1984 Zaterdag 22 december : Kampioenenviering Duivenmelkers De
Snelle Vlucht
Op
zaterdag 22 december was het weer feest bij de duivenliefhebbers van de
Snelle
Vlucht op de Leest-Heide.
Om 7 uur s avonds waren alle liefhebbers
aanwezig.
Mieke van den Doo had er weer voor
gezorgd dat alles in orde was.
De tafels werden goed verzorgd door
Finke, de biefstuk was van eerste keus,
400 gr. per man, een reuze kaliber.
Onze twee duivels doe-al Paul en
Guy Willems gaven ieder melker nog een
goed gevulde envelope.
Dan werden de gevierde kampioenen,
Arnold Teughels en zoon Sylvain, in de
bloemen gezet. Zij ontvingen een
drielings diploma, want met zn beiden wisten
ze het klaar te stomen om kampioen
te worden over de drie reeksen, kampioen
oude duiven jaarduiven en jonge
duiven, honderd ten honderd.
Daarna was het nog een gratis
tombola met als prijs twee prachtige duivenkevies,
die geschonken werden door Dokter
Van Medegael, en gewonnen werden door
Waaike Selleslagh en Eugeen Geerts,
onze beide oudste leden, proficiat.
De andere prijzen waren duiveneten,
enz., ieder had prijs.
Dan werden stoelen en tafels
weggeschoven voor de danslustigen, er werd ook
tussen pot en pint nog wat
nagepraat over het komende vluchtseizoen...
Fille
(De Band,maart 1985)
1984 22 december : TURBO ZAALVOETBALTORNOOI in Sporthal
Leest
Turbo was een voetbalploeg die zijn
spelers voornamelijk betrok uit de omgeving van de Mechelse Kleine
Bareelstraat. De vereniging werd opgericht in 1983 met de bedoeling de verzwakkende
vriendschapsbanden terug wat aan te halen.
In 84 herbergde zij vooral jongeren die
door hun studies de kans niet meer hadden om hun geliefde sport uit te oefenen
en elk weekend bood Turbo hen de kans om hun overtollige energie kwijt te
raken.
Om dit alles financieel haalbaar te
maken organiseerde Turbo dit eerste zaalvoetbaltornooi dat plaatsvond in de
sporthal te Leest.
De deelnemende ploegen waren : Buffalos
(Jeugdhuis Nokerstraat Mechelen), Coka (Jeugdhuis Bonheiden), Hoje (Hombeek
jeugd), Jeno Boys (Jeugdhuis Nokerstraat Mechelen), Mikaza (Jeugdhuis
Bonheiden), Slurp (Vriendenclub Kampenhout), Turbo (Vriendenclub Mechelen) en
Viseo (Vriendenclub Mechelen).
(Uit de programmabrochure)
1984 Zondag 23 december : KERSTFEEST KON.FANFARE ST.-CECILIA.
Alle kinderen tussen 2 en 11 jaar werd
om 14u45 verwacht in de zaal Cecilia (bij Mariake en Willy) om samen met hun
ouders, familieleden en vrienden feest te vieren.
De animators, Bart en Bertrand, stonden
borg voor een namiddag vol plezier.
Zo brachten ze speciaal voor de kinderen
een snijdersbanklied over de fanfare.
Voor de deelnemers stonden er broodjes,
koffiekoeken en koffie op het menu en alle
kinderen ontvingen een geschenk.
Om zeker te zijn van de aanwezigheid
werd 100 fr. inschrijvingsgeld gevraagd. De helft daarvan werd aan de vierders
terugbetaald.
De rechthebbende kinderen betaalden 50
fr. en kregen dit op het Kerstfeest terug.
(Van Toeters en Trompetten, jaargang
4, nr.4)
In dezelfde periodiek (jaargang 5, nr.1)
verscheen volgend (ingekort) verslag :
Dit
jaar zorgden de gastheren Bart en Bertrand voor een bont gebeuren vol spel en
kleur.
De
3 tot 5-jarigen moesten al hinkend hun kleurschijven in het corresponderende
kleurvak deponeren. Dit spelletje gaf ons een interessant beeld over de
kleurenkennis van deze kleine pagadders. Ze deden het uitstekend.
Vrouw
Fortuna was te gast bij de 6 tot 8-jarigen. In de speelbak stond een
reuzenweegschaal opgesteld. De kinderen moesten, één voor één in
estafetteverband, verfpotten op de ene kant van de balans zetten terwijl de
weegschaal in evenwicht werd gebracht door een andere jongen of meisje.
Achteraf mochten de vaders en moeders het spelletje proberen. Natuurlijk had
men de moeilijkheidsgraad aangepast. Het werd een echt pottenkraam.
Voor
de oudste leeftijdscategorie (9 tot 11 jaar) was een kimspel voorzien. De
kinderen kregen één minuut de tijd om een aantal voorwerpen, die op een
bepaalde manier opgesteld stonden, te memoriseren. Wanneer de tijd verstreken
was, werden de voorwerpen afgedekt en ontvingen zij een mand met dezelfde
attributen die ze in de juiste volgorde moesten opstellen. De hersenen werden
gepijnigd want dit bleek een moeilijk spelletje. De ouders mochten hun
geheugensterkte ook eens beproeven maar Bart en Bertrand hadden stiekem een
voorwerp weggenomen zodat er steeds iets niet klopte. Natuurlijk moest iedereen
lachen met de verbaasde gezichten van de betrapte mama of papa.
Een
feest zonder zang en muziek, dat bestaat niet. Bart en Bertrand hadden een
grote rol papier met twaalf reuzetekeningen opgehangen. Zoals in de
middeleeuwen, waar men niet kon lezen of schrijven, werd een boodschap of een
bericht al zingend met tekeningen kenbaar gemaakt. Ons duo had een
snijdersbanklied over onze fanfare gecomponeerd. Er werd duchtig meegezongen
en het dreunende refrein deed enkele nieuwsgierige papas een kijkje vanuit het
aangrenzende café nemen. Op hun verre reizen hadden Bart en Bertrand ook nog
een liedje geleerd van een oude Egyptenaar. Het was geschreven in het spijkerschrift.
Velen begrepen de hyroglieven niet maar de kinderen waren er vlug mee weg.
Na
deze taal en zangles werden de ouders in de speelbak uitgenodigd. Elke papa en
mama kreeg een ballon. Mekaar aflossend moesten ze met behulp van een
luchtmatraspompje een ballon al wippend doen springen. De moeders wonnen deze
gelijkopgaande strijd
maar ze hadden scherpere vingernagels, beweerden de
overwonnen vaders.
En
dan was er nog de prijsuitreiking van de tekenwedstrijd door ons blad
georganiseerd.
De
talentrijke artiesten waarop we zo fier mogen zijn, noemen : Katrien
Verschueren (4j), Bart Vloebergh (4j), Inge Van den Heuvel (5j), Sandra
Vloebergh (7j), Gunter Peeters (10j), Ilse Peeters (11j) en Erik VandenVondel
(11j).
Na
de lekkere broodjes en het geurend bakje koffie volgde de geschenkenuitreiking
en een tombola met talrijke toffe prijzen. We danken in eerste instantie de
vele schenkers voor hun mooi gebaar. Moe van het spelen en de armen vol
speelgoed en prijzen togen de kinderen met hun ouders naar huis
1984 23 december : Chiro nam afscheid van afzwaaiende
leiding.
Het ganse afscheidsfeest stond in het
teken van de sport. De aspirant-vevocers waren als bergbeklimmers uitgedost
en werden de hele avond door de ganse chirogroep uitgedaagd in
verschillende disciplines.
Tot slot werden Jean Van Praet, Marc
Lefevre, Johan De Laet, Mie Lefever, Mia Lamberts, Hilde De Beck, Gons Van
den Bergh, Veerle De Bondt, Christel De Maeyer en Rita Van de Sande bedankt
voor hun inzet, moed en kracht en veel pret toegewenst bij Vevoc. (zie ook
februari 1985)
1984 25 december : Kerstmenu in het restaurant van
Sportcentrum Leest
Het nieuwbakken Sportcentrum Leest
organiseerde een eerste Kerst- en
Nieuwjaarsmenu.
Het Kerstmenu kostte 1.000 frank en
bestond uit : kerstaperitief met toastjes, videetje met kalfszwezerikken,
witloofroomsoep, overheerlijke hazerug overgoten met twee sausjes, appeltje en
veenbessen en amandelkroketten, kerststronk, mokka en klementijntjes...
1984 25 december : Bejaardenbezoek
Traditioneel op kerstmisdag gingen de
leiders, leidsters en aspis van de chiro op bezoek bij de bejaarden van Leest.
De leidingskring voor Kerstmis had reeds
de handen uit de mouwen gestoken om zelf prachtige kerststronkjes te maken. Met
dit kleine geschenk trok iedereen op pad naar zijn of haar respectievelijke
adressen.
1984 26 december : Recreatietornooi ZVK Leest
Tweede Kerstdag. Tornooi voor recreatieploegen
zaalvoetbal waaronder 5 Leestse ploegen :
Rode Lantaarn (Fam. Vloeberghen), Drie
Gapers, Vicke Boys (café Vicke), DH82 (familie DHondt) en KWB Leest. Verder
nog met de April Boys uit Breendonk, de Vruuters uit Willebroek en ZVC
Diplomats uit Mechelen.
Op dit tornooi mochten maximum twee
spelers actief in de Belgische Bond, deelnemen.
In de finale versloegen de Vicke Boys de
Vruuters met 3-1.
(Programmabrochure)
1984 27 december De Mechelse Week :
Voetbal nationaal : Leestenaar
Rudi Van Hoof
Het
voetbal in de nationale afdelingen scheerde hoge toppen in 1984.
KV
Mechelen presteerde goed in eerste klasse en ook Racing, dat op het nippertje
de promotie naar eerste klasse miste, stond meerdere malen in de schijnwerpers.
Zowel
bij geel en rood als bij groen en wit waren er echter geen grote uitblinkers.
Als
figuur van 1984 kozen wij de Racinger Rudi Van Hoof.
Zijn
aanduiding is te rechtvaardigen door zijn 250 wedstrijden die hij voor Racing
in het eerste elftal speelde. Ook bij KV Mechelen zit zo iemand. Benny
Asselberghs is ook een trouwe clubspeler.
Voor
Rudi Van Hoof zou het echter zijn laatste jaar in de liga kunnen zijn.
Met
zijn 31 jaar is Van Hoof volgens eigen zeggen op de terugweg.
Wel
wil hij dit seizoen in schoonheid afscheid nemen, en dit liefst met een
kampioenstitel.
Als 20-jarige maakte Van Hoof zijn debuut in het eerste elftal van Racing.
Dat
was in 1975 toen Racing in eerste klasse uitkwam. Dat dit steeds iets doet als
jongere in eerste klasse debuteren getuigt Rudi Van Hoof.
Hij
speelde in zijn loopbaan zowat op alle plaatsen, behalve vooraan.
Aanvankelijk was Van Hoof kapitein van Racing maar volgens zijn zeggen is deze
band hem zonder boe of ba plotseling afgenomen.
Hebben
wij dat dit seizoen nog ergens gezien ? Van Hoof weet van zijn eigen dat hij
geen vedettespeler is geweest. Wel een energieke speler met veel ijver en inzet
die nooit verlegen zat om zijn shirtje nat te maken. Dat heeft bij de
supporters steeds waardering afgedwongen.
Hij
kreeg dan ook de bronzen schoen.
Van Hoof is ook een speler waarop nooit een transferprijs op zijn hoofd stond.
Hij
wachtte wel steeds tot het laatste moment om bij te tekenen. Ondanks dat hij
uit eigen Racingkweek komt (die hebben het altijd moeilijker) kwam hij met zijn
voorwaarden toch steeds aan zijn trekken.
Momenteel
is Van Hoof één van de weinige Mechelaars in de ploeg en dat is ook wel een
apart gevoel.
Bijgev.:
-Het
Kerstmenu in het restaurant van Sportcentrum Leest.
-Rudi
Van Hoof.

|