|
Op het forum van Knack vraagt iemand het recept voor : Orange à la Turque.
De moderator van het forum, Karin om juist te zijn, antwoordt daar dat ze niet weet..!
Mijn eerste idee was: maar mens toch dat staat toch in de Repertoire de la cuisine *. Vroeger weer niet goed opgelet ?!
Even gaan zoeken in de répertoire en wat staat daar: niets, nada, rien du tout over Orange à la Turque.
Nochtans vroeger in de hotelschool kregen wij dat af en toe als dessert. Ik vond het niet echt denderend maar het bestaat of het bestond....
Toevallig vroeg mijn broer daar enkele dagen of weken geleden daar ook al eens naar....
Kijk in de répertoire, joh....!
Dan maar alle registers open getrokken, ik bedoel mijn kasten met boeken, de oudste eerst, en wat dacht je : niets !!!
TTZ , dit wil zeggen: t is te zeggen; Bocuse maakt een salade doranges à lorange. Het recept gelijkt op hetgeen wij vroeger deden. Hij voegt onder andere grenadine toe aan de sinaasappelen. Maar; hij snijd de sinaasappelen in partjes. Het gerecht dat ik mij herinner was gemaakt met hele appelsienen.
De Larousse gastronomique kent een recept voor Oranges au sirop. Tussen haakjes erbij : (cuisine Turque). En het gelijkt ook weer op wat we vroegere kregen in de school.
Op het internet grondig gaan zoeken en jawel ; heel petietepeuterig komt er een recept te voorschijn van Orange à la Turque. Een restaurant in Brussel zou het op zijn kaart staan hebben.
t Staat hier : http://forum.rtl.be/forum_posts.asp?TID=1746
Uiteraard in het Frans, het komt van RTL, ik zal het seffens wel vertalen.
Dus nu tata tata: hier volgt het recept.
Neem sinaasappelen, en schil ze à vif, dwz, dit wil zeggen ; dit wil zeggen : schil ze tot alles wat schil is verdwenen is. Dus tot op het vruchtvlees. Tot op het bot !
Meestal is men dan zeer verwonderd wat er maar overblijft van die reuze grote sinaasappel.
Haal eerst wel van één sinaasappel de gele schil af met een dunschiller. Normaal moet je die sinaasappels eerst grondig wassen met heet water omdat er een coating opzit die de vrucht beschermt tegen bederf en ze tegelijk doet glanzen. Het spul zou giftig zijn! Toch nog nooit gehoord van iemand die doodviel van een ongewassen sinaasappel te gebruiken.
Snij deze schilletjes met een scherp mes in julienne, heel fijne julienne !
( De meesten lukken er meestal in om zo iets te snijden dat op telefoonpalen gelijkt. )
Maak een suikersiroop van een deel water en een deel suiker. Laat koken en pocheer de sinaasappelen daar in gedurende een tiental minuutjes.
Voeg het uitgelopen sap van de oranjeappels er natuurlijk ook bij.
In de Larousse schrijft men voor om de suiker eerst te laten karameliseren. In school en ook bij Paul Bocuse gebruikt men grenadine om de siroop te kleuren.
De julienne van de schilletjes mag ook enkele minuten meekoken. Persoonlijk zou ik ze eventjes blancheren.
Volgens het recept op het RTL forum en ook in school, prikten we een kruidnagel in elke sinaasappel.
De sinaasappelen worden gekoeld en dan geserveerd in een schaaltje met wat van de oranjekleurige siroop er bij. Een beetje van de zeste er bovenop...
Tegenwoordig geeft men daar waarschijnlijk een bolletje vanille-ijs bij. Trouwens nu geeft men overal een bolletje vanille-ijs bij, dus doe maar...
Als je bovenstaande tekst nu leest: wat een uitleg voor een dessert dat praktisch onbekend is en dat voor mijn part eigenlijk het citeren niet waard is !
Maar t was weer de nostalgie die toesloeg....
De smaak is volgens mijn smaak niet schitterend, zoals alle sinaasappelen die een kookproces ondergaan hebben smaken ze dan bitter. Des te langer dat ze staan , des te bitterder ze worden.
Dus ik zou zeggen, iemand die dit eens wil maken, onmiddellijk na afkoeling serveren.
Failliet ga je er niet aan!
Het Brussels recept voegt er ook nog sinaasappellikeur aan toe.
Maar bij de Turken mag dat niet. Allah heeft dat verboden !!!
Raki, anijsalcohol, drinken mag wel. Giet er wat water bij. Als Allah dan naar beneden kijkt denkt hij dat ze melk drinken....
* De Répertoire de la cuisine is een boekwerkje dat elke kok die zich een beetje respecteert steeds ter beschikking heeft.
Het is uitgegeven in 1914 en houdt nog steeds stand als universele jury in geval van betwistingen. Elk klassiek recept staat in deze répertoire....
Ik heb er drie en ben er reeds zeven kwijtgespeeld, steeds uitgeleend en nooit meer .....vul maar in.
|
smakelijk !
