Ik ben Gisela Altruye, kantdocente en al 35 jaar bezeten van Kant. In 1979 ben ik gestart met kantgroep "Terug naar 't kantkussen" en tot op de dag van vandaag zijn er nog altijd dames die reeds komen van in het begin.
Zoeken in blog
Gezien in Ieper
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Chantilly Lace
Spaanse kantkussens in het Begijnhof van Diest
In Spanje is men gek op kantklossen en hun creativiteit kent geen grenzen!!
"de klantklosster" van Sveltlana Pavlickova, bekeken door de ogen van Hilde. Eigenlijk is Hilde wel een stukje "kunstenaar" want zonder al te veel technische bagage klost ze in het verre Turkije toch mooie kantwerken.
Dit blog blijft
bestaan en kan dus nog altijd bekeken worden. Tot de maximum ruimte aan foto's opgebruikt is, plaats ik ook hier nog foto's en berichten.
De cursisten van de Binche kant, hebben als oefening op de verschillende gronden, deze toch wel erg mooie werkstukjes ontworpen en uitgewerkt ! De draaddikte werd aangepast aan de grootte van de prikking.
Zoals ieder jaar was de tentoonstelling van de Gentse Kantacademie er eentje "om duimen en vingers af te likken". Het is een geweldig succes geweest en de afwezigen hadden, eens te meer, ongelijk. De te volgen weg was wel heel didactisch voorgesteld.
Een welgemeende proficiat aan de lesgeefsters Annie Vancraeynest en Kathleen Verspaille !!
Stropkant "uitbreiding" op een echt originele manier voorgesteld.
Zoals ieder jaar was de
tentoonstelling van " 't Mentebolletje" uit Blankenberge weer
pico-bello !!!
Verzorgde opstelling en dito kantwerken.
Men vraagt zich af hoe ze het telkens voor elkaar krijgen....
Omdat het een hele opgave is om
elk jaar met een blikvanger uit te pakken, hebben de dames van t Mentebolletje
besloten de tentoonstelling om de twee jaar door te laten gaan ipv jaarlijks.
In de crypte van het kasteel waren kantwerken van de academie van Poperinge tentoon gesteld. Omdat het er erg donker was, kwamen de meeste kantwerken niet tot hun recht. Spijtig, vond ik dat.
Na een deugddoende en zonnige vakantie in Turkije, vlieg ik er morgen weer in met het dagelijkse kantnieuws.
Alhoewel ik normaal gezien geen aankondigingen van kantlessen plaats, wil ik toch een uitzondering maken voor dit bericht van het Brugse Kantcentrum.
UITNODIGING
Dinsdagmiddag 18 juni 2013 om 11.30u
Het Kantcentrum nodigt alle kantliefhebbers uit die interesse hebben in de aangeboden cursussen en meer specifiek in de DOCENTENOPLEIDING. In september 2013 gaat een nieuwe 3-jarige opleiding van start, de 21ste in de reeks.
Tijdens een gemoedelijk onderonsje met een hapje en een drankje, kunnen alle geïnteresseerden kennismaken met de leraressen die een vak geven in deze opleiding. Het programma en het lessenrooster zullen ter beschikking zijn. De inhoud van de cursus en het modulesysteem worden toegelicht en de mappen kunnen ingezien worden. Tevens kunt u alle praktische inlichtingen bekomen.
Niet twijfelen, kennismaken houdt geen verplichting in.
Ter gelegenheid van het 30-jarig bestaan van kantkring 't Molenwiekje werd de cursisten gevraagd een vlag te klossen. Kleur en techniek was vrije keuze.
Het resultaat spreekt voor zich. Er waren echte juweeltjes bij.
Er is werkelijk aan alles gedacht. Ook het foto album is versierd met een strook 's Gravenmoerse kant met het molenwiekje en dat typisch klein motiefje.
De foto's geven niet weer hoe het er in werkelijkheid uit zag. Je moet het gezien hebben. Het was prachtig en origineel!!! De florist heeft er een kunstwerk van gemaakt. Het verweven van kant en metaaldraad werd een unieke creatie zoals ik er nog weinig heb gezien !!!!
Wat bedoelt
men nu met de "Bloemenregen".
Hierbij publiceren ze een patroontje van een bloem, een ontwerp van Jutta
Reichmann.
Dit ontwerp mag vergroot of verkleind worden naar gelang de dikte van het
garen. Er is een vrije keuze qua kleur.
Het bloempje wordt met 4 paren geklost, er wordt alleen aangehaakt aan de
cirkel in 't midden.
¨
Het is de
bedoeling dat zoveel mogelijk kantklossters dit bloempje klossen.
De
afgewerkte bloemen moeten ten laatste gestuurd worden naar :
Klöppelschule Abenberg
Spalterstrasse
1
D 91183 Abenberg
Duitsland
Het feest
voor het 100-jarig bestaan wordt gevierd op 7 september 2013 met talrijke
activiteiten.
Het stadje
Abenberg, gelegen in de Duitse deelstaat Beieren, heeft een stevige reputatie
op gebied van de productie van goudkant.
Sedert
september 2001 werd op de Burg Abenberg een kantmuseum geopend. Dit museum
presenteert op interactieve manier een groot aantal waardevolle objecten. Van
oude kantkussens tot en met handgekloste avondkleding worden er op
overzichtelijke manier voorgesteld.
Elke zondag
is er kantdemonstratie van 14 tot 16 uur.
Fûr uns
solls bunte blûten regnen
(Voor
ons moet het kleurige bloemen regenen)
Vrij
geciteerd naar een liedje van Hildegarde Knef, doet de kantschool van Abenberg
een oproep naar alle kantwerksters over heel de wereld.
Zaterdag, 23 maart ging het richting 's Gravenmoer. 's Gravenmoer is een dorp in de gemeente Dongen, in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Het is een mooi en sfeervol dorp met die typische huizen en heel veel groen.
Maar mij ging het natuurlijk om de tentoonstelling van "HetMolenwiekje", de plaatselijke kantkring die haar 30-jarig bestaan vierde.
Net zoals vijf jaar geleden was het een hele verzorgde tento in het vroegere raadshuis, een prachtige locatie voor die schat aan kant. Ik werd hartelijk verwelkomd door mevrouw Lieja Van Beek die mij een rondleiding gaf met de nodige info.
Cursisten onder leiding van Ria Demeyere, hebben zich laten "inspireren" door Victor Vasarely.
Victor Vasarely (1908-1997) was een Frans-Hongaars kunstenaar en één van de belangrijkste vertegenwoordigers van de OP-ART. OP-ART is een richting in de schilderkunst van de 20e eeuw die bekend werd in de jaren 1963-1966. De term is een afkorting van het Engelse begrip optical art.
In eenzaamheid verloren, zoekend naar een glinstering in de nacht, bij de sterren willen horen, die schijnen in al hun pracht.
In mijn ego gevangen, die mijn gedachtengangen verziekt, naar stilte verlangen, die rust wat je in de sterren ziet.
Mijn ziel reikt naar boven, er valt een sluier van liefde om me heen, negatieve gedachten die langzaam doven, de kracht van de sterren schijnt door me heen.
Vandaag sluit de tento van het Kortrijks Kantatelier en Kant-Act zijn deuren. Het is een geslaagde tentoonstelling met kleurrrijke hedendaagse kant, prachtige sterren en misschien wel de "lievelingen" van de bezoekers... de harlekijntjes !
Het patroon van de moeilijke harlekijn in stropkant, komt uit het boekje, te koop in de Brugse boekhandel :
Vandaag "Docentendag" in het Kantcentrum van Brugge !
Tevens is er een initiatie in de Wezelse kant door Alida Nicola. Ik heb er zin in !! In de vooravond gaat het richting Kortrijk voor de nocturne van de kanttentoonstelling in het Erfgoedhuis. Het zal een leuke maar drukke dag worden.
Karine, één van mijn cursisten,moet regelmatig naar het buitenland voor haar werk. Deze keer was Brazilië aan de beurt. In de luchthaven van Sao Paulo ontdekte ze een kantwinkel. Binnen mocht ze geen foto's nemen, dan maar door de ruit. Vandaar dat er enige reflectie is. Het is lintjeskant of Princessekant zoals die ook bij ons in de streek rond Aalst gemaakt werd. Een machinaal geweven lint wordt volgens een bepaald patroon op de tekening genaaid en de ruimten worden opgevuld met de naald.
Lieves kanten koets is een uniek kunstwerk met een sterk
symbolische waarde. Het vertegenwoordigt het verdriet om een Verloren Liefde,
een liefde waarvan de intense energie op aarde blijft rondzwerven en alles wat
zij aanraakt transcendenteert en vermenselijkt.
Maar haar belangrijkste creatie "De Koets der Verloren
Liefdes" is haar levenswerk. Het eerste koperkanten raam van de
levensgrote kanten koets zag het creatief licht in 1977 maar omdat kloskant
legendarisch veel tijd in beslag neemt, werkt Lieve nog steeds aan de laatste
fasen van dit gigantisch projekt in haar thuisbasis Los Angeles.
Klein model van de koets gebruikt in de "Shadow puppet show : The Winged Tiger and the Lace Princess naar een boek van Phil Dana Yeh en Lieve Jerger.
Ze hoopt dat het werk compleet zal zijn in 2014 en bereidt
reeds de presentatie van haar 'kanten karos' voor in een uniek feeëriek kader
met originele kunstbelichting.
Lieve publiceerde artikels over de geschiedenis van kant
en verschillende stijlen en technieken in het vaktijdschrift 'Lace Magazine' en
gaf ook lessen en seminaries over haar eigen nieuwe kant-kunstvorm.
Veranderende bomen, een herfstwandeling in Central Park.
In 1974 verhuisde het koppel naar Los Angeles. Aangemoedigd
door Burr, en geïnspireerd door de monumentale "Spieghelkant
Verzameling" van haar moeder Berthilda Vandoren - zelf een verdienstelijke
kantkloster en kanthistoricus- , legde ze zich toe op haar eigen kunstmedium
dat ze Copper Lace gedoopt heeft.
De basistechniek is verwant aan de traditionele kloskant
maar in plaats van linnen of katoen wordt koperdraad in verschillende dikten
gebruikt.
De Vlaamse kantkunstenares Lieve Jerger-Baekelmans werd
geboren in de omgeving van Brugge en is opgegroeid in Antwerpen als oudste van
10 kinderen van artistieke ouders.
Reeds tijdens haar studies was ze gefascineerd door kunst
en creatief haakwerk. In 1971 opende ze haar boetiek 'MonaLiva' gelegen in de
Antwerpse Wijngaardstraat met eigen creaties hand gehaakte kledij en
toebehoren. Na haar kennismaking en huwelijk met de Amerikaanse Burr Jerger
(filmmaker-schrijver-fotograaf) leefde ze 3 jaar in Parijs.
Eén van haar grote sculpturen is de Quantum Lace Cube, een tweede zon aan de horizon.
Voor diegenen die gek zijn op kunstslagen. Aantal klossen aanpassen aan draaddikte. Buitenkant speld na 4, binnenzijde speld na 2. Vind je het ei té groot, verklein de kopie en werk met fijner garen.
Mijn ros heb ik voorgoed gestald Terwijl in 't woud de
jachthoorn schalt. Geen ever, hert loopt nu gevaar De meute roep ik
terug voorwaar en in mijn weitas zit geen lood. Ik jaag mijn wild niet
in de dood. En aan mijn handen kleeft geen spatje bloed. Ik heb geen
haast, ik heb geen spoed en wordt door eenzamheid verteerd. Cupido heeft
mij een les geleerd en richt haar pijlen doelgericht. Schijnt aan het
tunnel-einde licht? Wie loopt er in mijn strikken? Wie wil mijn wonden
likken ? Maar Eros keerde op zijn stappen weer. Misschien morgen,
misschien een andere keer. Diep in het bos loeit een bange ree en luidt
de avond in. Ik volg gedwee.
Kunstenaar Pierre Fouché, geboren in
Pretoria, Zuid-Afrika, woont en werkt in Kaapstad.
Met een ongelofelijk geduld en technische
vaardigheid kloste hij dit portret van Guy Nardy, architect en directeur van de Vereniging voor de
Bescherming van de natuur in Tel Aviv
Pierre Fouché werkte 4 jaar aan dit
kantwerk. (2009-2012) en gebruikte polyester floss garen.
Voor mijn eindwerk van de Gentse kantacademie moet ik soms de trukkendoos opentrekken. De prikking op 400% omdat het "gemakkelijker" is om een TT te maken. De TT zag er goed uit maar bij het klossen was het niet naar mijn zin. Gevolg: alles uitdoen en TT hertekenen. Als dat maar goed komt...
ipv te genieten van dit winterse uitzicht op onze tuin
Jàren geleden heb ik deze patroon gekocht, van de dames uit Bayeux die in Geraardsbergen een cursus gaven, en eindelijk is het er van gekomen om het uit te werken. De technische tekeningen van de Fransen moet je wel met een korrel zout nemen en er is soms heel wat ondervinding nodig om een mooi resultaat te krijgen.
Omdat Moerzeke niet bij mijn deur ligt en er in de wintermaanden december en januari nogal eens problemen zijn op de weg, starten de kantlessen in februari.Deze keer hebben ze de hoofden bij elkaar gestoken met dit origineel geschenk als gevolg. Ze hebben elk een vlindertje geklost, wat takjes, enkele bloemen en het lentgevoel is compleet.
Als klap op de vuurpijl las Vera een nieuwjaarsbrief voor!
Liefste Kantmeter
Hoe meer dat ge me leert hoe beter,
Leert ge me niets,
Dan zijt ge mijn kantmeter niet
Ohohoh opnief.
Liefste Kantmeter
Onze kantmeter komt al meer dan 25 jaar
En we staken onze hoofden eens bij elkaar.
We zijn met speld en klos begonnen
En jaja een fijn gevoel, we hadden wat gevonden.
Zo zonder uw alziend oog zijn we begonnen met oefenen,
De kantschool van Beveren ligt mij nauw aan het hart, ik heb er 35 jaar geleden mijn eerste stappen in de kantwereld gezet. Mevr. Cools-Wachters was mijn lerares van het eerste uur en ik ben haar nog altijd dankbaar. Ondertussen is er al veel veranderd! De Beverse kantschool heeft enkele moeilijke jaren gekend maar is er dankzij enkele enthousiastelingen, weer bovenop. Er worden terug verschillende kantsoorten aangeleerd onder leiding van mevr. Simone Coppieters. Samen met de nieuwjaarswensen krijgen cursisten en sympathisanten (zoals ik) een patroontje van Simone. Dit keer was het een Bevers kantje en ik heb het dan ook graag uitgeklost.
Dit volwerk in stropkant heb ik getekend met Knipling en geklost met katoen die ik gekocht heb op het Oidfa congres in Caen. Er staat niets op qua dikte of andere kenmerken maar de prikking is gemaakt voor linnen 80 of katoen 60. Diegene die de (gratis) prikking wil kan mij een mailtje sturen.
Ik heb een beetje « gegoogled » en kreeg de volgende info.
Hedendaagse kant van Geneviève Kesteloot
Het hedendaagse kantwerk van Geneviève Kesteloot, licht en transparant van aard, verraadt een onmiskenbare invloed van de vegetale wereld. In de natuur vindt ze de inspiratie voor de draden en voor de vorm die ze er uiteindelijk aan zal geven.
Haar keuze voor de traditionele techniek van het kantklossen belet haar niet om gedurfde werkstukken af te leveren. Zij maakt gebruik van witte latexdraden en laat het kantwerk loskomen van de muren zodat het in de ruimte vrij tot uitdrukking kan komen. Deze gepassioneerde docente verheft het kantwerk tot een volwaardige discipline in de hedendaagse kunst.
De jaarlijkse opendeurdagen bij Bart en Francis zitten er weer op.
Ondanks het slechte weer zaterdag, ben ik toch naar Kortrijk gereden. Ik was niet de enige want het was er druk, héél druk.
Zoals aangekondigd was er een « kleine » tento met werken van Geneviève Kesteloot, een kantdame mij onbekend.
Mijn eerste indruk was er eentje van teleurstelling maar bij nader inzien waren er echt knappe, hedendaagse werken bij. Het enige spijtige was de witte achtergrond zodat er soms weinig nuance was in kant en muur. Daarom heb ik de belichting een beetje bijgewerkt bij sommige werken.
Bij het middenstuk is er gewerkt volgens de techniek "Raster en Kant" van Mariet Visser.
Misschien is het jullie nog niet opgevallen maar mijn blog heeft de kaap van 500.000 overschreden. Dat wil dus zeggen dat hij zoveel keer bekeken is !!!! Toen ik in 2005 dit blog opstartte, heb ik nooit kunnen denken dat er zoveel belangstelling voor kant zou zijn. Dank voor de vele bezoekjes, dank voor de vele berichten en emails, dank voor de tips...daardoor kan ik mijn blog levendig houden.
Rik Tulkens is de nieuwe Diestse stadsdichter en zijn tweede stadsgedicht heeft hij aan "Kant" gewijd !
KANT
In het Diesterse Begijnenhuis; onder dartelvlugge vingers, linksom, rechtsom, wederom, dansen de klossen, in hondstrouwe paren, wulpse pirouetten met elkaar.
hier wordt de linnenslag geleverd, de oude draad weer opgenomen, alles raakt hier kant én wal, geen naadloos woord hoort men hier vallen, geen naald wordt hier verkeerd gespeld.
En het patroon speelt enkel maar, bedriegelijk, schijnbaar, voor patroon, want op 't geduldig wachtend kussen lijkt onbetwist en eigenzinnig, de wilde chaos aan de macht, zoals bij ijsbloemen op het raam.
En zo ontspint zich slag na slag; in innige verstrengeling; in het tanend nalicht van de dag; en ver van 't lege kijkbuis-turen, een kwetsbaar kunstig dradenweb dat wél zal stollen in de tijd.
En tot het draadje breken zal, tot het eind van het bobijntje wordt hier, halsstarrig tegendraads, avond na menige avond, ook de verveling bekwaam van kant gemaakt.
Rik Tulkens Stadsdichter van Diest Stadsgedicht Nr 2 02 december 2012
Beide musea zullen nauw samenwerken. De princiepsovereenkomst met het Brugse stadsbestuur is een feit. Het is de bedoeling van de vzw Kantcentrum haar werking met nog meer inspanningen verder te zetten. Hierbij gaat ruim aandacht naar de cursussen, een museum, de zomercursussen, de jeugdopleiding, het atelier, het viertalige tijdschrift en diverse publicaties. In het nieuwe onderkomen komt er ook een ruime winkel (veel ruimer dan de huidige winkel) waar de kantklosster werkelijk àlles zal vinden wat zij nodig heeft. Waar zich nu nog het huidige kantmuseum bevindt, in de zes godshuizen achter de Jerusalemkapel, komt er mettertijd een museum over de geschiedenis van de familie Adornes en haar nakomelingen. Ook met dat museum zullen we nauw samenwerken. En dan de primeur die we tijdens de Nieuwjaarsreceptie bekendmaakten aan het ruime publiek: een werkgroep werkt hard aan het naar Brugge halen van het Oidfagebeuren in 2018. Om te eindigen iets dichterbij: onze leraressen hebben hard gewerkt aan een "boek voor de beginnende kantklosster". Dat verschijnt binnen enkele weken. Het viertalige boek wordt op de markt gebracht door onze uitgeverij en zal zonder twijfel beantwoorden aan een behoefte. Het was jaren geleden dat er een boek verscheen, bedoeld voor wie zin heeft in kantklossen maar eerder nooit een klosje van dichtbij zag. Het boek heet "Het Prille Begin". Er staan voor dit jaar nog meerdere publicaties gepland.
Maar er zal ook aandacht gaan naar de sociale en de technische aspecten van het kantambacht. En bovendien zal ook ruime aandacht gaan naar hedendaagse kant. Het wordt een interactief museum, met méér dus dan alleen kijkkasten met kantwerken daarin. De museum-investering wordt op een paar honderdduizend euro geraamd. Hiervoor wordt een beroep gedaan op ondermeer de verschillende subsidiërende overheden.
Als alles vlot gaat (de kans op archeologische ontdekkingen is best mogelijk) zou de vzw wellicht midden 2014 verhuizen naar de voormalige kantschool, echt back tot the roots dus. Niet onbelangrijk; aan de overzijde van de Balstraat bevindt zich het Volkskundemuseum. Dat wordt inhoudelijk binnenkort herbekeken door de stad Brugge en ook dààr gaat ruim aandacht naar "kant in Brugge".
Zondag was het de nieuwjaarsreceptie in het Brugse kantcentrum. Het was een aangename, leuke en vooral ook lekkere bedoening. Warme en koude hapjes, verschillende soorten kaas met fijne sneetjes brood. Dit alles overgoten met Brugse Zot à volonté !! Dank aan Wim, Nico, Koen en Kathelijne !!!!
Naar gewoonte spraken de beheerders de genodigden toe. Vooral het nieuws met betrekking het nieuwe kantcentrum kon op veel bijval rekenen.
Nico heeft mij foto's van de verbouwing doorgestuurd samen met een woordje uitleg.
De werken zijn begonnen in de Brugse Balstraat om de voormalige kantschool van de Zusters Apostolinnen te verbouwen tot het nieuwe onderkomen voor de vzw Kantcentrum. De bouwheer is de vzw Adornes (de eigenaar, de familie de Limburg Stirum), die investeert in de renovatie/nieuwbouw net geen 1 miljoen euro. De werken zullen een jaar duren.
Daarna wordt het gebouw ingericht met een museum, een nieuw kantmuseum, een winkel, polyvalente ruimtes, een sanitaire afdeling enz enz. Voor de uitbouw van dat nieuwe kantmuseum wordt zeer nauw samengewerkt met de stad Brugge. Het is de bedoeling een reep te tonen uit de beroemde stedelijke kantcollectie.
Bij het zien van statige zwanen denken we dikwijls aan Brugge.
Daarom wil ik jullie de legende van de Brugse zwanen meegeven.
Legende Brugse zwanen
De naam Pieter Lanchals is voor altijd verbonden aan de Brugse zwanen. Hij was de schout, baljuw en raadsheer van Maximiliaan van Oostenrijk.
Vooral na de dood van Maria van Bourgondië (1482) beleefde Brugge woelige tijden. Maximiliaan wilde de macht van de gemeenten breken en hen een maximum aan belastingen opleggen. Brugge was zijn eerste doelwit.
Daarom sloten de Bruggelingen Maximiliaan een tijdlang op in het huis Craenenburg op de markt. Vanuit een getralied raam was hij dagenlang getuige van de folteringen die men een aantal trouw gebleven edellieden en burgers oplegden alvorens ze onthoofd werden.
Ook Pieter Lanchals verloor er letterlijk het hoofd : dit werd op een piek op de Gentpoort geplaatst.
Aan deze écht gebeurde feiten voegt de legende toe dat Maximiliaan, eenmaal weer vrijgelaten en terug aan de macht, de Bruggelingen verplichtte ten eeuwigen dage langhalzen of zwanen op de Reien te onderhouden!
Een berichtje in mijn gastenboek doet altijd plezier maar liefst geen buttons van meer dan 40.000 KB want die vertragen het blog !
Omdat ik hen zo mooi vind !!!!
Thomas Woolner
Camino 2005
De voettocht van mijn man, Theo, naar Santiago de Compostela wordt stap na stap beschreven op zijn blog !! Interesse ? Kijk dan naar : http://blog.seniorennet.be/camino2005
