|
Zoals Bart Peeters zong : I am into folk, zo ben ik nu into rivierkreeften...
Waarom ?
Wel, vooreerst, omdat het stukje van vorige week over RVU op mijn ander blog, keukenverhalen, eerst naar een filmpje over uien verwees, maar waar ik dan nog net op tijd een aflevering over rivierkreeften heb van kunnen maken... ga maar kijken, zeer interessant!
Ten tweede omdat ik beloofd heb om vanaf nu elke week een stukje te schrijven over gerechten die geschikt zijn voor een eindejaarsfeestje. En omdat een van de medebloggers die jullie nog nooit ontdekt zullen hebben zich bezig houdt met het vangen of stropen van allerlei gevogelte en vooral van vissen, legaal of illegaal, dus ook van rivierkreeftjes... Hij lust het wel niet allemaal maar hij doet zijn best.
Sjoerd Mulder is de blogger die ik bedoel en hij is van Nederlandse origine.
Naar het schijnt, volgens de uitzending van de RVU, moet het in de Nederlandse wateren stikken van de rivierkreeftjes... Voor mij is het een ietsje te ver om er naartoe te trekken en van vissen en vangen heb ik niet al te veel kaas gegeten!
En ten derde omdat iemand anders me vroeg waar hij wonton vellen zou kunnen kopen ? Hij wil met kerstmis rivierkreeftenstaartjes in raviolis maken...
Maar we zouden het dus over rivierkreeften hebben....en wat kunnen we er mee aanvangen ?
Eerst en vooral zal je dus rivierkreeftjes moeten kopen, of gaan vangen!
t Zal geen sinecure zijn als je er verse wil hebben ! Die kunnen misschien wel in de betere vishandel besteld worden. Groothandels zoals ISPC of Hanos zullen die wel altijd hebben maar daar geraak niet zomaar binnen.
Als verse levende rivierkreeften zijn hier de Turkse moeraskreeft en de Australische yabbies in de handel verkrijgbaar.
In diepvries vindt men gekookte bloedrode kreeftjes van wie weet welke origine, ook Turkije denk ik, en dan ook gewoon in de Aldi, neen dit is geen tikfout, in plastic bakjes van 150 gram voor de prijs van minder dan twee euro! Deze laatste zijn de fameuze rivierkreeftjes waarover het in de uitzending van RVU gaat.
Deze kreeftjes worden gevangen in China, worden aldaar gekookt, gepeld door vaardige Chinese vrouwenhandjes en worden daarna diepgevroren naar Nederland gestuurd. Daar worden ze verpakt in die plastic bakjes, enz... dan naar de Aldi.
De Turkse rivierkreeft heet volgens het boekje: astacus leptodactylus dat wil zeggen: het kreeftje met de slanke vingers. Deze Turkse kreeftjes worden zoals de naam doet vermoeden in Turkije gekweekt. Van daaruit worden ze dan verzonden naar Europa in mooie spanen kistjes.
De rode diepgevroren gekookte kreeftjes en de gepelde kreeftjes uit China, dat is de Procambarus Clarkii. Deze kreeft komt oorspronkelijk uit het zuiden van de Verenigde Staten maar ze heeft zich over bijna heel de wereld verspreid. Daarbij heeft ze een ziekte, de kreeftenpest, over gezet op onze Europese inheemse rivierkreeften zodat deze laatste bijna uitgestorven is...! ( Nu Obama aan de macht komt zal dat misschien veranderen..? )
De Australische yabbie is alleen maar in gespecialiseerde winkels verkrijgbaar... Misschien dat een kennis daar een ingangskaart voor heeft ? Deze rivierkreeft kreeg de mooie Latijnse naam Cherax destructor, wat ook niet veel positiefs doet vermoeden...
Dus zeer in het kort. We hebben ofwel :
- Kreeftenstaartjes uit een plastic bakje gekocht in de lokale supermarkt.
- Diepgevroren kreeftjes, reeds gekookt en verpakt in een soort bouillon. ( OCool)
- Levende Turkse rivierkreeftjes. Ongeveer 15 tot 16 per kilogram. (Vishandel )
- Of voor de Nederlanders, verse, levende, zelf gevangen kreeftjes, de rode procambarus !
Nu wil het toeval dat ik af en toe wel eens rivierkreeften klaar maak.. Soms zo, af en toe, een beetje ! Turkse !
Er bestaat een gerecht, goed gekend onder de specialisten: écrevisses à la Bordelaise!
Een Franse écrevisse is een Nederlandse rivierkreeft. A la Bordelaise betekent natuurlijk dat er wijn aan te pas komt.
Ik volg niet het oorspronkelijke recept maar wijk er een beetje van af. De bereiding, mijn manier van doen, is zeer eenvoudig maar er komt veel snijwerk aan te pas. Dus haal je chique nieuwe Global messen maar uit de schuif en snij asjeblief niet in de vingers...
Voor vier personen heb je ongeveer één kilo levende kreeftjes nodig. Dat geeft per persoon ongeveer zes tot zeven stuks, afhankelijk van de grootte van de beestjes maar deze zijn verpakt volgens grootte. Hier dus 24 tot 28 per kilo.
Dan, neem het chefmes en snij tot brunoise : groene selderij, mag ook van de knol zijn!
Wortelen, uien of beter nog sjalotten en rauwe jambon de pays. Gezouten ham dus. Laat ons in België maar Ganda ham gebruiken. Het mag ook Grega ham zijn, want Gaston van Grega is een toffe kerel!
Van alles een dikke hand vol voor een kilo kreeftjes.
Zet de fles witte wijn klaar, een ruime klodder boter, en enkele takjes verse tijm. De pepermolen en het zoutvat.
Nu komt het meest delicate werkje. Het darmkanaal moet uit de kreeftjes verwijderd worden!
Dat wordt echte keukenhorror : kijk hier maar, ik ga niemand op stang jagen hoor !
Let hierbij goed op want een rivierkreeft knijpt als beloning voor deze behandeling in je pinken en dat doet geen deugd...!
Neem nu een pot, een kasserol, waar de beestjes knusjes in kunnen.
Stoof eerst de ham en de gesneden groenten aan in boter tot ze beetgaar zijn. Was de kreeftjes. Ze leven nu toch niet meer en zullen dus niet meer naar je pinken klauwen... Gooi ze in de kasserol met groenten, doe het takje tijm er bij en giet een ruime hoeveelheid witte wijn over de kreeftjes. Peper van de molen een klein greepje zout. Deksel op de pot en denk nu dat je mosselen aan het bereiden bent. Dus regelmatig opschudden...
Na een vijftal minuutjes zijn de kreeftjes gaar en daarom ook klaar om opgediend te worden.
Ze moeten rood geworden zijn.. je weet maar nooit hoe dit geïnterpreteerd wordt!?
Schep ze in diepe borden met de jus er bij, versier met een takje groen naar keuze en nu hebben de eters minstens een half uur nodig om de kreeftjes verorberd te krijgen.
Geef er een lepel bij om het kookvocht, de soep, op te lepelen en leg vele papieren servetten klaar want na het nuttigen van het eerste kreeftje kruipt de jus tot aan je ellebogen.
Staartje er af breken en leeg peuteren. De kop uitzuigen. Met het valse gebit de schaartjes stuk bijten ( is er een tandarts in de zaal) en uitzuigen. Met de vettige vingers een glas witte wijn nemen en drinken... zalig, die kreeftjes.
In de Scandinavische landen worden de kreeften gekookt in een sterke gekruide bouillon met veel dille. Dat is misschien een alternatief. Ze kunnen dan ook koud gegeten worden. Pittige noot: er wordt dan aquavit bij gedronken of gelijk welke andere sterke drank... als je er maar dronken van wordt.
Is dit nu een extreme lekkernij ? Neen, maar je eet het zeker niet alle dagen en het is gezellig... allemaal met de handen in de lucht om te beletten dat de soep in je mouwen kruipt...!
Enne, vingerkommen, geen kommetjes, klaar zetten is ook geen overdreven luxe!
De gekookte hele kreeftjes uit de diepvriesverpakking in kookvocht zijn eigenlijk alleen maar geschikt om gebruikt worden als decoratief element. Op koude schotels bijvoorbeeld of bij een buffet als versiering of bij een visgerecht dat een beetje kleur vraagt. Pas op, ze zijn eetbaar, geen probleem!
Daarmee is dit hoofdstuk dan ook klaar!
Dan hebben we nog de kreeftenstaartjes uit China, later uit de Aldi.
Hiermee wil bovengenoemde vraagsteller wiens naam ik reeds kwijt ben, raviolis maken.
Prachtig idee vind ik dat. Toch beter dan ze op te dienen in een tomaat met mayonaise van D&L en enkele slabladeren er bij, en een boke !
Het recept dat hij wil maken staat hier te lezen. ( Zo moet ik dat niet meer herhalen ... )
Om raviolis te maken heeft men natuurlijk verse pasta nodig. Bij voorkeur zelf gemaakte.
Dat is een hele onderneming, maar iemand had vraagsteller een tip gegeven, om wontonvellen te gebruiken. Die zouden in OCool te koop zijn.
Ik weet het niet, ik loop de deur bij OCool zeker niet plat. Maar ... de Sun-Wah, de Chinese supermarkt dus heeft dit zeker en vast in zijn gamma. In de diepvries afdeling. Bij de toko in Nederland.
Wonton vellen zijn vierkante deeglapjes van ongeveer negen centimeter bij negen.
Verder zou ik zeggen, wie dit eens wil proberen, staar je nooit blind op een recept, gebruik dit gegeven als een idee. Maak daar een ander saus bij bijvoorbeeld. Ik vind het originele recept nogal romig... Verder niks fout hiermee. Maar maak een saus op tomatenbasis, dat geeft ook nog twee kleurtjes op de koop toe. Met pesto... Gratineer de hele zaak... the sky is the limit!
Enne, niet voort vertellen, dat kost bijna niets...bijna toch ! Hollanders ?!
Een andere vulling kan gemaakt worden door rauwe scampi te hakken en te gebruiken zoals gehakt... Maar volgende keer hier misschien eens iets over, want scampi zijn nog steeds populair voedsel in België !
Ik moet nu eerst een plakkerke rond mijn pink gaan draaien...
|
