Soms vindt men op de zuiderse markten wel eens kleine schelpjes die er uit zien als mini Sint jakobsschelpen .

In Frankrijk noemt men ze : “des olivettes” of “ des vanneaux”, naargelang de streek.

Er bestaan vele soorten van dit geslacht. De meest bekende is degene die wij Sint-Jakobsschelp noemen. Dit is dan meteen ook de grootste. Maar er bestaan er dus in vele afmetingen.

De kleintjes worden meestal met de schelp er aan, per gewicht verkocht.

Uit een model met een maatje groter worden de “ pétoncles” gemaakt. Deze worden dan vers of bevroren op de markt gebracht. Zeer lekker als ze gebakken worden in olijfolie of boter met gehakte look en platte peterselie of basilicum.

De kleintjes, die dus nog in de schelp zitten kan men zo klaar maken, met het schelpje.

Het eenvoudigste is om de schelpjes op een laagje grof zout in een hete oven te zetten. Na enkele minuten gaan de schelpen open en men verwijdert dan de bovenste schelp.

Indien er “viezigheid” in het schelpje zit kan dit er nu uitgehaald worden. Bij een goede kwaliteit komt dit slechts zelden voor. Zelfs geen zand.

Nu schept men wat gekruide olie over het beestje of men legt gewoon een stukje boter in de schelp die men laat smelten in de oven. Zeker niet te lang laten bakken, net gaar is goed!

Nog even met de pepermolen er over en wat “fleur de sel” er op…

Ideaal bij het aperitief!