen wandelen.

Zaterdag 09 juli 2022.

AMBASSADEURS SINT PIETERSBERG.

GROEVE ROUMONT.

Onder leiding van ecologische Denis Colart bezoeken we groeve Roumont. De Groeve Romontbos of Groeve van Romont (Frans: Carrière du Romont) is een steengroeve ten westen van Eben-Emael. De steengroeve is in dagbouw ontgonnen in het Haspengouws Plateau in de westelijke helling van het dal van de Jeker en ligt tegen de provinciegrens met Limburg aan. Sinds 1976 wordt er in de groeve kalksteen gewonnen om te worden verwerkt tot cement. De dekgronden die bovenop het kalksteen lagen zijn op een stortheuvel opgeworpen in het zuidwesten van de groeve, de Romont heuvel. Tussen 1976 en 2004 werd de eerste fase van de groeve ontgonnen en bestreek toen het gebied tussen de nog doorlopende Visésteenweg en de Rue de Campine. Vanaf 2004 wordt de tweede fase van de groeve ontgonnen die zich uitstrekt van de Visésteenweg tot ongeveer aan de Emaelerweg. Volgens de planning uit 2020 wordt dit gedeelte tot 2026 ontgonnen. Vanaf 2026 wil de cementfabriek het gebied ten noorden van de Emaelerweg tot aan de provinciegrens in het noorden ontginnen. Het gedeelte waar de CBR al klaar is met afgraven wordt heringericht als akkerland. De herinrichting vindt plaats door op de kalkbodem een bed van vuursteen aan te brengen van een meter dik. Hier bovenop wordt restgesteente gestort tot op een diepte van ongeveer 180 tot 150 centimeter onder het toekomstige maaiveld. Daarop stort men een laag slib van zeker een meter dik. Daar bovenop komt een laag van 60 tot 80 centimeter dik die afkomstig is van de oude deklagen (bv van de Romontheuvel) of suikerfabrieksgronden. Tegen eind 2020 wordt reeds 58 hectare herontwikkel, waarvan 7,5 hectare reeds door landbouwers in gebruik is genomen. De Romontheuvel wordt afgegraven en in 2020 verwacht men dat dit in 2025 afgerond is, waardoor er nog eens 23,4 hectare beschikbaar komt voor landbouwers. Maar ook de natuur krijgt een belangrijke plek op de afgegraven delen. Wij verkennen met de groep de herstelde natuur. Het is een ingreep in de omgeving de afgraving gelukkige zijn ze vandaag zover dat de ontgonnen plekken een nieuwe bestemming krijgen. Zo kunnen we zien hoe delen terug aan de landbouwers gegeven word maar ook delen die voor de natuur. En in de toekomst zullen er ook wandelaars welkom zijn om de natuur te ontdekken, er zullen wandelpaden aangelegd worden, voor ons was het voorrecht om als eerste er te mogen wandelen en te zien hoe het erin de toekomst uit zal zien. Na het bezoek van de groeve gaan we samen naar Eben Emael. Waar we ontvangen worden op de Moulin de Loverix. Waar we gezellig iets kunnen eten en drinken. Het was weer eens een prachtig met dank aan Bart Vandermeeren.

Woensdag 06 juli 2022.

23^E MARCHE DE LA FRAISE.

LES SPITANTS DE NAMUR.

WEPION.

Wepion de midweek wandeling is jaarlijks de aardbeientocht. Gelegen aan de Maas. Geeft een prachtig zicht op de vallei van de Maas. We op de Place du Vierly tegenover de kerk op een groot plein. We moeten ons inschrijven en dan op weg, we verlaten het dorp langs een kapel die van buiten goed uitziet maar binnen neit te aanzien is. We klimmen het dorp uit komen langs het gebouw van de waterleiding een mooi gebouw uit 1938. Langs verschillende oude huizen in lokale steen, zo komen we na een paar kilometer op de rustpost aan, waar we nog een tweede keer komen. We klimmen verder en komen langs de ingang van het karmelietenklooster, dat verwoest werd tijdens de Franse Revolutie. Straks komen we hier terug. Zo gaan we de buiten op. Velden en akkers maar ook veel bos zo prachtig is de natuur hier. Het graan begint al te rijpen en kleur geel. We komen dan een eind verder aan een prachtig huis met baksteen en hardsteen, waarschijnlijk het huis van de boswachter van het achtergelegen goed. Nu weer een eind dalen terwijl we wandelvrienden tegen komen. Dan komen we aan een gebouw “Source du Suary” een stukje geschiedenis.

Het verhaal van een Bron

Wat de geschiedenis folders van de bron ons vertellen: "In 1692, tijdens het beleg van Namen door de Fransen, liet de grote koning Lodewijk XIV zijn tenten en die van het hof opslaan in een grote weide in de Val des Rois, op vijf stappen van de klooster van Marlagne". Het was daar dat de hertog van Saint-Simon de deugd van deze wateren uitriep "als de mooiste en de beste die hij ooit had gedronken." En het lijkt, zo lijkt het, zwart op wit te liggen in zijn memoires. De reputatie van dit water was geboren. Pas in 1930 kocht Jean-Henry Brouwers de grond en besloot deze te exploiteren. Hij deed een beroep op de gave van de plaatselijke wichelroedeloper, Auguste Effinier. De lente ontspringt in de Suary-vallei. Leidingen en langs deze verzamel- en opslagpunten werden aangelegd. Ondanks het overlijden van de heer Brouwers bleef zijn weduwe, toen met haar twee dochters (en schoonzoon), de bron van de Suary exploiteren. Een teken des tijds en diversificatie, zuiver mineraalwater was verkrijgbaar in menthinette, mousserende cola, orangeade of limonade. Desondanks moesten operators de sleutel onder de deurmat leggen. Dat was in 1975. Aangezien het water daar wordt gebotteld, staan ​​er nog enkele van de duizenden flessen op het terrein. Vandaag is het een Gîte.

Een prachtige plek om enkele dagen te verblijven met de prachtige natuur en omgeving. Wat verder komen we aan een oude hoeve wit gekalkt. Vanaf daar gaan we het bos in. Prachtige wandelpaden en ook hier nog een enkele bunkers, verder met onze tocht, langs bermen met braambessen en op de bloemen duizenden vlinders hoe mooi kan de natuur toch zijn, Keizermantel, bont zandoogje, witjes dagpauwoog en kleine vos komen hier veel voor. Wat een pracht. Dan wandelen we het domein van de “Marlange “op de ruine van de 17^de eeuwse karmelietenklooster de Marlange. De kapel staat er nog met een gedenkplaat dat zegt dat de “Archiducs” aartshertogen Albert en Isabelle en Lodewijk XIV hier verbleven tijdens het beleg van Namen.(1692). We wandelen door de ingangspoort en dan weer verder tot we terug aan de Place du Vierly komen. De kerk Eglise Notre-Dame de l’Assomption is open en we gaan even binnen kijken. Een mooie eenvoudige kerk. Zo eindigt een mooie wandeling in Wepion, hopelijk tot volgende jaar.

Maandag 04 juli 2022.

VAKANTIETOCHT.

DE SCHOVERIK DIEPENBEEK.

BEVERST.

De maandagwandeling van de Schoverik vertrekt in het Beversheem in Beverst. Wat ons wat verwant voelt met dit dorpje is dat Beverst behoorde tot de Heerlijkheid Oerle dat en leen was van de Graven van Loon. We vertrekken in het centrum vlak bij de Sint-Gertrudiskerk, een neogotische bouwwerk uit 1900. Er zijn een aantal vakwerkboerderijen deels uit de 17^de eeuw en enkele vierkantshoeven op de hoek van de straat van het vertrek staan de geklasseerde huizen genaamd “De Zon” en “ De Maan”. Deze twee authentieke boerderijen zijn bijzonder. We wandelen het meeste door de velden met akkers met granen en mais. Hier en daar afgewisseld met een groepje bomen. We komen dan aan een mooie kapel en wandelen verder. Een stukje langs de beek en dan zijn we terug aan ons vertrek. Een mooie wandeling in Beverst.

Zondag 03 juli 2022.

50. INTERNATIONALE VOLKSWANDERTAGE.

EIFELER WANDERVEREIN.

HUNNINGEN-BÜLLINGEN.

Voor de 50^ste keer organiseren de Eifeler wanderverein hun wandeling in Hunningen. Een ruime vertrekhal en parkeerplaats zijn er altijd. Een fanfare verwelkomt de wandelaars, gelukkig hebben we vandaag een prachtige dag met veel zon. We wandelen in de Belgische Eifel, het dorpje met een 400 inwoners hebben veel meegemaakt, in de 19^de eeuw kwamen mislukte oogsten voor. De laatste hongersnood was in 1882/1883 waardoor het bevolkingsaantal snel afnam en meer dan een kwart van hen emigreerden naar Amerika en of naar naar her Ruhrgebied. Ook in 1944 werd het dorp ook zwaar getroffen door het Ardennenoffensief, bijna de helft van de huizen werd vernielt en vele inwoners kwamen om het leven. De huizen die er nu nog staan zijn typische Eifelhuizen. Maar vooral de natuur is indrukwekkend vergezichten over de Eifel zijn bijzonder. Er is in het dorp een natuur- en cultuurroute met infoborden die het verhaal vertellen hoe het landschap vormt geven werd door de inwoners. Wij komen een aantal van deze borden tegen op de wandeling. We wandelen door de prachtig natuur langs veldwegen/boswegen met bloemrijke bermen. Waar vele vlinders te zien zijn. Als we de bossen in wandelen zien we hoe speciaal deze streek is en hoe afwisselend de omgeving. Zovele vlinders ook speciale die alleen hier voor komen de keizermantel kom veel voor, maar ook witjes, klein vos, dagpauwoog en ook de kolibrievlinder. We wandelen nu naar de grens met Duitsland waar de rustplaats is in een gezellige tuin van een hotel. We wandelen verder naar Buchholz en Honsfeld de nabij gelegen dorpjes. We wandelen in de “ schmetterlingstäler van de gemeente Büllingen” nu zijn we in het Warchetal bij Buchholz. We wandelen door het dal en komen iets speciaal tegen. Waterbuffels in het gehucht Honsfeld. Ze liggen in de poel wat een zicht dit verwacht je niet in de Eifel. Deze plek is een van de mooiste weiden van de Eifel. Prachtig plek om te wandelen en tot rust te komen. Verder na deze toch wel bijzondere ontmoeting komen w edichter bij het dorp. We wandelen het dorp binnen en weer worden we verrast door de mooie huizen. Wat verder is de aankomst. Wat en prachtige wandeling in de Belgische Eifel.

Zaterdag 02 juli 2022.

CIRCUIT PERMANENT D’HENRI-CHAPELLE.

POMOMA TROTTERS- WELKENRAEDT.

HENRI-CHAPELLE.

De permanente wandeling vertrekt in het centrum van Henri-Chapelle. Aan het monument voor de gesneuvelden en de Sint-Joriskerk. Een gotische kerk met een romaanse toren. De zware romaanse toren uit de 12-13^de eeuw en wordt geflankeerd door de verlengde zijbeuken. Het schip werd in 1718 voorzien van zijbeuken. Het gotische koor is uit 1630. Binnen staan verschillende objecten uit de 17^de en 18^de eeuw. Het beeld van Sint Joris die de draak dood is uit de eerste helft van de 18^de eeuw. Wij hebben geluk de kerk is open en kunnen even binnen gaan kijken. Dan wandelen we de natuur in. Henri-Chapelle behoort tot het zogenaamde Platdietse streek, maan landschappelijk tot het Plateau van Herve/Land van Herve. Vanop het hoogste punt heb je een prachtig zicht op de Ardennen in het zuiden, het dal van de Berwijn en over het Maasbekken. In het noorden heb je een zicht op het Limburgs Heuvelland, en Drielandenpunt en de Eifel. We wandelen door de velden en weilanden en komen aan een rusthuis, hier staan prachtige bloemen en ze zitten vol met vlinders. De dagpauwoog, kleine vos, witjes en de prachtige Koninginnenpage. Wat verder hebben we prachtig zicht op de vallei de la Berwinne een zicht van 360 graden over de prachtige vallei. Dan verder veel weilanden met hier en daar een grote boerderij. Dat we in het Land van Herve zijn zie je goed de weilanden nog omzoomt door hagen waar de koeien achter grazen. Zo komen we in een klein gehucht met oude huizen en een boerderij. Heuvelende landschap met hier en daar een huis, zelfs nog een vakwerkhuis tussen het groen. Dan komen we het Amerikaanse militaire begraafplaats Henri-Chapelle. Deze werd in 1944 aangelegd en is circa 20 hectare groot. Op de begraafplaats liggen 7989 Amerikaanse soldaten en worden 450 vermiste soldaten herdacht, die tijdens het Ardennenoffensief (december 1944 en januari 1945) en tijdens de opmars vanuit Frankrijk door België naar Nederland begin 1945 gesneuveld zijn. Wij kunnen niet het kerkhof op maar kunnen we verschillende foto’s maken. De rijen witte kruizen geven een beeld van hoeveel soldaten hier begraven zijn, indrukwekkend en tevens treurig omdat er zoveel, zo ver van hun vaderland hun leven gaven voor onze vrijheid. Diepe dankbaarheid voor deze helden die het grootste offer brachten voor ons. Van hier heb je ook een prachtig zicht op het landschap. Nu volgt er een prachtig stuk natuur, bossen en weilanden wisselen af met prachtige zichten op de omgeving. Dan komen we terug in Henri-Chapelle langs verschillende prachtige oude huizen. Wat verder komen we aan het Museum van de Weg. Het Museum ligt in open lucht en werd aangelegd door de buurtbewoners en toont reconstructie van het wegdek in zes verschillende tijdperken: dat van de Romeinen, van Karel de Grote, van Notger, van keizerin Maria Theresia, van Napoleon en tenslotte van Koning Albert. De beschrijving van de zes stroken op de trottoirs op de muur zijn zichtbaar vanaf de straat. Nog enkele meters en we staat terug aan ons vertrek. Onze afstempeling moeten wij gaan halen bij de bakker”L’Instant Gourmand” waar ze lekkere gebak en meeneem koffie hebben. Zo eindigt een 12 kilometer lange prachtige wandeling door het Land van Herve en de gemeente Henri-Chapelle.

Woensdag 29 juni 2022.

4^E MARCHE PRE VACANCES.

MORTIER C’EST L’PIED.

MORTIER.

Mortier ligt in het Land van Herve, wat je natuurlijk ook ziet aan het landschap, tussen de vallaien van de Ruisseau de Mortier en de Ruisseau Loneu. De omgeving bestaat vooral uit landbouw, maar ook veel bos. Prachtige zichten over het landschap. In de verte krijgen we regelmatig de mijn van Blegny zien is een industrieel monument dat gelukkig bewaard is gebleven en nu een baken in het landschap is. Zo komen we in Saint-Andre. Hier komen we verschillende prachtige monumenten tegen, de Sint-Andrieskerk een bakstenen kerkje uit 1859. De toren met muren van 1,2 meter dik is van de 12^de eeuw. Tegenover de kerk een groot houten kruis met crucifix onder een afdak. Verschillende boerderijen uit de 17^de en 18^de eeuw. Het heuvelachtige landschap wordt gekenmerkt door weilanden, holle wegen en graften. ( een graf is een knik of mini terras op een heling, meestal begroeid met struiken) verder door het mooie landschap en komen zo in Chenestre. Is een gehucht van de stad Dalhem. Betekent een plaats beplant met eiken. Een prachtige stuk natuur met een stevige klim. Wat een prachtig landschap weilanden, bomen en bosjes. Na een prachtige controle op het einde van het bos, waar we even verpozen, dan verder komen we in Trembleur. Dit dorp heeft een rijke geschiedenis, niet alleen was er landbouw, maar had ook nijverheid. Er werd steenkool gewonnen en straatkeien. Ook waren er smeden, metaalbewerkers en wapensmeden. In de 20^ste eeuw werd er steenkool gewonnen vanuit de Steenkoolmijn van Hasard. In Cheratte was de mijnzetel waar de kool bovengrond kwam. Nog verder langs oude boerderijen en dan zijn we terug in Mortier. Waar onze mooie wandeling eindigt.

Maandag 27 juni 2022.

ZOMERTOCHT.

AVIAT ST TRUIDEN.

HEERS.

Heers ligt op het hoogste punt van een plateau van droog-Haspengouw (132 meter) het is een dorp dat vrij golvend is. Het is vooral een dorp dat samengesteld is met de omliggende dorpen. Landbouw word er nog intensief beoefend, grote velden met suikerbieten, granen en zeker ook nog fruit. We komen ook verschillende kapellen tegen. Maar er is ook nog een prachtig reservaat. We wandelen door het natuurreservaat en genieten van de omgeving zo komen we in Mechelen-Bovelingen. Dit dorp ligt in de vallei van de Herk. We komen aan in het dorp Mechelen Bovelingen. Langs de Sint Annakerk van 1784. Dan verder langs een paar mooie oude huizen en boerderijen. Het is een korte wandeling maar toch een mooie tocht de laatste kilometer krijgen we een hevige regen en moeten even schuilen gaan. Maar we komen toch nog redelijk droog binnen.

Zondag 26 juni 2022.

ADEPS WANDELING.

LINCENT.

Er is een mooi dorp in Haspengouw genaamd Lincent, Leysem in het Nederlands, gelegen aan de weg tussen Tienen en Hoei. Vandaag bestaat het uit 3 gemeenten Lincent, Racour en Pellaines. In Lincent is het een leemland en daarom heeft landbouw altijd gefloreerd. We vertrekken met de wandeling in de ruïnes van de oude kerk Saint-Pierre. Deze romaans-gotische kerk met zijn verdedigingstoren gebouwd in Lincent-hardsteen uit de 12^de eeuw zijn romaanse schip en zijn 14^de eeuwse koor worden verlicht door 5 gotische ramen. De gangpaden werden verbouwd in de 18^de eeuw. Vandaag is deze ruïnes bewaard door een groep vrijwilligers en kunne er activiteiten in gedaan worden zoals de start van de wandeling. We wandelen het dorp uit langs oude huizen die de afgelopen eeuwen in hardsteen gebouwd zijn waarvan nu nog enkele goed zichtbaar en vaak mooi gerestaureerd. We krijgen ook enkele prachtige pittoreske tufstenen gevels te zien. Maar ook de prachtige omgeving met weilanden en enkele bomen in zijn te bewonderen. Uitgestrekte velden met aardappelen en akkers met granen. Door smale wegjes en langs veldwegen komen we aan het station van Maret. Naar huidige normen is het moeilijk te vatten dat de stations tussen Ramilles en Landen zo dicht tegen elkaar gebouwd werden. Maret is daar een voorbeeld van, slechts 2,4 kilometer van het station van, Lincent, Orp ligt op 1,8km. 8 stations op een afstand van 19 km. De privé eigenaars hebben het station prachtig gerestaureerde, We wandelen verder door een stukje bos en zo komen we weer in de bewoonde wereld. We komen aan de watermolen Bernar in Orp-le-Grand. Deze molen bestond reeds in 1278. In 1873 werd de molen herbouwd als een bakstenen gebouw met vijf bouwlagen. Het waterrad werd vervangen door een turbine. Er was een stoommachine aanwezig in 1907. Er werd ook nog met de turbine gemalen” moulin a vapeur et a eau” in 1910 werd er met stoom ook elektriciteit opgewekt. Een prachtig industrieel gebouw dat bewaard gebleven is en nog steeds dienst doet. We komen dan wat verder aan de kerk van Saint-Martin-et-Adele, opmerkelijk vanwege haar indrukwekkende afmetingen en de helderheid van de Orp-steen. Dan weer verder langs velden en akkers waar de klaprozen de bermen kleuren. We komen langs een veld dat bloedrood kleur van de klaprozen hoe mooi. Verder langs een kasteeldomein dat nu bejaardenhuis is met nog de kasteelkapel. Wat verder komen we in Pellaines. Waar we in het natuurreservaat “la vallee de la Bacquelaine” komen. Verder met onze tocht komen we terug in Lincent. Langs het kasteel met vierkante toren en enkele zeer mooie huizen in lokale steen en dan komen we terug aan ons vertrek. Wat een mooie wandeling in Lincent.

Zaterdag 25 juni 2022.

GRENZELOOS.

WANDELEN TUSSEN JEKER EN MAAS.

KANNE.

Kanne ligt aan het riviertje de Jeker in het dal tussen het Plateau van Caestert-de Sint Pietersberg- en de Muizenberg. Het dorp word door het Albertkanaal in tweeen gesplist. De omgeving van Kanne kent aanzienlijke hoogte verschillen. Wij controleren vandaag de wandeling en starten onder de nieuwe brug, en daar vertrekken de wandelingen. We wandelen over de brug en dan wandelen we de natuur in. Een smal wegje brengt ons naar de prachtige omgeving. Met zicht op de omgeving. Langs een prachtige natuurgebied waar vele vlinders te zien zijn dan beginnen we te klimmen en dan wandelen door de velden en akkers. Dan komen we aan een plek waar een deel van de elektrische draad staat als monument. Op deze plek staat tijdens de Eerste Wereldoorlog de elektrische draad, daarmee probeerden de Duitsers te verhinderen dat Belgische jongens via Nederland naar het Belgische leger aan de IJzer gingen. Velen van hen vonden de dood bij deze draad. We gaan verder met een zicht op Sint Pietersberg. We blijven wandelen tussen de akkers en op de hoogte komen we de koninginnenpage tegen zulke een prachtige vlinder. Wat verder komen we aan een monument voor een oorlogsvliegtuig dat hier neergestort is. Dan wandelen we naar Kanne dorp een stevig afdaling langs een paar grotten die gebruikt worden als opslagplaats voor de boeren. Dan door het dorp waar de huizen uit mergel opvallen. Vele zijn tegen de mergelberg aan gebouwd en delen ervan liggen in de berg. Verder met onze tocht weer over de brug en zo komen we terug aan ons vertrek. De controle is gebeurt en zo is de wandeling weer top voor de volgende wandelaars.

Maandag 20 juni 2022.

GREENSPOT HEKS.

LANGS BOERENERVEN.

VECHMAAL.

Vanuit de authentieke herberg “De Horne” vertrekken drie landschapswandelingen. Deze Greenspot is een schitterde afspiegeling van droog Haspengouw, met uitgestrekte akkers, compacte dorpjes, monumentale vierkantshoeves en kastelen, met het imposante kasteel van Heks als pronkjuweel. We vertrekken met de wandeling in Vechmaal, en wandelen we naar het gehucht Sint-Pieters-Heurne. Dit gehucht de kern ervan is een beschermt dorpsgezicht. Met de Sint-Pieterskapel, omgeven door het kerkhof. Reeds voor het eind van de 13^de eeuw moet de romaanse kapel reeds gesticht zijn, vermoedelijk zijn de heren van Horne de stichters, hun grafstenen zijn aanwezig. We wandelen verder langs de kerk staat een van de grote hoeves. Wij wandelen verder door de velden en langs weilanden. We komen dan langs de Tumulus van Vechmaal, deze kleine tumulus werd in de 19^de eeuw geplunderd en daardoor is er weinig gekend van deze grafheuvel. Dan wandelen we richting Heks. In de verte zien we het kasteel van Heks liggen. Wat verder zijn we in het centrum van Heks. We komen dan langs de watermolen van Heks. Spijtig dat dit prachtige gebouw leeg staat en afgesloten. Wat verder komen we langs de Onze-Lieve-Vrouw Tenhemelopneming. In Heks zijn nog vele oude boerderijen, en dan wandelen het veld in om naar de hoeve Manshovenhof. Via een weg komen we aan de ingang van de hoeve, we wandelen voorbij en gaan zo naar het Manshovenbos, en verder naar het Kasteeldomein van Heks. De laan naar het kasteel word gebruikt door een kunstenaar waar tenten aan de bomen hangen. De Tranendreef word het genoemd omdat de tenten de vorm van tranen heeft. 4 van deze tenten worden verhuurt als overnachtingsplaats. Weer verder door de velden en we komen aan het Monnikenhof een historische hoeve. Deze hoeve heeft een prachtige ingang uit de 1700. We wandelen weer verder langs de oude tramzate naar Orye. Dan nog een eind door de velden en zo komen we terug naar ons vertrek. Deze wandeling is een van de vele Greenspots van het Regionaal Landschap Haspengouw en Voeren.

Zondag 19 juni 2022.

MARCHE NATIONALE.

FFBMP.

SPA.

Spa bekende stad van België aan de rivier de Wayal. De thermen van Spa staan sinds 2021 op de UNESCO-Werelderfgoedlijst als onderdeel van de Historische kuuroorden van Europa. We vertrekken met de wandeling in de Ecole Hotellerie de Spa. Een school voor de opleiding in het hotelwezen. Er staat een prachtig kasteel en oude woning op het domein. We wandelen van hier uit naar de kazerne van Spa waar e ook al eens vertrokken met een wandeling, dan verlaten we de bewoonde wereld om het bos in te gaan. We komen langs het Pavillon Jacques Houyon. Verder door het bos en dan zien we een mooi vakwerkhuis staan gelegen in de prachtige natuur. We wandelen door smalle steegjes met veel bloemen. Dan komen we Creppe een klein dorpje dat bestaat uit huizen en boerderijen gebouwd van stenen van zandsteen of rode baksteen. Onder deze huizen zijn er verschillende wit gekalkt of wit geverfd. Een prachtige fontein en de Sint Jozefkerk die in 1860 gebouwd werd op de plaats van de oude kapel die tijdens een brand in 1857 verwoest werd. Toen zijn erin het dorp een 10 tal kruizen opgericht. We hebben hier onze eerste rust en controlepost. Na de rust verder en komen langs de ingang van de Manoir de Lebioles een landhuis dat nu hotel is. Spijtig dat we het niet kunnen zien alleen op een foto. Dan maar verder met onze tocht. We wandelen weer de natuur in bossen en weilanden en prachtige zichten. We komen aan het New Castle dat omgeven is met prachtige huizen. Het herenhuis is gelegen in een prachtig park dat overgaat in het bos, dat we hierop minder dan 1 kilometer van het centrum zijn. We wandelen nu naar het centrum van Spa. Wat verder is onze tweede controlepost. Nu gaan we na de rust echt het centrum van Spa binnen met zijn prachtige park en gebouwen. Even buiten het park komen we aan het Wasmuseum daar ontdek je de soms verrassende wastechnieken, van de oudheid tot nu. Dit originele museum ligt in de wijk Vieux Spa in het hartje van de stad van het water. We bezoek dit toch wel uitzonderlijk museum. Daarna gaan we de laatste meters van onze wandeling maken. Wat een pracht van een wandeling.

Zaterdag 18 juni 2022.

40^E MARCHE DE JOUR.

NOIR EN BLANC-ROMSEE.

RETINNE.

Retinne is een deelgemeente van Fleron. In Retinne was sprake van steenkoolwinning en dit had tot gevolg dat zich in de loop van de 20^ste eeuw vele Poolse gastarbeiders vestigden in Retinne. De societe anonyme du charbonnage de Lonette was hier actief. Ten oosten van Retinne vind je nog een terril. Wij zijn hier nog altijd op het Plateau van Herve, en de Julienne ontspringt hier en vloeit naar de Maas. We komen met onze wandeling langs de bron van de Sainte Julienne, en hier staat ook de kapel van Sainte Julienne. Ook hier staan verschillende prachtige oude boerderijen. We wandelen door met weilanden bezaaide landschap, waar de koeien ongestoord kunnen grazen. We komen ook verschillende kapellen tegen. Zo komen we aan de oude kapel waar een mooi eeuwen oud beeld staat. Wat verder komen we in Saive. Een mooie stukje door de weilanden en dan het dorp in. Wat een prachtige wandeling door de weiden waar vele koeien grazen. De controle is op één van de mooie boerderijen. We nemen de tijd om even tot rust te komen. Wat verder komen we de plek waar eens “la Bure des Quatre Jean” omstreeks 1732 was er sprake van 4 mijnontginningen waarvan elke eigenaar de voornaam “Jean” had. Na een fusie van deze kleine mijntjes van Retinne. Na verschillende overnames stopte op 24 december 1959 de mijn Quatre-Jean. We wandelen verder en komen in Micheroux. Waar de steenkoolontginning door de steenkoolmijnen van Bois de Micheroux, een ander grote coöperatieve fabriek, de mijn sloot in 1958 en de fabriek in de jaren 1970. De spoorlijn 38 die voorheen veel steenkool vervoerde, is omgevormd tot een fietspad. Micheroux had op 5 augustus 1914 te lijden onder de Duitse invasie. Er werden 11 mensen vermoord en 16 huizen verwoest. We wandelen verder en komen langs de werkmamshuisjes, eigenlijk mijnwerkershuisjes. Nog een beetje verder langs de oude spoorweg en dan komen we terug op ons vertrek. Wat een prachtige wandeling in het Land van Herve.

Woensdag 15 juni 2022.

MIDWEEKTOCHT.

DE VELDLOPERS GULPEN.

GULPEN.

De wandeling in Gulpen start bij de Gulpener bierbrouwerij. Tegenover de start ligt de brouwerij. Gulpen maakt deel uit van het Zuid-Limburgse Heuvelland. Het dorp ligt aan de samenvloeiing van de Geul en Gulp. We wandelen door het dorp langs het gemeentehuis, dit was het voormalige klooster van de Zusters van Liefde dat in 1932 werd gebouwd. Verder langs de nieuwe Sint-Petruskerk uit 1924. Dan wandelen we het heuvelend landschap, op en neer met prachtige zichten. In de verte een bijzondere hoeve uit mergelstenen. E dan komen we in een van de gehuchten met de zo mooie verzorgde en met veel liefde onderhouden vakwerkhuizen. Dan komen we aan de Kapittelshof. Tot 1795 in handen van O.L.Vrouwskapittel van Aken. In 1301 verkocht het Kapittel een deel van zijn bezittingen aan de Heer van Wittem. Verder door het dorp en van het ene mooie vakwerk naar het andere. Langs één van de vele kapelletjes en wegkruizen. Dat we hier nog vele hoogstambomen zien en vooral peren geeft het landschap een uitzicht of de tijd hier stil heeft gestaan. We gaan verder en komen in Scheulder. Dit dorp heeft prachtige oude boerderijen. De gehele uit mergel opgetrokken Sint-Barbarakerk stampt uit de 19^de eeuw. De toren is begin 20^ste eeuw bij gekomen. In dezelfde straat –Dorpsstraat- staan verschillende historische boerderijen, deels gebouwd in mergelsteen. Tussen 1800 – 1868. We wandelen verder door het mooie landschap. We wandelen verder en dalen af naar het dorp. We komen langs het oude kerkhof staat de oude kerktoren van het dorp een Romaanse toren die waarschijnlijk uit de 11ste eeuw en het nog enige nog bestaande deel van de middeleeuwse kerk. Gezien haar bouw muren van 1,5 tot 2 meter dik en haar ligging heeft ze waarschijnlijk oorspronkelijke tevens als verdedigingstoren gediend. Wat verder het monument voor de Joodse slachtoffers van de Holocaust. 36 Joodse inwoners verloren hun leven. Dan komen we terug aan ons vertrek. Een prachtige wandeling in zuid Limburg.

Maandag 13 juni 2022.

KLAPROZENROUTE.

OPHEERS.

Vandaag eens een wandeling van de gemeente Heers doen in Opheers. Deze route start even voorbij de kerk van Opheers. Wat opvalt zijn de indrukwekkende vierkantshoeven die je aantreft, die laten er geen twijfel over bestaan dit waren ooit voorname landbouw kernen. De rijkdom van de bodem weerspiegelt zich in de bovengrondse welvaart. Achter de poorten gonst het vandaag nog van de bedrijvigheid, hier zijn nog verschillende actieve landbouwbedrijven, sommige zoeken er een bijverdienste bij en richten zich op hoevetoerisme. We lopen even de Herkenrodehoeve binnen deze is één van de indrukwekkende hoeves van Heers, was vanaf de 12^de eeuw één van de belangrijkste landbouw uitbatingen van de Abdij van Herkenrode. De oudste begin 18^de eeuw. Na jaren van verval is deze schuur terug in zijn oorspronkelijk glorie te bezien. Wij zijn gekomen om de bloeiende bermen te zien met de klaprozen. Door jaarlijks te maaien en het maaisel niet te laten liggen, geen pesticiden te gebruiken ontstaan er kleurrijke bermen. Hoe voedselarm de berm is, hoe mooier het kleurenpalet. Klaproos, margriet, koekoeksbloem, paardenbloemen, ereprijs en marjolein zijn maar enkele van de vele soorten. Zulke bloeiende bermen zijn een waar paradijs voor bijen, vlinders en tal van andere kleine insecten. Onze wandeling brengt ons van Opheers naar Batsheers langs het Karrehof. We komen langs de Donjon van Batheers, een gesloten hoeve met een rechthoekige donjon die waarschijnlijk uit de 13^de eeuw stamt. Het woonhuis is er tegen aangebouwd en stamt uit de 19^de eeuw deze vervangt het oude woonhuis. Langs velden en beemden en langs de grens van Wallonië terug naar Opheers, langs de Michaelhoeve en de Kruidenhoeve. Een pracht van een wandeling door het Haspengouwse landschap.

Zondag 12 juni 2022.

MARCHE DE LA CAMARADERIE.

LES ROUBALEUS SERAING.

BONCELLES.

We zijn vandaag gaan wandelen in Boncelles een deelgemeente van Seraing. Onze vriend Jean Pierre is daar voorzitter en het is normaal dat we daar gaan wandelen. De wandeling gaat bijna de gehele tijd door het bos. Deze wandeling laat ons een facet van Seraing zien dat je je nooit zou voorstellen. Duizenden mijlen van ijzer- en staalindustrie langs de Maas en toch amper een paar kilometer verderop. Op de zuidelijke hoogt van de stad dat zijn naam goed draagt “Air Pur” daarachter een uitgestrekte bos, overwegend loofbomen, met prachtige wandelwegen. Ook enkele bijzondere plekken komen we tegen zoals “Bé Bon Dju” dit kruis uit 1794 is geïnstalleerd op een hoge cilindrische, gebloemde uitgehouwen stenen sokkel. Dit is de plaats waar Republikeinse soldaten werden begraven na de slag van Esneux. We wandelen door het bos zo mooi langs lanen van statige bomen. Komen verschillende vrienden wandelaars tegen en we genieten van de picknick buiten op een bank. Verder door het bos tot we terug komen aan ons vertrek. Een mooie en aangename wandeling in Boncelles.

Zaterdag 11 juni 2022.

MARCHE DES ENTITES DE THIMISTER-CLERMONT.

LES PEDESTRIANS DE CLERMONT SUR BERWINNE.

THIMISTER-CLERMONT.

Thimister was van ouds een landbouw land. Onder meer de Hervekaas werd hier gemaakt, ook fruitteeld was hier van belang. In 1898 begon Joseph Ruwet met et maken van cider. Nog steeds word er hier cider gemaakt en de streek met zijn vele fruitweiden, word er nog stroop gestookt. In het Land van Herve zijn nog vele streek eigen producten. We wandelen vanuit het centrum “Centre” met zijn vele historische woonhuizen. We verlaten het dorp via de oude spoorwegzate nu een Ravel, met veel groen. Uitgestrekte landerijen met groene weilanden met een boerderij en de koeien die grazen, prachtige zichten zijn dit. We verlaten de Ravel en wandelen door de weilanden, met een stevige klim, komen we aan de “ancienne ligne de chemin fer 38A Battice – Verviers. Wat verder komen we aan het oude station, en een deel van de wandeling gaan we over de oude spoorwegzate waar de natuur de overhand heeft. Langs een grote boerderij met bruine koeien. En dan wandelen we een privé domein op met een prachtig kasteel. We wandelen verder door het privé domein hoe prachtig. Verder komen we in Battice, langs het fort Battice. Verder langs de mooie weilanden, bomen en wat een prachtige natuur. Dan komen we aan de controle en rustpost. Wat een prachtige plek, de oude hoeve waar vroeger een mijn onder was, de ingang is nog altijd aanwezig onder het huis. Maar er is nog iets wat onze interesse opwekt, een kleine stroopfabriek. “Siroperie Artisanale THOMSIN”een familie bedrijf gestart in 1884. Een bedrijf van vader op zoon en die de bereidingswijze overdragen. In de stokerij staat er een pers en twee stookketels die op hout en kolen gestookt worden. We worden verwelkomt door de stroopstoker Thomsin, hij geeft ons uitleg en omdat we zo geïnteresseerd zijn maakt hij de tijd voor ons. Een fijne kennismaking met de familie Thomsin. Na de controle gaan we weer verder en komen zo in La Minerie. Sinds het begin van de 19^de eeuw werd in de omgeving steenkool gewonnen, waaraan deze plaats haar naam dankt. De maatschappij die hier actief was heette: les charbonnages Reunis de la Minerie. Dan verder door het mooie landschap en komen zo op de plek “Thier des Oies” een stukje natuur met infoborden met de vele vogels die hier voorkomen. Dan komen we terug in Thimister waar de wandeling eindigt. Prachtige tocht.

<br<